سکوت شرم آور در مقابل فاجعه بزرگ تاریخ/ سطل آبی که باید روی رژیم اسرائیل ریخته می‌شد
امام راحل در طول حیات پر برکت‌شان همواره خطر رژیم صهیونیستی را به حاکمان و مردم مسلمان گوشزد کردند.
امروز ۱۷ فروردین ماه چهل و پنجمین سالروز نامگذاری آخرین جمعه ماه رمضان به نام روز قدس در سال ۱۳۵۸ است.
کمی بعد از پیش‌دستی رژیم اسرائیل در حمله به پایگاه‌های هوایی مصر و نابودی بخش قابل توجهی از جنگنده‌های هوایی این کشور و ورود پیاده‌نظام اردنی، سوری و عراقی به جنگ شش روزه علیه رژیم اسرائیل که از ۱۵ تا ۲۰ خرداد ۱۳۴۶ اتفاق افتاد، چریک‌های فلسطینی با اطلاع از قصد فرماندهان اسرائیلی برای قلع و قمع جنبش‌های مبارز فلسطینی، سلسله عملیات‌های پارتیزانی را در دره کرامه در مرز اردن و سوریه طراحی و اجرا کردند.
آنان در این عملیات که به سرعت موجب شکست و زمین‌گیر شدن ارتش رژیم اشغالگر شد با عملیات‌های چریکی و پارتیزانی، پیاده‌نظام ارتش اسرائیل را در این دره زیر آتش گرفتند و موجب شکست و فرار آنان از این منطقه شدند.
این عملیات ۱۰ ماه بعد از شکست چهار کشور عربی مصر، اردن، عراق و سوریه از رژیم صهیونیستی، در تاریخ اول فروردین ۱۳۴۷ اتفاق افتاد و موجب از بین رفتن روح ناامیدی و یاس در جنبش‌های مبارز فلسطینی و کشور‌های مسلمان عربی و غیرعربی شد.
۱۱ سال بعد از این واقعه مهم، بنیانگذار جمهوری اسلامی که ۵۷ روز از پیروزی نظامش در ایران می‌گذشت، آخرین جمعه ماه مبارک رمضان در سال ۱۳۵۸ را که مصادف با ۱۳ رمضان ۱۳۹۹ قمری و بمباران جنوب لبنان توسط نیرو‌های اسرائیلی بود، «روز قدس» نامگذاری کرد.
ایشان با این کار مردم مسلمان منطقه و جهان را نسبت به اقدامات سفاکانه و بی‌رحمانه صهیونیست‌ها در اراضی اشغالی و درد و رنج مردم فلسطین حساس کرد.
رهبر فقید انقلاب اسلامی در پیامی که ۱۶ مرداد ۱۳۵۸ نوشتند، خاطرنشان کردند: «من در طی سالیان دراز خطر اسرائیل غاصب را گوشزد مسلمین نموده‌ام که اکنون این روز‌ها به حملات وحشیانه خود به برادران و خواهران فلسطینی شدت بخشیده است و به ویژه در جنوب لبنان به قصد نابودی مبارزان فلسطینی پیاپی خانه و کاشانه ایشان را بمباران می‌کند. من از عموم مسلمانان جهان و دولت‌های اسلامی می‌خواهم که برای کوتاه کردن دست این غاصب و پشتیبانان آن به هم بپیوندند و جمیع مسلمانان جهان را دعوت می‌کنیم آخرین جمعه ماه مبارک رمضان را که از ایام قدر است و می‌تواند تعیین کننده سرنوشت مردم فلسطین نیز باشد، به عنوان روز قدس انتخاب و طی مراسمی همبستگی بین المللی مسلمانان را در حمایت از حقوق قانونی مردم مسلمان اعلام نمایند.»
۸ روز بعد از این نامگذاری، امام خمینی (ره) در دیدار با هیاتی از مقامات کشور سوریه، بیان کردند: «برای من یک مطلب به شکل معماست و آن این است که همه دوَل اسلامیه و ملت‌های اسلام می‌دانند که این درد چیست، می‌دانند که دست‌های اجانب در بین است که اینها را متفرق از هم بکند، می‌بینند که با این تفرقه‌ها ضعف و نابودی نصیب آنها می‌شود، می‌بینند که یک دولت پوشالی اسرائیل در مقابل مسلمین ایستاده - که اگر مسلمین مجتمع بودند، هر کدام یک سطل آب به اسرائیل می‌ریختند او را سیل می‌برد - مع ذلک در مقابل او زبون هستند. معما این است که با اینکه اینها را می‌دانند، چرا به علاج قطعی، که آن اتحاد و اتفاق است روی نمی‌آورند؟ چرا توطئه‌هایی که استعمارگر‌ها برای تضعیف آنها به کار می‌برند، آنها توطئه‌ها را خنثی نمی‌کنند؟
رژیم اسرائیل، دشمن بشریت، دشمن انسان، که هر روز غائله ایجاد می‌کند و برادر‌های ما را در جنوب لبنان به آتش می‌کشد، باید بداند که دیگر ارباب‌های او رنگی ندارند در دنیا و باید انزوا اختیار کنند؛ طمع‌ها را از ایران باید قطع کنند، دست‌های آنها باید از همۀ ممالک اسلامی قطع شود؛ عمال آن در همۀ ممالک اسلامی باید کنار بروند. روز قدس روز اعلام یک چنین مطلبی است. اعلام این است به شیاطینی که ملت‌های اسلام را می‌خواهند کنار بگذارند و ابرقدرت‌ها را به میدان بیاورند. روز قدس روزی است که قطع آمال آنها را بکند؛ و به آنها هشدار بدهد که گذشت آن زمان‌ها.»
امام راحل در طول حیات پر برکت‌شان همواره خطر رژیم صهیونیستی را به حاکمان و مردم مسلمان گوشزد کردند. یکی از مهمترین این پیام‌ها، پیامی بود که در ۲۵ فروردین ۱۳۶۱ خطاب به ملت فلسطین و امت اسلام درباره لزوم مبارزه با اشغالگران قدس صادر کردند.
ایشان در این پیام گفتند: «مسئله قدس یک مسئله شخصی نیست، و یک مسئله مخصوص به یک کشور و یا یک مسئله مخصوص به مسلمین جهان در عصر حاضر نیست، بلکه حادثه‌ای است برای موحدین جهان و مؤمنان اعصار گذشته و حال و آینده، از روزی که مسجد الاقصی پی‌ریزی شد تا آن گاه که این سیاره در نظام هستی در گردش است و چه دردناک است برای مسلمانان جهان در عصر حاضر که با داشتن آن همه امکانات مادی و معنوی، در مرئی و منظر آنان به پیشگاه خداوند متعال و رسولان عالی‌قدرش این چنین جسارت واقع شود، آن هم از یک مشت اوباش جنایتکار؛ و چه ننگ است برای دولت‌های اسلامی که با در دست داشتن شریان حیاتی ابرقدرت‌های جهان بنشینند و تماشاگر باشند که آمریکا ابرجنایتکار تاریخ، یک عنصر فاسد بی‌ارزش را در مقابل آنان علم کند و با عده‌ای ناچیز عبادتگاه مقدس و قبله گاه اول آنان را از آنان غصب نموده و با کمال وقاحت در مقابل همه آنان قدرت‌نمایی کند؛ و چه شرم‌آور است سکوت در مقابل این فاجعه بزرگ تاریخ؛ و چه زیبا بود که بلندگو‌های مسجد الاقصی از همان روز که رژیم اسرائیل این عنصر خبیث دست به کار این جنایت عظیم شده بود، به صدا در می‌آمدند. اکنون که مسلمانان انقلابی و شجاع فلسطین با همتی عالی و با آوای الهی از معراجگاه رسول ختمی- صلی اللَّه علیه و آله و سلم - خروش بر آورده و مسلمانان را به قیام و وحدت دعوت و در مقابل کفر جهانی نهضت نموده‌اند، با کدام عذر در مقابل خداوند قادر و وجدان بیدار انسانی می‌توان در این امر اسلامی بی تفاوت بود؟
اکنون که خون جوانان عزیز فلسطین دیوار‌های مسجد قدس را رنگین کرده است و در مقابل مطالبه حق مشروع شان از مشتی دغل باز، با مسلسل جواب شنیده‌اند، برای مسلمانان غیرتمند عار نیست که به ندای مظلومانه آنان جواب ندهند و همدردی خود را با آنان اظهار نکنند؟ باشد که فریاد همدردی آنان دولت‌ها را بیدار کند که از قدرت عظیم اسلامی استفاده کرده و دست آمریکای جهانخوار، این جنایتکار تاریخ را که از آن طرف دریا‌ها به پشتیبانی ستمگران، دست پلید رژیم اسرائیل را می‌فشارد قطع کنند و خود و ملت‌های مظلوم جهان را نجات دهند.
روز قدس فقط روز فلسطین نیست بلکه روز اسلام و روز حکومت اسلامی است. روز قدس روزی است که باید بیرق آن در جمهوری اسلامی و سراسر کشور‌ها برافراشته شود. روزی است که باید به ابرقدرت‌ها فهماند که دیگر آنها نمی‌توانند در ممالک اسلامی پیشروی کنند. من روز قدس را روز اسلام و روز رسول اکرم می‌دانم، روزی است که باید ما تمام قوای خودمان را مجهز کنیم و مسلمین از آن انزوایی که آنها را کشانده بودند خارج شوند و با تمام قدرت و قوت در مقابل اجانب بایستند.
روز قدس روزی است که باید به همه ابرقدرت‌ها هشدار داد که باید دست خود را از روی مستضعفین بردارید و سر جای خود بنشینید. روز قدس روز اسلام است. روز قدس روزی است که اسلام را باید احیا کرد و احیا بکنیم و قوانین اسلام در ممالک اسلامی اجرا بشود. روز قدس روزی است که باید به همه ابرقدرت‌ها هشدار بدهیم که اسلام دیگر تحت سیطره شما، به واسطه عمال خبیث شما، واقع نخواهد شد، روز قدس، روز حیات اسلام است.
روز قدس، روزی است که باید به این روشنفکرانی که در زیر پرده با آمریکا و عمال آمریکا روابط دارند هشدار داد. هشدار به اینکه اگر از فضولی دست برندارید، سرکوب خواهید شد. ما به آنها مهلت دادیم و با آنها با ملایمت رفتار کردیم که شاید دست از شیطنت بردارند و اگر دست برندارند، کلمه آخر را خواهیم گفت و به آنها خواهیم فهماند که دیگر رژیم سابق قابل برگشتن نیست و دیگر آمریکا نمی‌تواند به اینجا حکومت کند و دیگر سایر ابرقدرت‌ها نمی‌توانند در این مملکت حکومت کنند. روز قدس روزی است که باید به همۀ ابرقدرت‌ها هشدار داد که باید دست خود را از روی مستضعفین بردارید و سر جای خود بنشینید.
باید بفهمند قدرتی را که مسلمین دارند؛ قدرت‌های مادی، قدرت‌های معنوی. مسلمین که یک میلیارد جمعیت هستند و پشتوانه خدایی دارند و اسلام پشتوانۀ آنهاست و ایمان پشتوانه آنهاست از چه باید بترسند؟ ما با یک جمعیت کمی در مقابل دشمن‌های زیاد، دشمن‌های بسیار، قیام کردیم و ابرقدرت‌ها را شکست دادیم؛ و کسی گمان نکند که دیگر بعضی از این قشر‌های فاسد، بعضی از این چپ رو‌های آمریکایی یا غیر آمریکایی، بتوانند در این مملکت اظهار وجود کنند. آن روز که ما بخواهیم و ملت ما بخواهند، در ظرف چند ساعت تمام آنها به زباله دان‌های فنا ریخته خواهند شد. ملت بزرگ ما دیگر از این حرکات مذبوحانه نخواهد ترسید و حرکات رژیم اسرائیل در جنوب لبنان و نسبت به فلسطین همین حرکات مذبوحانه است. حرکاتی است که اواخر امر، اشخاص فاسد می‌کنند ـ چنانچه شاه ما، شاه مخلوع ایران این حرکات را کرد، و منتهی به فنا شد.
دولت‌های عالَم بدانند که اسلام شکست بردار نیست. اسلام و تعالیم قرآن بر همۀ ممالک باید غلبه کند. دین باید دین الهی باشد، اسلام دین خداست؛ و باید در همۀ اقطار اسلام پیشروی کند. روز قدس، اعلام یک چنین مطلبی است، اعلام به این است که مسلمین به پیش، برای پیشرفت در همۀ اقطار عالَم. روز قدس فقط روز فلسطین نیست، روز اسلام است؛ روز حکومت اسلامی است. روزی است که باید جمهوری اسلامی در سراسر کشور‌ها بیرق آن برافراشته شود. روزی است که باید به ابرقدرت‌ها فهماند که دیگر آنها نمی‌توانند در ممالک اسلامی پیشروی کنند.
من روز قدس را روز اسلام و روز رسول اکرم می‌دانم، و روزی است که باید ما تمام قوای خودمان را مجهز کنیم و مسلمین از آن انزوایی که آنها را کشانده بودند خارج شوند و با تمام قدرت و قوّت در مقابل اجانب بایستند و ما در مقابل اجانب با تمام قوا ایستاده‌ایم و نخواهیم اجازه داد کسان دیگر در مملکت ما دخالت کنند و مسلمین نباید اجازه بدهند که کسان دیگر در ممالک‌شان دخالت کنند. در روز قدس، ملت‌ها باید به حکومت‌هایی که خائن هستند هشدار دهند.
روز قدس روزی است که ما خواهیم فهمید چه اشخاصی و چه رژیم‌هایی با توطئه‌گر‌های بین‌المللی موافقت دارند و با اسلام مخالفت. آنهایی که شرکت ندارند مخالف با اسلام هستند و موافق با اسرائیل؛ و آنهایی که شرکت کردند، متعهد هستند و موافق با اسلام و مخالف با دشمنان اسلام ـ که در رأس آنها آمریکا و اسرائیل است. روز امتیاز حق از باطل است، روز جدایی حق و باطل است.
مستضعفان جهان باید قدرت اسلامی خود را بیابند و از عربده‌های شرق و غرب و وابستگان و تفاله‌های آنان نهراسند و با اعتماد به خداوند تعالی و اتکال به قدرت اسلام و ایمان بپاخیزند و دست جنایتکاران را از کشور‌های خود کوتاه نمایند و آزادی قدس شریف و فلسطین را سرلوحه برنامه خود قرار دهند. روز قدس را زنده نگه دارند. امید است با زنده نگه داشتن این روز، بی تفاوتی‌ها زایل شود و غفلت‌ها مرتفع گردد. مسلمین، از لبنان و قدس عزیز پشتیبانی نمایند. مسلمانان جهان باید روز قدس را نه تنها روز همه مسلمین، بلکه مستضعفین بدانند و از آن نقطه حساس در مقابل مستکبرین و جهانخواران بایستند و تا رهایی مظلومان از زیر ستم قدرتمندان از پای ننشینند.
دفاع از نوامیس مسلمین و دفاع از بلاد مسلمین و دفاع از همه حیثیات مسلمین امری است لازم و ما باید خودمان را برای مقاصد الهی و دفاع از مسلمین مهیا کنیم و خصوصاً در این شرایطی که فرزندان واقعی فلسطین اسلامی و لبنان- یعنی، حزب الله - و مسلمانان انقلابی سرزمین غصب شده و لبنان با نثار خون و جان خود فریاد «یا للمسلمین» سر می‌دهند، با تمام قدرت معنوی و مادی، در مقابل اسرائیل و متجاوزین بایستیم و در مقابل آن همه سفاکی‌ها و ددمنشی‌ها مقاومت و پایمردی کنیم و به یاری آنان بشتابیم. اگر در روز قدس تمام کشور‌های اسلامی، ملت‌ها همه برخیزند و فریاد بزنند، نه برای قدس تنها، برای همه ممالک اسلامی، پیروز خواهند شد. ما با فریاد، محمدرضا خان را بیرون کردیم. شما خیال می‌کنید با تفنگ بیرون کردیم؟ با فریاد، با «الله اکبر»؛ این قدر «الله اکبر» بر مغز اینها کوبیده شد که خودشان را باختند و فرار کردند. از این مملکت رفتند.
اکنون که دولت غاصب اسرائیل، برای فتنه انگیزی بیشتر و تجاوز زیادتر به سرزمین‌های عربی و ادامه دست غاصبانه در قبال صاحبان حق، بپاخاسته و آتش جنگ را برای چندمین بار شعله ور ساخته است بر عموم دولت‌های ممالک اسلامی و خصوصْ دوَل عربی لازم است که با توکل به خدای متعال و تکیه بر قدرت لا یزال، همه قوا و نیروی خویش را بسیج ساخته به یاری مردان فداکاری که در خط اول جبهه چشم امید به ملت اسلام دوخته‌اند بشتابند، برای آزادی فلسطین و احیای مجد و شرف و عظمت اسلامی در این جهاد مقدس شرکت کنند. از اختلاف و نفاق‌های خانمان‌سوز و ذلت بار دست برداشته، از قدرت پوشالی مدافعان صهیونیسم و اسرائیل نهراسند.
سران کشور‌های اسلامی باید توجه داشته باشند که این جرثومه فساد را که در قلب کشور‌های اسلامی گماشته‌اند تنها برای سرکوبی ملت عرب نمی‌باشد بلکه خطر و ضرر آن متوجه همه خاورمیانه است. نقشه، استیلا و سیطره صهیونیسم بر دنیای اسلام و استعمار بیشتر سرزمین‌های زرخیز و منابع سرشار کشور‌های اسلامی می‌باشد؛ و فقط با فداکاری، پایداری و اتحاد دولت‌های اسلامی می‌توان از شرّ این کابوس سیاه استعمار رهایی یافت.
دولت‌های ممالک نفت خیز اسلامی لازم است از نفت و دیگر امکاناتی که در اختیار دارند به عنوان حربه علیه اسرائیل و استعمارگران استفاده کرده و از فروش نفت به آن دولت‌هایی که به اسرائیل کمک می‌کنند خودداری ورزند. ملت اسلام به حکم وظیفه انسانی و اخوت و طبق موازین عقلی و اسلامی موظفند که در راه ریشه کن کردن این گماشته استعمار از هیچ فداکاری دریغ نورزند.
امیدوارم که مسلمان‌ها روز قدس را بزرگ بشمارند و در همه ممالک اسلامی، در روز قدس، در روز جمعه آخر ماه مبارک، تظاهر کنند، مجالس داشته باشند، محافل داشته باشند، مسجد داشته باشند، در مساجد فریاد بزنند. وقتی یک میلیارد جمعیت فریاد کرد، اسرائیل نمی‌تواند، از همان فریادش می‌ترسد.»
منبع: خبرآنلاین
