حضرت زکریا (ع) یکی از پیامبران الهی است، که پنج هزار و پانصد سال بعد از هبوط حضرت آدم متولد شد. مردم را به شریعت حضرت موسی (ع) دعوت می‌کرد، عمر با برکت خویش را در راه دعوت به خدا پرستی و خدمت در بیت المقدس سپری نمود.

حضرت زکریا (ع) همیشه اهل دعا و راز و نیاز بود، ولی دیدن منظره غذا‌های بهشتی کنار محراب حضرت مریم (ع)، و استجابت دعا‌های مریم (ع)، گویی جرقه‌ای بود که قلب او را منور ساخت و سخت تحت تأثیر قرار گرفت. سال‌ها بود تقاضای فرزندی از خدا نموده بود، تا پس از او وارث او گردد، ولی نتیجه نگرفته بود. شاید زکریا (ع) دیگر امید نداشت تا دارای فرزند شود، زیرا هم خودش به نهایت پیری رسیده بود و هم همسرش پیر شده بود، چنان که از ابن عباس نقل شده: «زکریا صد و بیست سال داشت، و همسرش دارای نود و هشت سال بود.»

حجت الاسلام علیرضا قبادی پژوهشگر دینی در این باره در سخنانی پیرامون تجارب دینی بشر اظهار داشت: تجربه معنوی حضرت زکریا (ع)، یکی از ناب‌ترین و عالی‌ترین تجربه‌های دینی در قرآن کریم است.

وی افزود: روایت این شهود معنوی در سوره آل عمران، سوره مریم؛ سوره انبیا آمده است. بررسی در آیات قرآن کریم نشان می‌دهد که تجربه معنوی حضرت زکریا بیش از یک مورد است. در سوره آل عمران به چهار مورد از آنها اشاره شده است. این تجربه معنوی در سوره آل‌عمران در دل روایت حضرت مریم (س) و در تعامل با او قرار گرفته است.

قبادی اظهار داشت: هنگامی که حضرت زکریا، سرپرستی و کفالت حضرت مریم را عهده دار شد. هر وقت به محراب او وارد می‌شد، نزد او رزقی می‌یافت، گفت:‌ای مریم این رزق برای تو از کجا آمده است؟ مریم گفت: آن از پیش خداست، خدا هر که را خواهد بی حساب روزی می‌دهد.

این استاد دانشگاه بیان کرد: همچنین زکریا (ع) پس از مشاهده رحمت و تفضل خداوند به مریم (س)، با وجود اینکه خود کهنسال و همسرش نازا بود، پروردگارش را چنین خواند: پروردگارا. از جانب خود نسلی پاک و پسندیده به من عطا کن همانا تو دعا را می‌شنوی.. این تجربه در قالب دعا و ارتباط با خداوند برای او حاصل شد؛ دیگر اینکه سومین تجربه معنوی، شنیدن ندای ملائکه و استجابت دعایش و عنایت خداوند در اعطای فرزند به او بود. قرآن کریم این تجربه را چنین وصف کرده است: در حالی که زکریا در محراب به نماز ایستاده بود ملائکه فرزند دار شدنش را به او بشارت دادند.

وی در پایان خاطرنشان کرد: سه روز، سخن نگفتن زکریا با مردم جز با نشانه و رمز، در حالی که از سلامت برخوردار بود، چهارمین تجربه دینی او بود. حضرت زکریا (ع) پس از دریافت بشارت فرزند (یحیی) دار شدنش که تصدیق کننده عیسی (ع)، بزرگوار، خویشتن دار و پیامبری از صالحان بود، نشانی از تحقق چنین بشارتی داشت، زیرا بشارت، نوید خبر (نه وقوع) است. عدم تکلم، تجربه دینی حضرت زکریا شد. خداوند پس از این تجارب معنوی به زکریا توصیه کرد که: پروردگارش را زیاد یاد کند.

منبع: مهر