یاسر احمدوند شامگاه جمعه در آیین بزرگداشت سعدی شیرازی اظهار کرد: سعدی غزلی دارد که جنس این غزل کمی متفاوت با سایر غزل‌های این شاعر است، این غزل کمی شورانگیز است و جنس آن بیشتر خراسانی است، یکی از ابیات این غزل این است که «مقدار یار هم نَفَس، چون من نداند هیچ کس ماهی که بر خشک اوفتد، قیمت بداند آب را»

معاون فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد ادامه داد: جای سوال است که ما امروز چه نیازی به سعدی و خواندن آثار شاعران بزرگی مانند او داریم؟ آیا بزرگداشت و گرامیداشت این آثار و این افراد توجه به یک تاریخ و یا یک شی موزه‌ای است؟ بدون شک در نگاه مردم ایران چنین نیست، در نگاه ما بزرگان ادب فارسی سرچشمه‌های حکمت هستند، این سرچشمه‌های حکمت جاری است و ما آنها را یار هم‌نفس می‌دانیم به همین دلیل است که کماکان و همواره به ارتباط با آنها و خواندن آثار آنها نیاز داریم.

او ادامه داد: حالا این پرسش مطرح است که چرا ما به خواندن این آثار نیاز داریم؟ دلیل این نیاز دلیلی ماهیتی است، ماهیت یعنی ماهی و سوال از چیستی اشیا می‌شود ماهیت.

احمدوند اضافه کرد: اگر کسی دچار خشکی در ماهیت شود و ماهیت او در معرض نابودی قرار بگیرد، آن زمان است که قیمت آب را می‌داند، آبی که حکمت است و آثار سعدی و حافظ هم همین آب و حکمت هستند که ماهیت از آنها زنده است.

معاون فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد عنوان کرد: آبی که حکمت را زنده می‌کند و آبی که باعث زنده بودن ماهیت ما می‌شود همین حکمتی است که در بیان، زبان، شعر و نثر بزرگان این سرزمین جاری و ساری است؛ آب همین غزلیات، بوستان و گلستان است.

او آب، نور و رنگ را سه عنصر ویژه در حکمت اسلامی و حکمت ایرانی دانست و گفت: در حکمت اشراق حکمای ایران باستان منشأ ماهیت و وجود را نور می‌دانند، اما به اعتقاد من در ادب فارسی ماهیت را باید آب بدانیم.

احمدوند یادآور شد: ما در برخی از چیز‌ها ریشه در آب نداریم. راه، اتصال به سنت و حکمتی است که جاری در آثار، اشعار و بیان بزرگان ادب این سرزمین است، محور آنها هم خدا باوری و توحید است که نقطه اصلی افتراق تمدن اسلامی و تمدن غرب است.

معاون وزیر ارشاد در بخش دیگری از سخنانش گفت: برنامه‌های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای پاسداشت شاعران و بزرگان ادب فارسی برنامه‌های کلان و مفصلی است که امیدواریم به نحو احسن برگزار شود.