مرکز اطلاع رسانی پلیس پایتخت معاونت اجتماعی فرماندهی انتظامی تهران بزرگ اعلام کرد، این که کلیسا گالیله را مجبور کرد از حرف خودش مبنی بر گرد بودن زمین دست بکشد، متعلق به قرون تاریک اروپا نیست؛ یا زنده به گور کردن دختران در دوران پیش از طلوع اسلام در صحرای عربستان و یا از این دست موارد، جزو اعمال عصر جاهلیت نیستند، بلکه امروز نیز رفتار‌هایی را در قرون جدید مشاهده می‌کنیم که اگر گذشته را ندیده و نشنیده باشیم، گمان می‌بریم که هم اکنون در عصر جاهلیت به سر می‌بریم.

رفتار‌هایی که انتظار می‌رود در قرن بیست و یکم شاهد آنها، نباشیم، چراکه به نظر می‌رسد دیگر مدت هاست که از جهالت بشر گذشته و با افزایش علم و آگاهی، ریشه جهل و بی سوادی و هر آنچه که باعث می‌شود تا بشر در ندانستن‌ها غوطه ور باشد، خشکیده شده است.

جاهلیت، حالتی فکری است که ریشه در ناآگاهی افراد دارد، این آگاهی است که جهل، را می‌راند، چیزی که احتمالا انتظار می‌رود با گسترش پیشرفت‌ها در دنیای مدرن دیگر اثری از آن نباشد، اما باید گفت این انتظار، وهمی کودکانه است چراکه تا بشر در زمین زندگی می‌کند جهل و آگاهی، چون دو جبهه حق و باطل همواره در جنگند، فقط شکل و ظاهر آن تغییر می‌کند.

امروزه، جاهلیت بار دیگر خود را در رفتار‌های بشر قرن بیست و یکم به شکلی نو و در پوششی مدرنیته به رخ می‌کشد و «جاهلیت مدرن» عنوانی است که می‌توان بر آن نهاد چرا که مجموعه‌ای از رفتار‌ها را شامل می‌شود که نشانه‌ای از جاهلیت مدرن راه همراه خود دارد، رفتار‌هایی که در همان قرون جاهلی نیز مورد شماتت و تبری بودند.

بدن نمایی، ازدواج با حیوانات (زوفیلیا)، ازدواج با خود (سولوگامی)، همجنس یا دوجنس گرایی، خودفروشی و روسپیگری و شیطان پرستی (ساتانیسم)، تنها نمونه‌هایی از این بی سر و سامانی اخلاقی و اجتماعی جدید است؛ هرچند بشر امروز عینک علم و پیشرفت بر چشمان به ظاهر بینای خود زده و سرمست از موفقیت‌های خود، مغرورانه زمین را به دهکده‌ای برای خود تبدیل کرده که می‌تواند هر تغییری در آن ایجاد نماید، اما باید دانست که همان زمان که متکبرانه گام برمی داریم و از معنویات و دستورات و منطق الهی روی بر می‌گردانیم، همان، لحظه سقوط در هلاک «جاهلیت مدرن» است.

از نمود‌های دیدنی و قابل لمس منجلاب جاهلیت مدرن، که متاسفانه چندیست گریبان گیر کشور اسلامی ما نیز شده، می‌توان به بدن نمایی، اشاره کرد که حتی در قرآن نیز به آن اشاره شده است، این شکل از رفتار در لغت به معنای «خودنمایی و آشکار ساختن بخش‌های مختلف بدن به بهانه‌های مختلف در برابر مردم» است و اساسا به چیز‌هایی گفته می‌شود که زودتر دیده می‌شوند و به چشم می‌آیند.

اگر در زمان جاهلیت بدوی، زنان روسری‌های خود را طوری روی سر می‌گذاشتند که گردن و زیورآلاتشان هویدا بود، در این عصر و با ادعای تمدن و فرهنگ، نه تنها عفاف و حجاب را امری طرد شده، موضوعی پوسیده و مانع پیشرفت و تعالی می‌دانند بلکه به برهنه بودن خود می‌بالند و مروج فرهنگ برهنگی هستند و درواقع امروز شخصیت والای زن زنده به گور می‌شود.

دشمنان، آزادی‌های یواشکی به راه می‌اندازند، زنان و دختران را تهییج کرده و در بوق و کرنا می‌کنند و متاسفانه تیر زهرآگین تبلیغات قوی آنها نیز خوب بر سینه مخاطبان هدف این کمپین‌ها نشسته، عده‌ای مهندسی شده مبلغ این پویش‌ها می‌شوند و عده‌ای هم فریب خورده تنها با هدف برداشتن حجاب و رسیدن به آزادی واهی که روز و شب تبلیغات آن را می‌شنوند و دست به کار شده و به قول خودشان دوربین هایشان را علیه کسانی که قصد امر به معروف و نهی از منکر دارند و یا پلیسی که به حکم وظیفه باید امنیت اجتماعی و روانی دیگر شهروندان را فراهم آورد، تبدیل به اسلحه می‌کنند و با انتشار بعضا تقطیع و مدیریت شده کلیپ‌ها به دنبال رهایی از بند حجاب و خودنمایی در جامعه هستند.

کلام آخر این که، راهکار برون رفت از «جاهلیت مدرن»، بازگشت به دستورات، احکام و منطق الهی است، منطقی که از طرفی حکم می‌کند زنان و مردان حجاب داشته، تبرج و خودنمایی نکنند، آزادی را در بی عفتی و فرهنگ برهنگی نبینند و زیبایی را در ستر و پوشش بخواهند، از طرف دیگر نیز منطق اسلام به مشاوره و برنامه ریزی در امور معتقد است، اگر قرار به امر به معروف و نهی از منکر است ابتدا با رفتار، سپس با گفتاری لین و در نهایت برخوردی سلبی و قهری، همه این موارد نشان می‌دهد که اگر دین به عنوان راه اصیل زندگی بشر به طور دقیق و نه تحریف شده و سلیقه‌ای عملی شود، نه دیگر خبری از خودنمایی و برهنگی در قالب آزادی و رهایی از حجاب است و نه مسئولان و برنامه ریزان خود را راحت کرده و تنها راه را برخورد چکشی می‌دانند و اینجاست که می‌توان «جاهلیت مدرن» در حوزه عفاف و حجاب را ریشه کن کرد، البته این موارد به گفتن و نوشتن آسان به نظر می‌رسد چه اگر این اتفاق بیفتد مدینه فاضله‌ای را خواهیم داشت که همگی منتظر آن هستیم که چه زمانی فرا می‌رسد.