سید مجید امامی، معاون وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و دبیر شورای فرهنگ عمومی کشور درمورد تصویب اولیه‌ی سند ملی سبک پوشش اسلامی بیان کرد: یکی از عرصه‌هایی که سال‌هاست در نظام فرهنگی کشور از دست ما خارج شده حوزه پوشاک است. این در حالی است که اشتغال‌زا‌ترین و حتی به نظر برخی از افراد در آمار‌های جهانی، پوشاک، بزرگ‌ترین صنعت جهانی به شمار می‌آید در حالی‌که ما، هم در نظام طراحی با وجود استعداد‌های بسیار زیادی که داریم و هم در عرصه تولید، با وجود تولیدکننده‌های خیلی بزرگ و ممنوعیت واردات رسمی که داریم با لباس قاچاق و شبه قاچاق روبرو هستیم و با این‌ وجود، می‌گوییم چرا فلان لباس نامناسب اجتماعی فروخته یا پوشیده می‌شود؟ 

دبیر شورای فرهنگ عمومی گفت: اگرچه سبک پوشش به فرد و ذائقه او بستگی دارد که این موضوع باید بر اساس شخصیت و منش فرد مورد بررسی قرار بگیرد ولی این‌که بر اساس سنت و تاریخ ۷ هزار ساله‌مان، پوشاک ما با وجود تنوع بالا و بی نظیری که در میان کشور‌های مختلف دارد؛ هم از لحاظ تنوع رنگی و هم از نظر طرح پوشاک با چنین مشکلاتی مثل قاچاق و... روبروست به نظر می‌رسد باید یک کار اساسی از جنس فرهنگ‌بنیان انجام می‌شده است. هرچند که همیشه عزیزان ما در حوزه صنعت، برنامه‌های راهبردی داشته‌اند و این اتفاق باید دو سال پیش انجام می‌شد ولی با این حال، همین اتفاق باعث می‌شود که شورای عالی انقلاب فرهنگی و نظام فرهنگی و صنعتی کشور در کنار هم قرار بگیرند.

امامی اظهار کرد: اگر قرار است دنبال ویژند باشیم، باید ویژند‌های پوشاک کشور خودمان را بپسندیم و اگر قرار است که بدنبال مد باشیم مد هم باید در چارچوب فرهنگ و ارزش‌ها و زیبایی‌شناسی ایرانی شکل بگیرد و برای این منظور، هدف‌گذاری هم شده است که ظرف ۱۰ سال، حداقل ۴۰ درصد از بازار پوشاک اجتماعی در اختیار ویژند‌های داخلی و ویژند‌های حجاب و لباس باشد که متأسفانه، الان این عدد پایین‌تر است و اگرچه خریداری می‌شود ولی تولیدات بی هویت هستند و نمی‌توانند از هویت خودشان دفاع کنند. 

دبیر شورای فرهنگ عمومی کشور درمورد استقبال مردم از سند ملی سبک پوشش اسلامی گفت: دلیل این که با وجود رقابت کردن ویژند‌های خارجی روی ویژند تأکید می‌کنم به خاطر بازار‌سازی است و به همین خاطر، عدد ۴۰ درصد را گذاشتیم. چون می‌دانیم که نمی‌توانیم با این موج جهانی قطع رابطه کنیم و ما خیلی دیرتر از آن‌ها به این حوزه بازاریابی وارد شده‌ایم ولی به هر حال برای شروع هیچ‌وقت دیر نیست چراکه ویژند‌های ایرانی در حوزه لباس آقایان و حتی لباس غیر رسمی و همچنین، حوزه حجاب بسیار موفق عمل می‌کنند ولی مورد حمایت نیستند.

امامی مطرح کرد: اگر نظام طراحی و آموزش و پژوهش ما متحول شود و طراحان لباس در یک زیست‌بوم ایرانی اسلامی تربیت شوند و طرح درس‌ها و نظام آموزشی خیلی قدیمی چه در طراحی لباس و چه در طراحی پارچه ارتقاء پیدا کنند و اگر ویژندها، مراکز و استودیو‌های جدی طراحی راه اندازی شوند و به جای کپی کردن از روی فضای مجازی، هویت طرح خودشان را داشته باشند که البته ویژند‌های معتبر این‌طور هستند و در صورتی‌که بازار از قاچاق اشباع نشود و به عبارتی، اجازه دهند که رقابت وجود داشته باشد بسیاری از مشکلات برطرف می‌شوند. چون کالای قاچاق اساساً لباس خارج از رده است و قیمت واقعی ندارد و چیزی است که باید امحاء شود.

دبیر شورای فرهنگ عمومی افزود: ویژند‌های بزرگ در ترکیه یا حتی در چین باید طبق اکوسیستم مد، این موارد قاچاق را امحاء کنند تا در داخل، تولیدکننده شومیز، تونیک یا مانتو مجبور به رقابت با آنها نباشد و به عبارتی، مشکل نساجی ما برطرف شود. زیرا راه حل‌هایی وجود دارند که با وجود سخت بودن، شدنی هستند.