علی بویری گفت: باتوجه به وضعیت آثار شاخص و منحصر بهفرد موجود در آنها که بعضاً سالها بود در وضعیت نامطلوبی قرار داشت و جز پایشهای موزهای امکان حفاظتی دیگری نداشتند، پس از ارزیابی و اولویتسنجی براساس پایداری وضعیت و همچنین وضعیت نمایش موزهای بر اساس اولویتهای استاندارد این حوزه و ارزشگذاری بر حفظ آثار تاریخی و حفظ شأن و ارزشمندی آثار و نیز احترام به بیننده موزهای، مرمت هفتاد اثر با نظارت معاون میراثفرهنگی استان و کارشناس پایگاه میراثجهانی به عنوان ناظر مقیم در دستورکار قرار گرفت.
سرپرست پایگاه میراثجهانی شوش ادامه داد: در این راستا، هفتاد شیء از بخشهای مختلف پیش از تاریخ، تاریخی و اسلامی از جنس سفال و شیشه، بهمنظور عملیات حفاظت و مرمت به کارگاه و آزمایشگاه مرمت پایگاه میراثجهانی شوش انتقال یافتند و پس از طی فرآیند حفاظت و مرمت، به تالارهای موزه و ویترینهای نمایش برای بازدید عموم برگردانده شدند
او با اشاره به اینکه آثار تاریخی مرمتشده در این طرح شامل اشیایی از دورههای تاریخی مختلف از جمله پیش از تاریخ، ایلامی، هخامنشی، اشکانی، ساسانی و اسلامی و از جنس سفال و شیشه بودند افزود: شاخصترین این آثار، لیوانهای منقوش، ظرفها وجامهای پیش از تاریخ موزه بودند که وضعیت حفاظت و مرمتی آنها نامطلوب و به علت حساسیت آنها سالها بود که دستنخورده باقی مانده بودند که در این طرح، اشیاءِ یادشده، بازبینی و مستندنگاری دقیق شدند و پاکسازی آثار از رسوبات و آلایندههای محیطی نیز انجام شد. همچنین حذف آثار مرمتهای متعدد و کهنه و نیز الحاقات هم در دستورکار قرار گرفت و اتصالات جدید و مرمت بخشهای کمبود با تکیه بر استانداردهای جهانی این حوزه و استحکامبخشی ساختار نیز روی آنها اجرا شد و برای مشاهده عموم دوباره در موزه قرار گرفتند.
بویری گفت: موزه باستانشناسی شوش در سال ۱۳۴۵، در جوار قلعه و محوطه باستانی شوش گشایش یافت و از شاخصترین موزههای ایران بهشمار میرود که آثار ارزشمندی از دورههای مختلف باستانی ایران را در خود جای داده است.