پشیمانی سلبریتیها از ورود و فعالیت در عرصه سیاسی موضوع تازهای نیست. پس از روی کار آمدن دولت دوازدهم بود که برخی از سلبریتیها که در کمپین انتخاباتی «حسن روحانی» حضور داشتند نسبت به حمایت از وی ابراز پشیمانی کردند.
موجهای مختلف ندامت سلبریتیها با هشتگ پشیمانیم از خواننده تا بازیگر و فوتبالیست در این مدت فضای مجازی را پر کرد تا جایی که یک روزنامه اصلاحطلب آنها را تلویحا قورباغه خواند و نوشت: «میگویند وقتی عرصه سیاست از اهلش خالی شود، وقتی احزاب به حاشیه رانده شوند، شهر شلوغ میشود و جا برای عرض اندام برخی باز میشود.»
برخی از سلبریتیها نیز در تب راه اندازی تلویزیون ماهوارهای در استانبول به کشور ترکیه رفتند و به یکباره شکل و شمایل جدیدی از خود به نمایش گذاشتند، اما خیلی زود این تب فروکش کرد و شاهد گلایهها و پشیمانی بازیگران از حضور در این شبکه ماهوارهای بودیم.
البته بعضی از این سلبریتیها که به کشور بازگشتند و خواستار حضور مجدد در کار و فعالیت خود شدند، بستر کار برای آنان فراهم شد و حالا شاهد حضور و حتی فعالیت پررنگ آنان در ایران هستیم. مقطعی که قطعا خود آنان سعی دارند آن را از خاطرات زندگی خود حذف کنند و به عنوان یک تجربه تلخ از این مدت یاد میکنند.
«رابعه اسکویی» یکی از همین بازیگران بود که درباره شرایط زندگیاش در خارج از کشور بیان کرد: «وقتی رفتم دو کار هم تولید شد ولی بعد از مدتی متوجه شدم این شرایطی که در خارج از ایران است به هیچ وجه با معیارهای من سازگار نیست و من ربطی به اینجا و شرایطش ندارم، چون من درایران رابعه اسکویی هستم نه دراینجا و از رفتنم پشیمان شدم، قطع همکاری خود را اعلام کردم و تصمیم گرفتم با هر شرایطی شده به کشورم برگردم.»
اسکویی درباره شرایط بعد از بازگشت خود افزود: «وقتی برگشتم رفتار بسیار مناسبی با من شد و مرا پذیرفتند. مسئولین رسانه ملی رفتار بسیار مناسبی با من داشتند و من توانستم پس از یک سال و نیم بازگشت به ایران، دوباره توانستم به ایفای نقش در رسانه ملی بپردازم.»
این بازیگر موضوعی را مطرح میکند که به نظر میرسد کلید اصلی مسئله مهاجرت سلبریتیها و علت اساسی شکست و ندامت آنان در خارج از کشور است. او عنوان میکند: «بعد از مدتی متوجه شدم این شرایطی که در خارج از ایران است به هیچ وجه با معیارهای من سازگار نیست و من ربطی به اینجا و شرایطش ندارم، چون من درایران رابعه اسکویی هستم نه در اینجا.»
«ارژنگ امیرفضلی» نیز که در تورنتو کانادا زندگی میکند و مجبور شده شغلی، چون راننده تاکسی را برای خود برگزیند از هزینههای سنگین کشورهای غربی سخن میگوید.
بیشتربخوانید
درواقع بسیاری از سلبریتیهایی که در ایران جایگاهی داشتهاند در کشورهای دیگر باید از صفر مطلق شروع کنند و بعضا دچار افسردگی مرور خاطرات زمان پرفروغ زندگی خود در ایران میشوند.
پس از حوادث سال ۱۴۰۱ نیز برخی دیگر از سلبریتیهایی که اتفاقا شرایط کاری مناسبی در کشور داشتند به یکباره مهاجرت کرده و در تلویزیونهای ضدانقلاب دیده شدند.
در خصوص مهاجرت بازیگرانی، چون رابعه اسکویی وی بیکاری و عدم پیشنهاد کاری که خود به آن اشاره کرده را میتوان به عنوان علت تصمیم برای کار در شبکه ماهوارهای عنوان کرد، اما در خصوص سلبریتیهایی که بعد از سال ۱۴۰۱ مهاجرت کردند این گزینه محلی از اعراب ندارد؛ چراکه این افراد تا آخرین روزهای حضور در ایران مشغول کار و فعالیت بودند و پس از خروج آنها نیز آثاری که از این بازیگران در آن ایفای نقش کرده بودند نیز از شبکه نمایش خانگی پخش شد.
«حمید فرخنژاد» از جمله این بازیگران بود که پس از رفتن از ایران تئاتری سیاسی به نام «خانه امن» را در نیویورک روی صحنه برد که به دلیل فروش نرفتن بیش از ۸۰ درصد بلیتها وعدم استقبال عمومی کنسل شد.
حالا از اشکان خطیبی که دیر زمانی نیست که به خارج از کشور رفته صوتی منتشر شده که در آن فضای افسردگی و ناامیدی موج میزند. خطیبی شرایط زندگی در اروپا را سخت عنوان میکند و از گذشتهاش که مدیریت مجموعه فرهنگی را در ایران در اختیار داشته یاد میکند و میگوید که دیگر توان ذهنی و جسمی کار کردن را ندارد.
حالا خبر رسیده که برخی از چهرههای فعال در روزهای حوادث سال ۱۴۰۱ که به خارج رفتهاند ابراز ندامت کرده و به طور مستقیم و با واسطه عنوان کردهاند قصد دارند به کشور بازگردند. این افراد که برو بیایی در داخل ایران داشتند حالا در خارج از کشور منزوی شدهاند و با حس فریب خوردگی از اپوزیسیون خارجنشین زندگی میکنند و مانند خطیبی دچار سرخوردگی و افسردگی هم شدهاند.
برخی از سلبریتیها در فضای هیجانی حوادث سیاسی سال ۱۴۰۱ تصمیمات نسنجیدهای گرفتند و با ضدانقلاب همراه شدند. افرادی که فکر میکردند در خارج از کشور برای آنان فرش قرمز پهن کردهاند امروز با واقعیت ضدانقلاب روبرو شدهاند. احسان کرمی که با سودای کار در شبکه من و تو به لندن رفت از جمله این سلبریتیهاست، اما این شبکه به محض اینکه وی در آن قدم گذاشت، بسته شد.
ضدانقلاب در سال ۱۴۰۱ تلاش زیادی برای به دام انداختن سلبریتیها به کار گرفت. «لیندا کیانی» از به کار بستن حربه «مارپیچ سکوت» در فضای مجازی سخن گفته و از همکارانش خواست که اسیر این بازی روانی نشوند.
وی با انتشار پستی در اینستاگرام نوشت: «عده زیادی هستند که سازماندهی شده میان زیر پستهای من و همکارانم و یا دیگر چهرههای شناخته شده با هجمه سنگین کامنتی سعی دارن که جلوی حق گویی ماهارو بگیرن هدفشونم اینه که ما رو اسیر مارپیچ سکوت کنند.»
به نظر میرسد بسیاری از سلبریتیهای فراری دچار همین حربه شدند و حالا با دریافت واقعیت ماجرا و تزلزل در زندگیشان دچار سرخوردگی شدهاند.
منبع: فارس
ک اول تو فیلم مشترک ایران با کشورا خارجی بخصوص همسایه ها بازی کنن چون با همسایه ها هم فرهنگ هستیم
فعلا این چنین فیلم های ساخته نشده
همش فیلم های خانگی ابکی
بعد کشورا خارجی دیگه
پولای تپل که به حیب میزدید حال میکردید
اون موقع که به بهانه ی مثلا مردم ( برای طمع زیاد خودتون به شعور و فهم مردم توهین کردید ) ولی در اصل برای رفاه بیشتر خودتون گول این پروژه رو خوردید همین میشه که الان به سرتون اومده
هر کس طمع کنه به مردم و کشورش پشت کنه و بیوفته تو دامن دشمن به جایی میرسه که به غلط کردن میوفته
تمام اعتبار و هر چی که اینجا داشتید از همین مردم بود اونجا شماها رو میخوان چه کار واقعا ؟؟؟
وگرنه در جامعه ای که جوانانش برای حفظ امنیت و آرامش مردم به استقبال شهادت میروند جور در نمیاد مسئولینش و یا شهروندانش عملی انجام دهند که خیانت به خون شهدا باشد و خداوند طاقت بیاورد و هلاکشان نکند، امکان نداره