با توجه به اینکه چالش‌ها و ریشه برخی مشکلات بزرگسالی به دوران کودکی برمی‌گردد، آموزش صحیح در این دوران ضروری است؛ همه‌ی کودکان ۳ تا ۶ سال نیازمند تقویت مهارت‌های متعدد در روند بازی و یادگیری عمیق و ماندگار با شیوه‌های نوین آموزشی هستند تا برای ورود به دبستان آماده و راحت‌تر وارد دوران بزرگسالی شده و فردی مستقل، توانمند و مفید در جامعه باشند.

زهره آرال، دکتری ریاضی و متخصص روانشناسی توسعه فردی معتقد است که برای خیلی از والدین فکر کردن به بزرگسالی فرزندشان، استرس آور است؛ این موضوع به صورت اضطراب پنهان بین همه‌ی پدر و مادر‌ها وجود دارد و به دنبال پاسخ برای سوال‌هایی هستند که ذهنشان را درگیر می‌کند، از جمله این سوال‌ها چه آموزش‌هایی برای آینده فرزندم مناسب است، چه چیز‌هایی برای فرزندم پس انداز یا سرمایه‌گذاری کنم، کدام رشته تحصیلی را انتخاب کند، شغل و درآمد خوب کجاست، چه کار کنم که به بی‌راهه نرود.

او با اشاره به اینکه، سال ۹۴ زمانی که دانشجوی دکتری بودم به این سوال فکر می‌کردم که چطور واکسنی برای آسیب‌های بزرگسالی پیدا کنم، گفت: می‌دانستم که قطعا این واکسن باید در کودکی تزریق شود، اما محتوای واکسن چه چیز‌هایی باید باشد را نمی‌دانستم.

این پژوهشگر حوزه کودک با بیان اینکه پژوهش‌ها نشان می‌دادند که ریشه بسیاری از آسیب‌های بزرگسالی از عدم مدیریت استرس، ترس از شکست و قضاوت شدن و در نتیجه اقدام نکردن‌های مداوم، کمبود اعتماد به نفس یکپارچه، عدم خودباوری و... از نارسایی‌های آموزشی و مهارتی دوران کودکی ناشی می‌شود، خاطرنشان کرد: بنابراین درمان شدن هریک از آنها در کودکی و تمرین‌های مکرر و منظم به صورت یکپارچه و هدفمند، می‌تواند بزرگسالی پربارتر همراه با رضایتمندی بیشتری برای افراد به همراه داشته باشد.

آرال افزود: از این رو بعد از چند سال مطالعه و انجام پژوهش‌های علمی و آسیب شناسی‌های اجتماعی و فردی به این نتیجه رسیدم که بهترین سن برای شروع خودباوری و مهارت حل مساله یکپارچه ۳ تا ۶ سالگی است؛ در این سن کودک آماده ورود به اجتماع و قرارگرفتن در کنار همسالان خود است. 

این روانشناس حوزه توسعه فردی تصریح کرد: اگر به شیوه‌های صحیح تلاش کنیم تا مفاهیم پایه در ذهن کودک شکل بگیرد، مفاهیم شخصیتی و اجتماعی به مرور بر آن مفاهیم پایه سوار می‌شود و شخصیت قوی‌تری در کودک برای ورود به مراحل بزرگسالی شکل می‌گیرد.

او با اشاره به اینکه یکی از ایرادات آموزشی پیش از دبستان، رهاشدگی مفاهیم آموزشی است، گفت: ما طوری برنامه‌ریزی کردیم که در قالب استپ کیدز مفاهیم از ساده به پیچیده به کودکان آموزش داده می‌شود. آموزش‌ها به صورت بازی فردی و گروهی با اسباب‌بازی‌های چوبی ارائه و هر مفهومی که آموزش داده شده با مفاهیم بعد ترکیب و تکرار می‌شود و به یک مفهوم جدید و چند سطحی تبدیل می‌شود. 

آرال ادامه داد: استپ کیدز با هدف ایجاد مهارت نترسیدن از شکست، تقویت اعتماد به نفس، حس مدیریت و رهبری، تقویت هوش‌های گاردنر در قالب آموزش مفاهیم پایه ریاضی طراحی شده و همه‌ی آموزش‌های استپ کیدز براساس بازی و به صورت غیرمستقیم انجام می‌شود، یعنی کودک آزادانه بازی می‌کند و متوجه نمی‌شود که مستقیم خطاب آموزش قرار گرفته است.

این متخصص روانشناسی توسعه فردی با بیان اینکه کودکان با استپ کیدز رشدی چند بعدی خواهند داشت که این رشد باعث افزایش اعتماد به نفس، پرجراتی، تقویت مهارت حل مسئله، خلاقیت، نترسیدن از شکست و خودباوری آنها در نوجوانی و بزرگسالی می‌شود، ابراز داشت: استپ کیدز کودکان را برای آینده‌ی بهتر آماده می‌کند و قطعاَ در آینده مدیریت زمان و مدیریت استرس اهمیت خواهد داشت و جز مهارت‌های ضروری و لاینفک هر فرد خواهد بود. 

او تصریح کرد: حال اگر فردی تازه بخواهد در بزرگسالی به دنبال این موضوعات برود تا بداند کجای کار می‌لنگد، چرا مهارت‌های لازم را ندارد یا ضعیف است، در مقایسه با فردی که نه تنها از کودکی همه این مهارت‌ها را آموخته بلکه بار‌ها و بار‌ها در کودکی، نوجوانی و جوانی تمرین کرده است، بسیار احساس ضعف خواهد کرد.

آرال افزود: این مقایسه می‌تواند باعث سرخوردگی و ایجاد خشم در وی شود، شاید بار‌ها آرزو کند کاش من هم از کودکی یاد گرفته بودم، کاش پدر و مادر من هم به نیاز‌های واقعی من در بزرگسالی واقف بودند.

این پژوهشگر حوزه کودک با اشاره به اینکه به ارث بردن یک تکه زمین وقتی فرد در میانسالی است دیگر نمی‌تواند تغییر چندانی در زندگی‌اش ایجاد کند، گفت: اما سوال اینجاست چرا همین فرد دورباره راه پدر و مادر خودش را ادامه می‌دهد و این چرخه معیوب را نمی‌شکند، چون به ریشه اصلی آگاه نیست.