علیرضا وحیدزاده، مدیر کل بهزیستی استان کرمان در مراسم آغاز طرح پیشگیری از تنبلی چشم گفت: ما در اجرای این طرح همه ساله نگرانی‌هایی در خصوص همکاری‌های بین بخشی داشته و داریم.

وی با اشاره به اینکه طرح پیشگیری از تنبلی چشم نقش، غیر قابل انکاری در مدیریت ناهنجاری‌ها و اختلالات ناشی ازبینایی دارد گفت: طرح پیشگیری از تنبلی چشم از سال ۷۵ اجرا شد در پیشگیری از ناهنجاری‌هایی بینایی سلامت جامعه فوق العاده موثر بوده است.

مدیرکل بهزیستی استان کرمان بیان داشت: بهزیستی سال‌ها بر روی فرآیند کار مسلط بود، بچه‌ها با ما ارتباط داشتند و با توجه به اینکه مهد‌های کودک تحت نظارت بهزیستی بودند این طرح به خوبی اجرا می‌شد، از زمانی که مهد‌های کودک از ما گرفته شد، کار ما سخت شده، هماهنگی‌های بین بخشی بیشتر شده و انرژی بسیار زیادی را از همکاران ما به فرسایش می‌کشد.

وحیدزاده بیان داشت: وقتی یک سازمان ملزم به انجام کاری شده و تخصص آنرا دارد و در رسالتش هم تعریف شده و درست و اصولی هم کار را انجام می‌دهد چه لزومی دارد که اداره دیگری موازی با بهزیستی این کار را انجام دهد و هرچه هم تلاش می‌کنیم که انرژی هایمان را به اشتراک بگذاریم و همراه شویم تا کار بهتر انجام شود، زورمان نمی‌رسد

 وی افزود: بهزیستی برای اجرای بهتر و فراگیرتر این طرح با فرمانداری‌ها در ۲۵ شهرستان استان وارد مذاکره شده تا بتوان در اجرای حداکثری این طرح تلاش شود.

وی افزود:، چون منفعت این طرح به جامعه می‌رسد و منافع فردی ندارد باید با جدیت در شورا‌های اداری هم مطرح و از آن حمایت شود..

وی بیان داشت: انتظارم این است حساسیت لازم ایجاد شود که طرح‌های غربالگری بهزیستی به خوبی اجرا شود تا دیگر شاهد رشد فزاینده معلولیت‌ها در کشور نباشیم

وی با گلایه از برخی مسئولین اظهار داشت: برخی از مسئولیت اعتقادی به غربالگری و پیشگیری از معلولیت‌ها ندارند و اعتقاد دارند که فلسفه وجودی بهزیستی نگهداری از افراد دارای معلولیت است، اما این تندروی‌ها جامعه را با چالش مواجه می‌کند

خسرو ملک شاهی، معاون امور توسعه پیشگیری بهزیستی استان کرمان هم در این مراسم اظهار داشت: آمار نگران کننده‌ای در دنیا در خصوص معلولیت‌ها وجود دارد که می‌گوید بین ۳ تا ۱۲ درصد جامعه را افراد دارای معلولیت تشکیل می‌دهند و درصد قابل توجهی از آن معلولیت‌های است که نیاز به مداخله دارندو با توجه به اینکه ۵۰درصد معلولیت‌ها ژنتیکی و ۵۰ درصد اکتسابی هستند یکسری معلولیت هست که می‌توان با مشاوره ژنتیک و غربالگری حین بارداری از بروز آن جلوگیری نمود، معلولیت‌هایی که هزاران مصیبت و مکافات برای خود فرد دارای معلولیت، خانواده جامعه و دولت در پی دارد.

معاون امور توسعه پیشگیری بهزیستی استان کرمان با بیان اینکه پیدایش یک معلولیت در جامعه هزینه بیش‌از دو و نیم میلیارد تومان بر دوش دولت می‌گذارد که از جیب مردم هزینه خواهد شد گفت: پس می‌طلبد که ما بیمار یابی کنیم و یکی از شایع‌ترین بیماری‌ها همین تنبلی چشم است که آمار می‌گوید ۱۲درصد افراد ۳تا۱۲ سال مبتلابه این بیماری هستند.

 وی افزود: طی پارسال ۱۸۹هزارکودک بین ۳ تا ۶ سال داشتیم که باید غربال می‌شدند، اما به دلیل مشکلات و محدودیت‌های موجود در سطح جامعه نفر یعنی حدود ۷۸ درصد جامعه را غربال کردیم در حالیکه میانگین کشوری ۸۵ درصد است و امیدواریم امسال از میانگین کشوری هم بالاتر برویم اگرچه این عدد ۵ سال پیش ۵۹ درصد بود و رشد ما در این مدت خوب بوده است.

ملکشاهی بیان داشت: قبل از کوئید فقط دوماه در ماه‌های آبان و آذر غربالگری انجام می‌شد، اما بعد از کوئید با تصمیم مدیرکل استان در هر ۱۲ ماه سال این طرح در حال اجرا بود، چون مهد‌های کودک زیر نظر سازمان بهزیستی بود. اما در سه سال اخیر که مهد‌های کودک از، بهزیستی جدا شدند کار ما سخت‌تر شده است و در همین خصوص تفاهم ۴جانبه‌ای میان فرمانداری، بهزیستی، آموزش وپرورش و شبکه بهداشت منعقد شد که در سال ۱۴۰۳ در تمام ۲۵ شهرستان این پوشش را داشته باشیم تا بتوانیم همه ۱۸۹ هزار نفر را غربال کنیم.

وی اظهار داشت: نقش رسانه‌ها در خصوص آگاه سازی برای استقبال عموم مردم از این طرح بسیار تاثیر گذار و مهم است و من از همه رسانه ها، صدا و سیما، شهرداری‌ها و ... می‌خواهم که در خصوص آگاه سازی مردم تلاش کنند. 

وی افزود: ۹۶۰ مربی در کل استان تربیت کردیم ۱۴ دستگاه به قیمت هرکدام ۴۵۰ میلیون تومان خریداری کردیم برای غربالگری دقیقتر و امیدوارم که نتیجه خوبی عایدمان شود.

ملک شاهی بیان داشت: فرزند آوری مهم است و رشد جمعیت زیر یک درصد است و جامعه باید به سمت فرزند آوری پیش برود، اما فرزنداوری سالم نه اینکه غربالگری را بگذاریم کنار و بگوییم که بهزیستی هست و وظیفه اش نگه داری از افراد دارای معلولیت است. 

وی هدف از این طرح را پیشگیری از معلولیت دانشت و افزود: باید دست به دست هم بدهیم، تا نسل سالمی در جامعه داشته باشیم.