مهدی حسینی سرپرست فدراسیون راگبی در نشست خبری که در ساختمان این فدراسیون برگزار شد، گفت: من از سال ۱۳۹۸ وارد هیئت رئیسه انجمن راگبی شدم. از سال ۱۳۹۸ وارد هیئت رئیسه انجمن راگبی شدم و سال ۱۳۹۹ به عنوان رئیس انجمن راگبی حکم گرفتم. در سال ۱۴۰۰ پس از ۵ سال با وجود اعزام نداشتن در این رشته، تیمهای ملی دختران و پسران را به غرب آسیا اعزام کردیم. وقتی ۵ سال یک رشته ورزشی تیمی به مسابقات بین المللی اعزام نکند به یک ورزش همگانی تبدیل میشود.
او ادامه داد: وقتی راگبی را به یک ورزش قهرمانی تبدیل کردیم به ورزشکاران انگیزه دادیم و کار را شروع کردیم. در مسابقات آسیایی دوحه قطر با چالشهایی مواجه بودیم به خصوص اینکه تیمهای عربی اکثر بازیکنان و مربیانشان را از کشورهای انگلستان، نیوزلند و استرالیا میآورند و با این وجود در غرب آسیا در بخش مردان دوم و در زنان سوم شدیم.
سرپرست فدراسیون راگبی بیان کرد: تلاشمان توسعه رشته راگبی بوده است و حتی کلاسهای متعدد داوری و مربیگری را برگزار کردیم و بیش از ۱۰۰ مربی تاپ آسیا را آموزش دادیم. با کشور عراق برای توسعه راگبی در این کشور تفاهمنامه منعقد کردیم به طوری که سرمربی تیم ملی عراق، یک ایرانی است.در سال ۱۴۰۱ تیم مردان ما در اندونزی با حضور بیش از ۲۰ کشور مقام چهارم جام آسیایی را کسب کردند. سال ۱۴۰۲ بانوان ما در مسابقات آسیایی دوحه به مقام سوم رسیدند به رغم اینکه شانس قهرمانی داشتند. تیم مردان در تورنمنت استانبول مقام دوم را کسب کردند. در حال حاضر ما در کشورهای اسپانیا، ترکیه، آلمان، انگلیس، هلند و ترکیه بازیکنان لژیونر داریم.
سرپرست فدراسیون راگبی در خصوص عملکرد چند سال اخیر این فدراسیون بیان کرد: سعی کردیم راگبی را بهعنوان یک ورزش چمنی با یک استانداردهای قابلقبول برای افتخارآفرینی و آینده معرفی کنیم. امسال شانس قهرمانی آسیا در زنان هستیم. ما میانگین سنی تیم را از ۳۰ سال به ۲۱ سال کاهش دادیم. سال قبل من به عنوان شخصیت برجسته سال آسیا در رشته راگبی شناخته شدم. نزدیک ۱۵۰ فدراسیون در جهان داریم که ۳۷ تای آن آسیایی هستند. برای این جایزه شخصیت سال نفرات زیادی کاندیدا هستند، اما برای اولین بار برای ایران چنین افتخاری کسب کردیم، اما دریغ از اینکه یکی از مسئولان وزارت ورزش و جوانان به من پیام بدهند یا تبریک بگویند در حالی که از کشورهای مثل عمان و قطر پیام تبریک دریافت کردم.
او درباره علت انجمن شدن این فدراسیون گفت: حدود ۳ سال قبل یک نامهای از سوی فدراسیون جهانی راگبی به کنفدراسیون راگبی آسیا ارسال شد و قیس عبدالله رئیس این کنفدراسیون به ایران آمد و با سجادی وزیر وقت ورزش و جوانان و صالحی امیری رئیس وقت کمیته ملی المپیک دیداری داشتند که با درخواست فدراسیون جهانی، سجادی دستور تغییر وضعیت راگبی از انجمن به فدراسیون را داد. در سال ۱۳۸۹ هم راگبی از فدراسیون بر اثر درگیری رئیس فدراسیون با یک نفر دیگر، به انجمن برگشت و دیدیم چه اتفاقاتی رخ داد. طعم تلخ انجمن شدن را چشیدهایم و الان ۳ هزار امضا از سوی بچههای راگبی به وزارتخانه و کنفدراسیون آسیا فرستادهاند. شنیدهام نامهای به کمیته فرستادهاند ولی ما اطلاع نداریم. هاشمی وزیر ورزش و جوانان بدون اینکه پاسخی بدهد، طبق اختیارات وزارتی دستور به انجمن شدن داده است بدون این که دلیل خاصی را بابت این تغییر و تحولات به ما عنوان کنند.
حسینی ادامه داد: جای تاسف داد که مسئله تبدیل شدن فدراسیون راگبی به انجمن مستقل کارشناسی نشده است. ابتدا باید این مسئله کارشناسی شود و وقتی یک وزیر از یک دولت بیرون آمده و وزیر دیگری هم از همان دولت بیرون آمده چرا باید تغییر رویکرد ایجاد شود؟ اسبقیان به من گفت نامهای برای انجمن شدن راگبی فرستادهایم که من آن نامه را دریافت نکردهام. دلیلی برای این کار نداشتند. ما باید این را در خانواده خودمان حل کنیم و نباید کار به و فدراسیون جهانی و آسیایی برسد. چندین بار از وزیر ورزش و جوانان درخواست کردم که خدمتشان برسم و در این زمینه حرف بزنیم ولی به من وقت ندادند. ما در رشتههای تیمی مشکل داریم و نباید دستاوردهای راگبی را نادیده بگیریم.
سرپرست فدراسیون راگبی ادامه داد: در سال ۱۳۸۹ برای اولین بار از این موضوع ضربه خوردیم و این باورکردنی نیست. ثبات در دستگاه ورزش با این وضعیت زیر سوال میرود. امیدوارم شنیدههای ما صحیح و درست نبوده باشند. قوانین را نمیدانم ولی فدراسیونهایی که المپیکی هستند و مخاطب داخلی دارند، اگر به انجمن تبدیل شوند فدراسیون جهانی و آسیایی میتواند واکنش نشان بدهد. الان بچهها به این سازمانها نامه فرستادهاند و اعتراض کردهاند. فکر نمیکنم به راحتی بتوانند به انجمن تبدیل کنند. اگر کارشناسی میکردند و دلایلی محکمی میآوردند، ما میپذیرفتیم. ما دستاورد و توسعه داشتیم. ما بدون داشتن زیرساخت و زمین راگبی را توسعه داده ایم.
سرپرست فدراسیون راگبی گفت: رشتههایی داریم که المپیکی نیستند، ۲۰ سال است عنوان نگرفتهاند، جمعیتی ندارند و توسعه نیافتهاند ولی فدراسیون هستند. جای سوال است که ما با این همه موفقیت چرا باید بلاتکلیف بمانیم؟
او با اشاره به تجلیل نکردن از مدال آوران راگبی بیان کرد: مبنای کسب عنوان آسیایی، شوراست. شورای برونمرزی به اعزام نگاه میکند و اجازه میدهد. ما عنوان و مقام کسب کردیم و اگر به ما زنگ میزدند، بچههای ما با افتخار برای دیدار با مسئولان میرفتند. نزدیک تجلیل رئیسجمهور از ورزشکاران، اسم بچههای ما در لیست تجلیل بود ولی سه روز مانده به مراسم، اسم راگبی حذف شد و واقعا جای تعجب داشت. من برای شخصیت برجسته شدن از کشورهای مختلف پیام تبریک گرفتم ولی از داخل هیچکسی پیام نداد و آسیاراگبی هم پاسخی نگرفت. مدال دختران ما از خیلی رشتهها بهتر بود ولی از ما تجلیل نکردند. من به مشاور و معاون وزیر نامه نوشتم و اعتراض کردیم ولی فقط سکوت دیدیم. وقتی مسئول هستی باید پاسخگو باشی. اینها اصلا پاسخ نمیدهند و سکوت میکنند. شاید ۵۰ تا ۱۰۰ میلیون زندگی بچههای ما را تغییر بدهد.
حسینی در خصوص اینکه آیا در قوانین انجمن مستقل وجود دارد، گفت: در قانون چیزی بهنام انجمن مستقل نداریم. وزارت ورزش و جوانان وقتی طرحی به این اسم ندارد، چطور باید یک فدراسیون را به انجمن مستقل تغییر دهد، واقعا متوجه این موضوع نبودم. ما فدراسیون هستیم. یکی از مسئولان به من گفت به شما نامه محرمانه دادهایم که انجمن شدهاید، در صورتی که من چیزی نگرفتهام. محتوای این نامه به اصطلاح محرمانه را هم به ورزشکاران گفتند. باید دلسوزهایی در وزارت ورزش باشند که نگذارند کار به جاهای دیگر برسد. نمیدانم دلیلش چیست، شاید میخواستند این کار را انجام بدهند ولی خطرات زیادی پیش روی ماست. یک دلیل بگویند تا من با جامعه راگبی حرف بزنم که علت این تغییر وتحولات چه بود. نمیگویند که چرا میخواهند ما را به انجمن تبدیل کنند.
او خاطرنشان کرد: دهه ۷۰ تعداد فدراسیونهای ما ۲۴ تا بود، چرا الان ۵۴ تا شده؟ پس روندمان رو به رشد بوده است. کوبیدن یک رشته ورزشی و کوچک کردنش یعنی نمیخواهیم توسعه پیدا کند. بروید و بودجه فدراسیون انجمنهای ورزشی را با ۲۰ رشته بپرسید؛ بودجهای ندارند. آسیاراگبی از من توضیح خواسته ولی من هنوز پاسخی ندادهام و منتظر تصمیمات داخلی هستم. نامهها با فیلم مصاحبه انجمن شدن فدراسیون راگبی را فرستادهاند به آسیاراگبی. جالب است بدانید که بعضی از مسئولان اصلاً راگبی را نمیشناسند. حتی برخی از مسئولان در سطح بالای وزارت از من پرسیدند که کلاه راگبی را از کجا میخرید؟ راگبی اصلا کلاه ندارد و با فوتبال آمریکایی اشتباه گرفتهاند. راگبی از سال ۱۸۲۳ متولد شده و آمریکایی هم نیست؛ ولزی است. در ۱۹۰۰ المپیکی شده و از سال ۱۳۲۹، از قدیمیترین رشتههای ایران هم است.
حسینی در پاسخ به این پرسش که چه انتظاری از وزارت ورزش دارد؟ تصریح کرد: بستگی به وزارت ورزش و جوانان دارد. اختیاراتی دارند و وظایفی. وقتی وزارت توسعه و زیرساخت به این فدراسیون نداده نباید یک کلاف سردرگم بسازیم. وزارت ورزش بهقدری که به اختیاراتش توجه میکند، باید به وظایفش هم توجه کند. زمین شماره ۴ آزادی که برای ما بود را به بخش خصوصی برای اجاره دادند واقعا دلیلش را متوجه نشدیم الان هم انجمنش میکنند، زمینش را از آن میگیرند، بودجهاش را حداقل میکنند؛ هدف چیست؟ میخواهند دورهمیاش کنند؛ اگر ببینم نتیجه نمیدهد، نمیمانم.
او در خصوص بودجه فدراسیون راگبی گفت: یک سایت امروز نوشته بود که راگبی سال قبل ۵ میلیارد پول گرفته است، اما ما بیش از ۲ میلیارد از وزارتخانه گرفتیم. فکر میکنم مصوبه آن ۴ میلیارد است. امسال هم چیزی نگرفتهایم و فقط ۹۰۰ میلیون تومان بابت بدهیهای بلیتهایی که خریده بودیم، دریافت کردیم در حالی که ما در این مدت فقط ۳ تیم به مسابقات اعزام کرده ایم و اردوهای را با تعداد ۴۰ بازیکن برگزار کرده ایم، همچنین پرداخت حقوق کارکنان و مالیات نیز را از همین بودجه پرداخت کرده ایم.
حسینی در پایان خاطرنشان کرد: ۲۲ استان در راگبی فعال هستند و در بعضی از استانها جمعیت آماری راگبی به ۳ هزار نفر نیز میرسد در تهران نیز بیش از ۱۰ تیم در حوزه مردان فعالیت میکنند در بخش زنان نیز ۳ تا ۴ تیم فعالیت میکنند.