چندی قبل کارکنان انتظامات یکی از بیمارستان‌های شمال تهران مرگ مشکوک مرد جوانی را به نام مسعود روی تخت بخش اورژانس به قاضی محمدجواد شفیعی؛ بازپرس ویژه قتل شعبه پنجم دادسرای امور جنایی گزارش کردند.

بررسی‌های اولیه نشان می‌داد که همسر متوفی با آمبولانس، شوهر خود را به این بیمارستان منتقل کرده است. او در جریان تحقیقات اولیه گفت: مسعود قرص لاغری مصرف می‌کرد؛ او ساعتی پیش تماس گرفت و مدعی شد به‌خاطر مصرف قرص حالش خوب نیست و سرگیجه شدیدی دارد. به همین خاطر سریعاً به خانه رفتم و به اورژانس زنگ زدم، اما اقدامات کادر درمان فایده‌ای نداشت.

به دنبال اعلام این خبر، جسد با دستور قضایی برای تعیین علت تأمه فوت و معاینات دقیق‌تر به پزشکی قانونی منتقل شد که متخصصان با آزمایش‌های سم‌شناسی و آسیب‌شناسی اعلام کردند، متوفی بر اثر مصرف قرص برنج "فسفید آلومینیوم" فوت کرده است که این مرگ مشکوک وارد فاز تحقیقات جنایی شد.

همین سرنخ کافی بود تا کارآگاهان اداره دهم پلیس آگاهی تهران بزرگ با دستور بازپرس جنایی وارد عمل شوند، در اقدامات اطلاعاتی مشخص شد، همسر متوفی خط‌های تلفن فعال زیادی دارد و هیچکس از این موضوع خبری نداشته است که همین موضوع فرضیه وقوع جنایت را پررنگ کرد.

اقدامات ویژه فنی نیز حکایت از آن داشت روز حادثه زن جوان هنگامی که در خانه حضور داشته با آرامش کامل به اپراتور اورژانس اعلام کرده که همسرش به‌خاطر مصرف "کیک و شیر فاسد" حالش بده شده و درخواست اورژانس کرده است.

طولی نکشید که زن جوان هدف تحقیقات جنایی قرار گرفت، اما او با اظهارات ضد و نقیضی منکر مالکیت خط‌های فعال تلفن همراه و تناقض‌گویی خود در روز حادثه با اپراتور اورژانس شد. این در حالی بود که اقدامات مخابراتی نشان می‌داد او از ماه‌های گذشته با مرد جوانی به صورت تلفنی با خط‌های مخفیانه‌اش در ارتباط بوده و این ارتباط چند روز قبل از حادثه نیز پررنگ‌تر شده است.

بدین ترتیب زن و مرد جوان با دستور بازپرس جنایی توسط کارآگاهان اداره دهم پلیس آگاهی بازداشت شدند؛ آنها در بازجویی‌ها پس از مواجه با شواهد و مدارک موجود ارتباط مخفیانه خود را تایید کردند، اما منکر هرگونه ارتکاب قتل با قرص برنج شدند.

تحقیقات همچنان ادامه داشت تا اینکه تابستان سال ۱۴۰۳، زن جوان به قتل همسر خود اعتراف کرد و ماجرا را اینطور توضیح داد: با مسعود اختلاف داشتم و با مرد غریبه به صورت پنهانی ارتباط گرفته بودم. با توجه به این موضوع تصمیم گرفتیم تا با همدستی یکدیگر همسرم را با قرص برنج به قتل برسانیم و ازدواج کنیم.

متهم گفت: بنا بر نقشه قبلی مرد جوان قرص برنج تهیه کرد و آن را داخل کپسول قرص‌های لاغری ریخت و تحویلم داد؛ من نیز در ادامه آن را به همسرم خوراندم که حالش خیلی بد شد؛ سریعاً با اورژانس تماس گرفتم، اما در بخش اورژانس جانش را از دست داد؛ قصد داشتم تا با تناقض‌گویی و عادی‌سازی مسیر پرونده را تغییر دهم، اما دستگیر شدم؛ بسیار پشیمان هستم و عذاب وجدان دارم.

متهم دیگر پرونده هنگامی که متوجه شد زن جوان ماجرای قتل را لو داده است به ارتکاب جنایت "ریختن پودر قرص برنج در پوکه‌های کپسول قرص لاغری مقتول" اعتراف کرد که بدین ترتیب پازل این پرونده جنایی تکمیل شد.

با دستور قاضی شفیعی از شعبه پنجم دادسرای امورجنایی، متهمان برای روشن شدن زوایای پنهان پرونده در اختیار اداره دهم پلیس آگاهی تهران بزرگ قرار گرفتند و سیرمراحل قانونی پرونده همچنان ادامه دارد.