تامین سلامت در گروی تامین زیرساخت در دولت آینده

دسترسی به خدمات بهداشتی و درمانی از نیاز‌های اساسی جوامع انسانی است که تداوم و گسترش این اقدامات در دولت‌های آینده برای پاسخ به نیاز‌های روزافزون جامعه و تضمین توسعه پایدار نظام سلامت ضروری است.

دسترسی به خدمات بهداشتی و درمانی از نیاز‌های اساسی جوامع انسانی به شمار می‌آید و ارتقای زیرساخت‌های بهداشتی نقشی کلیدی در تضمین سلامت عمومی و بهبود کیفیت زندگی افراد دارد. با رشد جمعیت و افزایش نیاز‌های پزشکی، برنامه‌ریزی‌های بلندمدت برای حفظ و توسعه این زیرساخت‌ها از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. دولت سیزدهم با اجرای پروژه‌های گسترده در حوزه بهداشت و درمان، بهبود زیرساخت‌های پزشکی و افزایش ظرفیت آموزش پزشکی را در دستور کار خود قرار داد.

این اقدامات نه تنها به بهبود شرایط فعلی کمک کرده، بلکه زمینه‌ساز توسعه پایدار نظام سلامت کشور در بلندمدت نیز شده‌اند. با توجه به اعلام افزایش ظرفیت آموزش پزشکی در سال ۱۴۰۳، تداوم و گسترش این تلاش‌ها در دولت‌های آینده ضروری است تا نیاز‌های روزافزون جامعه در حوزه سلامت پاسخ داده و توسعه پایدار نظام سلامت کشور تضمین شود.

افزایش ظرفیت پزشکی همگام با توسعه زیرساخت

در پی اعلام افزایش قطعی ظرفیت آموزش پزشکی در سال ۱۴۰۳ توسط ابوالفضل باقری فرد، معاون آموزشی وزارت بهداشت حال باید به تمهیداتی که در جهت اجرای این مصوبه مورد نیاز است، پرداخته شود.

باقری فرد در خصوص این موضوع و پیش نیازهای زیر ساختی گفت: پزشکی رشته‌ای است که جدای از کلاس درس، ساختار‌هایی مانند آزمایشگاه، مرکز آموزش مهارت‌های بالینی و ... نیاز دارد و تمام این زیرساخت ها باید برای آموزش فراهم باشند.

در راستای این موضوع افزایش ظرفیت پزشکی نیازمند توسعه زیرساخت‌های مختلفی است. دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی باید گسترش یابند و به تجهیزات پیشرفته مجهز شوند تا بتوانند تعداد بیشتری از دانشجویان را آموزش دهند. همچنین، افزایش تعداد و کیفیت کادر آموزشی ضروری است. بیمارستان‌های آموزشی و مراکز بالینی باید توسعه یابند تا دانشجویان تجربه‌های عملی کسب کنند. بهره‌گیری از فناوری‌های نوین و سیستم‌های دیجیتال نیز به بهبود کیفیت آموزش کمک می‌کند. برنامه‌ریزی دقیق و سرمایه‌گذاری مناسب در این حوزه‌ها به ارتقای نظام سلامت کشور منجر می‌شود.

دولت شهید رئیسی به دنبال محرومیت زدایی محور سلامت

در راستای تأمین زیرساخت‌های مورد نیاز، بهرام عین‌اللهی، وزیر بهداشت در مصاحبه‌ای اعلام کرد: یکی از مهم‌ترین تحولاتی که با پیگیری شخص شهید رئیسی انجام شد، به اتمام رساندن پروژه‌های نیمه‌تمام است. در این مدت ۱۷ هزار تخت بیمارستانی در اختیار مردم قرار گرفت و هزار و ۷۰۰ پروژه بهداشتی در دولت سیزدهم در سراسر کشور به بهره‌برداری رسید. همچنین در این مدت ۲۵ هزار نیروی انسانی مورد نیاز وزارت بهداشت استخدام شدند.

اقدامات دولت سیزدهم در بهبود زیرساخت‌های پزشکی به عنوان پیش‌نیاز‌های اساسی برای افزایش ظرفیت پزشکی کشور، نقش حیاتی داشته‌اند. تکمیل پروژه‌های نیمه‌تمام، افزودن تخت‌های بیمارستانی جدید، بهره‌برداری از پروژه‌های بهداشتی و استخدام نیروی انسانی، همگی به ایجاد پایه‌های مستحکم برای توسعه ظرفیت پزشکی کمک کرده‌اند.

این اقدامات منجر به کاهش تراکم بیمارستان‌ها و افزایش دسترسی به خدمات درمانی در مناطق محروم شده و بستر لازم برای گسترش آموزش‌های پزشکی و جذب نیروی متخصص را فراهم آورده است. استخدام نیروی انسانی جدید نیز به تقویت کادر درمانی کمک کرده که این امر به نوبه خود باعث افزایش کیفیت خدمات درمانی می‌شود.

با ایجاد زیرساخت‌های مناسب و تقویت کادر درمانی، دولت سیزدهم توانسته است زمینه‌ساز افزایش ظرفیت پزشکی کشور شود. این تلاش‌ها نه تنها به بهبود شرایط فعلی کمک کرده، بلکه راه را برای توسعه پایدار و بلندمدت نظام سلامت کشور هموار کرده است.

تامین سلامت در گروی تامین زیر ساخت توسط دولت بعد

محمدرضا سهرابی، معاون بهداشت دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی گفت: برای تامین سلامت در همه ابعاد باید زیر ساخت های سلامت تقویت شود و مردم از نظر مکانی، زمانی و اقتصادی دسترسی مناسبی به خدمات سلامت داشته باشند.

در راستای همین سخن برای دستیابی به توسعه پایدار و ارتقای مستمر سلامت عمومی، ضروری است که دولت‌های آینده به تداوم و گسترش این اقدامات توجه ویژه‌ای داشته باشند. ادامه این روند، تضمین‌کننده بهبود و تقویت نظام سلامت کشور در بلندمدت خواهد بود. دولت‌های بعدی باید با پیگیری پروژه‌های نیمه‌تمام جدید، افزایش تعداد تخت‌های بیمارستانی و مراکز بهداشتی و جذب و آموزش نیروی انسانی متخصص، به ارتقای ظرفیت پزشکی کشور کمک کنند.

همچنین، برنامه‌ریزی بلندمدت و تأمین منابع مالی و انسانی کافی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. دولت‌های آینده با تمرکز بر توسعه زیرساخت‌ها و بهبود خدمات درمانی، نه تنها به حفظ دستاورد‌های فعلی می پردازند بلکه با نوآوری و اتخاذ سیاست‌های مؤثر، به تقویت و گسترش نظام سلامت کشور ادامه می دهند. تنها با این رویکرد می‌توان به یک سیستم بهداشتی پایدار و کارآمد دست یافت که پاسخگوی نیاز‌های جمعیت رو به رشد و تغییرات مداوم در حوزه سلامت باشد.