روزنامه آلمانی برلینر زایتونگ در مطلبی نوشت: اهداف، تاریخ‌ها و ایدئولوژی‌های مختلف اردوگاه‌های سیاسی متفاوتی را در سیاست جهانی تشکیل می‌دهند. این تفاوت‌ها همکاری بین المللی را به طور فزاینده‌ای دشوار می‌کند: به ویژه، در بحث‌های گروه ۲۰، دو بلوک اصلی شرق یا جنوب جهانی و غرب اغلب خود را فلج می‌بینند و نمی‌توانند در مورد موضوعات مهم به توافق برسند.

کشور‌های غربی در درجه اول نگران بحران‌های اوکراین و فلسطین، ثبات مالی، انتقال انرژی، تحول دیجیتال و مهاجرت، همچنین ترویج دموکراسی و ارزش‌های لیبرال هستند. به طور خلاصه می‌خواهند با اصلاح سایر کشور‌ها وضعیت موجود را حفظ کنند.

جنوب جهانی بیشتر بر رشد و توسعه اقتصادی، سرمایه گذاری و تامین مالی ارزان، تجارت و انتقال فناوری، انرژی، نابرابری و مسائل ادغام متمرکز است. این بلوک همچنین به دنبال اصلاح نظام چندجانبه بین المللی و حتی بهتر از آن دستیابی به جهانی چند قطبی است. بنابراین، جنوب می‌خواهد نظام تک قطبی را به چالش بکشد و جایگاه چند قطبی را بالا ببرد.

پس از الحاق کریمه به روسیه در سال ۲۰۱۴، گروه ۲۰ به بن بست سیاسی رسید که به وضوح نشان دهنده شکاف سیاسی جهانی است. تنش‌های فزاینده بین شمال جهانی (G۷ و متحدان) و جنوب جهانی (BRICS و متحدان) فشار زیادی را بر نشست‌های G۲۰ وارد می‌کند.

نشست سران G۲۰ امسال در برزیل در روز‌های ۱۸ و ۱۹ نوامبر ۲۰۲۴ تنها چند روز پس از انتخابات ریاست جمهوری آمریکا - برگزار می‌شود. بدیهی است که چنین نزدیکی از نظر زمان تأثیر بسزایی در دیدار در ریودوژانیرو خواهد داشت. به عنوان مثال، اگر دونالد ترامپ پیروز شود، مبارزه با تغییرات آب و هوایی که موضوع مهمی برای برزیل است، در پس‌زمینه محو خواهد شد. در عین حال، اقدام برزیل برای حذف موضوع درگیری‌ها (در اوکراین و نوار غزه) تلاشی معقول است. اگرچه چشم انداز موفقیت محدود است.

مترجم: اعظم پورکند