هادی سپهرزاد مربی دوومیدانی در گفتگو با خبرنگار ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان درباره عملکرد حسن تفتیان و فرزانه فصیحی در مسابقات المپیک ۲۰۲۴ پاریس اظهار کرد: با توجه به رکورد‌هایی که امسال دویده بودند و رکور‌دهای حریفشان و جایگاهشان در تاپ لیست نه رنکینگ که جایگاه خوبی نداشتند بنابراین اگر به مرحله بعدی صعود می‌کردند به خصوص خانم فصیحی کار باارزشی بود. تفتیان هم با توجه به سابقه ورزشی اش و اینکه ۲ دوره قبل تا نیمه نهایی رفته بود شاید آن قدر اتفاق خاصی نمی‌افتاد که این دوره هم به نیمه نهایی می‌رفت، چون در ۲ دوره گذشته با رمضان زاده مربی خود این اتفاق رقم زده بود؛ بنابراین بعد از مسابقاتی که بعد از المپیک ریو داشت، انتظار می‌رفت المپیک توکیو و المپیک پاریس که ۷، ۸ سالی هست که در پاریس تمرین می‌کند اینجا عملکردش نسبت به المپیک ریو که با مربی ایرانی کار می‌کرد بهتر بود، اما این اتفاق رخ نداد.

سپهرزاد درباره اینکه تفتیان همیشه از نداشتن مربی اش در کنار خود در مسابقات گلایه‌مند بود، گفت: حدادی این سری تدابیری برای تفتیان در نظر گرفته بود که هتل برای مربی اش گرفته بود و مربی اش در پاریس بوده است. کلا تفتیان در دوره سرپرستی مطیعی عازم پاریس شده بود قرار بر این بود که آنجا برود و با مربی شخصی اش کار کند و بعد از آن در جریان نیستم که به چه صورت شد. حالا اگر با مربی اش در پاریس کار کرد یا نکرد در جریانش نیستم و این هزینه برای ایشان انجام شد تا به پاریس برود و با مربی اش کار کند.

مربی دوومیدانی درباره اینکه تفتیان و فصیحی از عملکردشان در المپیک پاریس راضی بودند، گفت: من فکر می‌کنم زحمت خود را کشیدند، اما عملکردشان را باید کارشناسان دوومیدانی نظر بدهند. خانم فصیحی در دوره قبلی رکوردش ۱۱.۷۹ ثانیه بود، اما همین حدود دویدند و رکوردشان نسبت به دوره قبلی معقول بود. با توجه به اینکه این دوره فصیحی، سهمیه المپیک  را از طریق رنکینگ به دست آورد  و سال گذشته ۱۱.۳۹ دویده بود و امسال هم ۱۱.۴۲ در مسابقات خود دویده بود قطعا مسابقه‌ای نبوده که تحت فشار باشد و تمام برنامه ریزی برای این مسابقه بوده است، اگر حداقل نزدیک به رکوردش می‌دوید، در آن صورت عملکردش معقول بود. تفتیان نسبت به حدنصاب امسالش، رکوردش مناسب است، اما نسبت به سرمایه گذاری که در ۸ سال اخیر برای او شده بود که با حضور در کمپ‌های اروپایی و آمریکایی بتواند رکوردش را به زیر ۱۰ ثانیه بیاورد و فینالیست المپیک شود قطعا عملکردش ضعیف بوده است.

 او درباره اینکه چرا بعد از مدال نقره احسان حدادی در المپیک لندن دیگر دوومیدانی مدالی در این رقابت‌ها کسب نکرده است، گفت: در وهله اول باید استعدادش پیدا شود و کسی که بتواند مدال المپیک را  به دست آورد. در وهله دوم از این استعداد بتوانند به صورت درست حمایت کنند نه اینکه فقط پول به ورزشکار بدهند و به جایی بفرستند که ندانند چه کار می‌کند و هیچ نظارتی نباشد. حدادی تا زمانی که پرتابش را به عدد المپیکی برساند تحت نظارت درستی بود و خودش هم ورزشکار مستعدی بود و با تجربه و هوشی که داشت شرایطی را برای خودش فراهم می‌کرد تا به آن مهم برسد. در وهله اول شما باید توانایی رقابت با ورزشکاران سطح جهانی را از لحاظ ژنتیک داشته باشید، چون رشته ورزشی ما هم مهارت و هم ژنتیک لازم است. شما فقط با مهارت مثل برخی از رشته‌های ورزشی نمی‌توانید به موفقیت برسید و مدال بگیرید و حتما باید از لحاظ جسمی ریاضت‌هایی را در ورزش کشیده باشید، چون دووومیدانی در المپیک و سطح قهرمانی ورزش اول است و تعداد ورزشکاران در سطح دنیا که در این ورزش فعالیت می‌کنند زیاد است و رقابت سنگین است.

سپهرزاد بیان کرد: کلاس دوومیدانی فراتر از رشته‌های دیگر است. با توجه به استادیوم ۱۰۰ هزار نفری و تعداد رشته‌های ورزشی و تعداد شرکت کنند گانی که در دوومیدانی فعالیت می‌کنند بنابراین در این رشته ورزشی هم باید از لحاظ استعداد بدنی و ژنتیک توانایی داشته باشید و هم ابزار لازم را داشته باشید و هم ممارست خوبی انجام بدهید و خیلی هدفمند کار کنید تا به این هدف برسید. اگر می‌بینید که حدادی به این اتفاق مهم و مدال نقره المپیک دست یافته است، قطعا همه این پکیچ و مجموعه  را داشته است. کشور قطر به مراتب بیشتر از ایران خرج می‌کند و شاید هم از لحاظ مربی و زیرساخت بهتر از ما باشند، آنها هم در کسب مدال در المپیک فقط یک ورزشکار دارند که به این مهم دست یافته است. فاکتور‌های ژنتیک، ممارست و حرفه‌ای گری در ورزش مهم هستند.

 سپهرزاد درباره راهکار دوومیدانی برای رسیدن به مدال در مسابقات بین المللی بیان کرد: اولین کار این است که باید الفبای حرفه‌ای گری را به ورزشکاران خود یاد بدهیم. حرفه‌ای گری در رفتار، صحبت کردن، تمرین کردن و نظم و انضباط را باید به ورزشکار یاد بدهیم. در وهله بعد افرادی که توانایی کسب مدال در بازی‌های آسیایی را دارند را ساپورت کنیم تا به این مهم برسند. بعضی از مواقع ورزشکاران دوست دارند مدال بگیرند، اما توانایی اش را ندارند. فدراسیون دوومیدانی باید تمام تلاش خود را کند که ورزشکارانی که توان کسب مدال در بازی‌های آسیایی و در آینده در المپیک را دارند رسیدگی ویژه داشته باشد و آنها تربیت از همه نظر کند. ما بخش تربیتی را در ورزش غافل بودیم و تربیت فقط تمرین دادن و هزینه کردن نیست و تربیت یعنی آداب حرفه‌ای گری و دیسپلین ورزشی را به ورزشکاران یاد دادن است. یکی از مشکلاتمان این قسمت است.  

خبرنگار: مریم طایفه