فارین پالیسی در مقاله‌ای نوشت آمریکا هنگام خروج از افغانستان تنها به عقب‌نشینی امن نیروهایش فکر می‌کرد و دست‌یابی به یک راه‌حل صلح‌آمیز در این کشور برایش مهم نبود.

در این مقاله گفته شده که فرصت‌های زیادی از ۲۰۰۱ تا خروج آمریکا از افغانستان برای تأمین صلح در این کشور وجود داشت؛ اما فارن پالیسی عامل اصلی دست نیافتن به آن را دیپلماسی «ناکام» آمریکا دانست.

این نشریه تأکید کرد از میان گام‌های اشتباه بسیاری که آمریکا در جنگ دو دهه‌‌اش در افغانستان انجام داد، از دست دادن فرصت صلح پیشنهاد شده از سوی طالبان در سال ۲۰۰۱ بود.

بر اساس این مقاله، طالبان در آغاز تهاجم آمریکا به دولت بوش پیشنهاد دادند نیروهایشان حاضر هستند سلاح‌های خود را به زمین بگذارند؛ مشروط بر اینکه تحت تعقیب قرار نگیرند، بازداشت نشوند و زندگی عادی داشته باشند.

این نشریه می‌گوید این پیشنهاد که در قالب پیامی به حامد کرزی رئیس جمهور وقت افغانستان ارسال شد، پذیرفته نشد.