هنوز خاطره آن روزی که رزمندگان این آب و خاک به آغوش وطن بازگشتند در ذهن و قلب مردم زنده مانده، رزمندگانی که از جان و مال و زندگی خود گذشتند تا از کیان اسلامی خود دفاع کنند و برخی از آنان نیز پس از اسارت توسط دشمن نیز با صبوری روز‌های سخت و پرالتهابی را در عین شجاعت و جسارت پشت سر گذاشتند.

با پایان جنگ و در ادامه، خبر بازگشت اسرای جنگ تحمیلی به طور ناگهانی در تمام شهر‌های ایران از جمله قزوین به گوش رسید، نخستین گروه اسرا در ۲۶ مردادماه سال ۶۹ از عراق به ایران بازگشتند و توافق برای تبادل اسرا سه سال پس از آتش بس میان ایران و عراق صورت گرفت، این گروه از مرز رسمی خسروی در شهرستان قصر شیرین در غرب استان کرمانشاه وارد ایران شدند و در شهر‌های مختلف مورد استقبال مردم قرار گرفتند.

آزادگان سرافراز ما به تدریج به سوی میهن اسلامی رهسپار شده و به سرزمین‌های خویش بازگشتند و تا اواخر شهریور ماه سال ۶۹ بالغ بر ۴۰ هزار نفر آزاد شدند، اما جریان مبادله اسرا از این تاریخ متوقف شد.

اما در نهایت ۳۹ هزار و ۴۱۷ نفر از اسرای ایرانی طی مدت ۷۰ مرحله مبادله شدند، قهرمانانی که غیرتمندانه مسیر سخت جنگ و دفاع از خاک میهن را با امید طی کردند و با روح بلند و پاک خود تاریخ ایران زمین را زرین و افتخارآمیز ساختند.

مادران شجاع/ فرزندان برومند

اما چه کسی این جوانان برومند را پروراند و در راه حفظ و دفاع از میهن اسلامی راهی جاده‌های خاکی و خطرناک خرمشهر و یا مناطق صعب العبور غرب کشور کرد و یا چه کسی می‌توانست به غیر از مادران ایرانی چنین غیرتمندانی شجاع را پرورش دهد که برای به دست آوردن آزادی از جان و مال و زندگی خود نیز گذشتند؟

چه آن روز‌های آزادی اسرا و چه قبل‌تر از آن، مادران و همسران اسرا و شهدای جنگ تحمیلی نمونه کاملی از زن با قدرت و زن آزادیخواه را نمایش دادند، زنانی که با شنیدن آزادی و برگشت اسیری از جنگ، عکسی از تصویر فرزند یا همسر خود را به دست می‌گرفتند و راهی می‌شدند تا خبری از آن جگرگوشه خود به دست آورند یا مادرانی که چشم انتظار آمدن فرزند خود بودند و در خانه خود را نمی‌بستند تا فرزند اسیرشان پشت در منتظر نماند.

زنان آزاده/ آزادمردان با عزت

همگی اینها نشان می‌دهد پشت سنگر این آزادمردانی که در اوج پایداری به وطن بازگشتند و با صلابت و ایستادگی، برای خدمت در سنگر سازندگی ایران آزاد و آباد در صحنه‌های مختلف اجتماعی، فرهنگی و سیاسی آماده و مقاوم بودند مادران و همسرانی بودند که با صبوری مشق آزادی را فریاد می‌زدند و در ستاد‌های پشتیبانی جبهه و جنگ نقش موثری نیز برعهده داشتند.

از کار‌های پخت و پز، آشپزی و تهیه مواد خوراکی برای رزمندگان تا بافندگی، خیاطی و دوخت و دوز البسه و سایر وسایلی که در شرایط جوی مختلف مورد استفاده آنها در جبهه‌ها قرار می‌گرفت از جمله مواردی بودند که زنان در پشت جبهه جنگ پا به پای مردان فعالیت کرده و با تمام اضطراب‌ها زندگی را در نبود هسرشان مدیریت می‌کردند و اگر زنان از حق مادری، همسری و فرزندی خود نمی‌گذشتند هیچ رزمنده‌ای در جنگ نمی‌توانست حضور پیدا کند.

زنان همواره با تاب آوری بالا، روز‌های سخت اسارت عزیزان خود را نیز پشت سر گذاشتند و در تحمل دوری فرزندان یا همسران خود به آمدن تنها یک نشانه و یا یک نامه از سوی آنها دل خوش کرده بودند و زمانی که اسرا، این چشم و چراغ ملت به میهن بازگشتند، روشنی و پاکی را به ارمغان آوردند، آنهایی که گرسنگی، تشنگی و بیماری در اراده آنها برای حفط وطن خدشه‌ای وارد نکرد و، چون کوهی استوار در برابر رفتار‌های خشن و غیر انسانی دشمنان بعثی ایستادگی کردند.

این روز، یکی از خاطره انگیز‌ترین روز‌های تاریخ این کشور است که شاهد حضور و آزادی مردانی بود که با استقامتی که به خرج دادند، توانستند در سال‌های زجر و شکنجه، تقوا و مردانگی خود را مضاعف کنند تا در بازگشت به ایران در صحنه‌های مختلف اجتماعی، سرمشق و نمونه‌ای از استقامت مردان و زنان ایران باشند.

در این خصوص، جایگاه مادر در فرهنگ و تاریخ ایران زمین و سراسر دنیا همواره جایگاهی رفیع داشته و دارای قداست بوده و از همین رو نگاه افراد جامعه نسبت به این گوهر ناب همیشه با احترام همراه بوده است.

رهاورد:

ایرانی‌ها خیلی بهتر می‌توانند تاریخ پرفراز و نشیب دهه ۶۰ و جنگ دفاع مقدس را به یاد بیاروند و اگر کمی هم انصاف به خرج دهند، می‌توانند فقط با اندکی تفکر دریابند که مادران و همسران شهدا طی تاریخ پر فراز و نشیبِ ایران اسلامی، همسر و فرزندانشان را در راه دفاع از حق و حقیقت فدا کردند تا خاک ایران برای ایران باقی بماند هر چند که از وضعیت امروز جامعه گله مندی‌هایی دارند و بعضی از آنها نیز حتی گوشه گیر و منزوی شده اند، اما هیچگاه رشادت‌ها و فداکاری‌های آنها از یاد‌ها نخواهد رفت.

منبع: ایرنا