«دَیومی» عروسک محلی قوم عرب در استان خوزستان یادآور کودکانه‌های مادران و پدرانی است که روزگاری خنده و شادی و مهارت‌های زندگی را با آن‌ها تمرین و تخیل می‌کردند.

مادرانی که شغل آن‌ها خیاطی بوده، قطعات و اضافه برش‌ها و دورریزهای پارچه‌ای و نخ‌های پشمی ملون را به چوب‌های خشکیده به شکل صلیب می‌بستند و با پیچاندن پارچه‌ای دور تکه‌ای چوب، سر و چهره دیومی را با نخ‌هایی به رنگ شاد و درخشان به شکل خطوط مورب و لوزی ترسیم می‌کردند.

خطوط ایجاد شده حدود چهره عروسک و رنگ و لعاب و زیبایی آن به نشانه چشم‌ها و لب و بینی و دو گوش «دَیومی» است. نخ‌هایی که در پشت عروسک و به صورت نامنظم و به هم آمیخته قرار دارند موهای آن در نظر گرفته می‌شوند.

پوشش «دَیومی» از پارچه جنس پنبه کتان، چلوار و الیاف طبیعی آن روزگار و رنگ روشن آن شبیه رنگ لباس محلی اعراب اغلب سفید است که با نخ‌های رنگی گلدوزی و لبه‌دوز به اصطلاح عربی تطریز می‌شده است.

این عروسک دختر لباسی تا مچ پا و بلند (ماکسی) و لباس عروسک پسر بلوز و شلوار میدی تا زیر زانو دارد. شالی که در میان لباس عروسک بسته می‌شود نیز برای کاستن از گشادی لباس استفاده می‌شود.

منبع: ایسنا