بخشی از کارکنان برخی از دستگاههای اجرایی را رانندگان استیجاری تشکیل میدهند رابطه استخدامی رانندگان استیجاری به صورت قراردادی است و تبدیل وضعیت آنها بلاتکلیف مانده است.
شهروند خبرنگار ما که یکی از رانندگان استیجاری شرکت نفت است با ارسال پیام وضعیت استخدام و دریافت حقوق و مزایا و بیمه را شرح داد و از مسئولان درخواست رسیدگی کرد.
متن پیام شهروند خبرنگار
من راننده خودروی استیجاری در شرکت نفت هستم. دارای مشکلاتی از قبیل موارد ذیل هستیم و درخواست رسیدگی داریم.
۱- عدم امنیت شغلی، چون در قراردادی که نوشته شده و آماده شده قید شده که هر زمان و هر لحظه که شرکت صلاح بداند خوردو اخراج شده و کسی حق اعتراض ندارد حتی اگر شخص ۲۹ سال تمام اونجا کارکرد داشته باشه.
۲- راننده ماشین هیچ حقوقی دریافت نمیکند، چون اظهار میکنند که قرارداد با ماشین بسته شده پس راننده هیچ حق و حقوقی ندارد.
۳- راننده خوردو از حق دریافت عیدی، پاداش، سنوات، اضافه کاری، بیمه تکمیلی، لباس کار، محروم بوده و هر کجا اعتراضی شده و نامه به ریاست جمهوری وقت (رئیسی) نوشته شده ولی جوابی دریافت نکردیم و دستمون کوتاه ماند.
۴- راننده از داشتن بیمه توسط پیمانکار محروم است و بیمهای که الان پیمانکار واسه ما رد میکند تمام پول آن را ۳۰ درصد حق بیمه را از حقوق واریزی ما کم کرده و در صورت اعتراض همین را هم کنسل میکند.
۵- ماشینهای استیجاری باید تمام استانداردهای شرکت را رعایت کنند مثلا هر ماه روز مشخصی هر خودرو استیجاری باید به معاینه فنی شرکت مراجعه و توسط بازرس معاینه و اگر نقصی داشته باشد باید ظرف مدت کمی اصلاح تا دوباره بکار گمارده شود در غیر این صورت بابت تاخیر در تعمیر یا اصلاح خورد و از حقوق شخص کم میشود در صورتی که حق و حقوق راننده با هیچ استانداردی مطابق نیست
۶- حقوق دارندگان ماشینهای استیجاری با تاخیر یک ماهه پرداخت میشود مثلا حقوق برج مرداد ماه را مهرماه پرداخت میشود
۷- راننده حتی یک روز مرخصی در سال ندارد و تمام وقت باید مشغول کار باشد مثلا ۱۲ ساعته باید ۷ صبح تا ۷ عصر کار کند تمام طول هفته و ماه و سال
۸- در قبال ۱۲ ساعت کارکرد روزانه حتی یک ساعت اضافه کاری در ماه و حتی سال داده نمیشود.
کجاست عدالت ؟!!!
مگه میشه این همه ظلم
از ما توقع همه جور کار کردن دارن ولی موقع حقوق دادن میگن قرارداد شما با ماشین هست
هر دقیقه به هر دلیلی ساعت کارکرد ما کم میکنند
اگر قاچاق سوخت، تصادف نفتکش، آتش سوزی و انفجار باشه از اول تا آخر ما هستیم
ساعت 1 و 12 شب و روز هم نداره
وقتی میخواهیم بخوابیم باید تلفنمون با صدا کنیم که اگر اتفاقی افتاد در دسترس باشیم
تعطیلات نداریم
از شهر نمیتونیم خارج بشیم
بنده راننده ای هستم که شرمنده زن و بچه خود هستم
باماشینی که دارم مبلغ هجده ملیون حقوق میدن که اگه ماشین رو بفروشم و پولش رو در بانک سپرده کنم همین مبلغ رو به عنوان سود بانکی میدن واقعا در شرایط بدی هستیم با اجاره پنچ ملیونی مسکن همچنین خرج ماشین و......خدایی یکی به داد ما برسه هر روز بدتر از قبل میشه کار ازما و سود از پیمانکار چرا بعد از دوازده سال هنوز اوضاع ما به این شکل هستش مگه ما پا به پای بقیه کار نمیکنیم هر روز هم باید یه شهر بریم چه کنیم با این مصیبت و بی صاحبی
بعداز کلی حرف و حدیث همیشه حقوق رانندها باتاخیر وکسر میشه
متاسفانه اصلا هیچ کسی نه ما رو قبول داره نه پیگیر کار ما هست فقط موقع کار ما رو میشناسن ولی در کار ما تو خط مقدم هستیم.
زندگی نداریم آسایش نداریم مستاجر و خانه بپدوشیم اوج بی عدالتی رو تو وضعیت رانندگان استیجاری می بینید