۹ ماه حضور نیروی دریایی آمریکا و همپیمانان آن در دریای سرخ برای نجات محاصره دریایی خفهکننده رژیم صهیونیستی توسط نیروهای مسلح یمن نه تنها موفقیتی برای آنها به همراه نداشته است، بلکه فرار ناوهایشان از منطقه ازترس هدف قرار گرفتن توسط تسلیحات نیروهای یمن نشان داده است که راهبرد «بازدارندگی» نیروی دریایی آمریکا شکست خورده و به عبارت دیگر عصر ناوهای هواپیمابر گران قیمت آن به سرآمده است.
یمن در حمایت از غزه با آغاز حملات خود در ۳۱ اکتبر ۲۰۲۳ و انجام دهها عملیات پس از آن، تلاشهای آمریکا و انگلیس را برای شکستن محاصره تحمیل شده بر رژیم صهیونیستی در سراسر دریای سرخ ناکام گذاشته و مسئله شکست آمریکا دربرابر یمن، به یکی از موضوعات اصلی تحلیلگران آمریکایی تبدیل شده است.
بهطوریکه، وبگاه «بلومبرگ» در اواخر ماه اوت با اذعان به شکست آمریکا دربرابر انصارالله یمن گزارش کرد: پس از ۹ ماه تلاش برای توقف عملیات دریایی یمن در حمایت از غزه، ناکامی آشکار و اعلام شده آمریکا در دستیابی به این هدف، واشنگتن را وادار کرد تا دیدگاه خود را نسبت به راهبرد دریایی خود تغییر دهد و به ناتوانی در دستیابی به «بازدارندگی» اعتراف کند.»
اکنون، این اعتراف به شکست، به دیگر رسانههای معتبر آمریکا، همچون نشریه هیل نیز راهیافته است.
بزرگترین شکست نیروی دریایی آمریکا در ۵۰ سال اخیر
«استیو کوهن»، یکی از تحلیلگران این نشریه که به کنگره آمریکا وابسته است، در گزارش امروز خود نوشت: «طی چند ماه گذشته، نیروی دریایی ایالات متحده بزرگترین شکست خود را در ۵۰ سال گذشته متحمل شده است، فاجعهای که خسارت بارتر از غرق شدن ناو یواساس بونهوم ریچارد در کنار اسکله یا از دست دادن ۱۷ ملوان در دو برخورد ناوشکن است. این شکستی است وجودی که دلیل اصلی وجود نیروی دریایی را زیر سوال برده است.»
او افزود: «در پی شکست آمریکا دربرابر انصارلله یمن، نیروی دریایی آمریکا، یکی از مأموریتهای کلیدی خود، یعنی باز نگه داشتن خطوط حیاتی دریایی برای تجارت را رها کرد. پس از استقرار ۹ ماهه برای بازپس گیری کنترل کانال سوئز و دریای سرخ از انصارالله یمن که بعنوان حوثیها هم شناخته میشوند، گروه حمله ناو دوایت آیزنهاور بدون کسب دستاوردی، به ایالات متحده بازگشت.»
کوهن همچنین نوشت: «تأثیر این شکست بر اقتصاد جهانی قابل توجه است، حمل و نقل کانتینری از دسامبر ۲۰۲۳، بیش از ۹۰ درصد کاهش یافته است. حدود ۱ تریلیون دلار تجارت، ۴۰ درصد کل تجارت اروپا به آسیا، قبلاً از این مسیر دریایی عبور میکرد که سومین مسیر شلوغ حمل و نقل در جهان است. تخمین زده میشود که ۹۰ درصد تجارت جهانی (بر اساس ارزش) از طریق دریا انجام میشود. ۵.۴ تریلیون دلار از تجارت سالانه ایالات متحده را تجارت دریایی تشکیل میدهد و از ۳۱ میلیون شغل در آمریکا به این تجارت وابسته است.»
او در ادامه، به مسیرهای جدید دریایی اشاره کرد و نوشت: «اکنون، کشتیها وادار به استفاده از دماغه امید نیک آفریقا شدهاند و این تغییر مسیر، به معنای طی کردن ۱۱ هزار مایل بیشتر، یک یا ۲ هفته طولانیتر شدن مسیر و افزایش یک میلیونی هزینههای سوخت کشتیها است. حق بیمه کشتیها نیز هزار درصد افزایش یافته و کانتینری که قبلاً قیمت آن هزار ۵۰۰ دلار بود، اکنون ۶۰۰۰ دلار قیمت دارد. این تاثیر به خاورمیانه محدود نمیشود، بلکه باعث ایجاد "تأثیر آبشاری" در سراسر جهان شده است.»
این تحلیلگر آمریکایی در ادامه با بیان اینکه «باز نگه داشتن خطوط دریایی» یکی از دلایل اصلی شکل گرفتن نیروی دریایی بوده است نوشت: «همانطور که جان کندی زمانی گفت، برای حفاظت از امنیت ملی آمریکا، باید خطوط دریایی را کنترل کنیم. اخیرا، لوید آستین، وزیر دفاع هم گفت که برای مقابله با چالشهای امنیت ملی قرن بیست و یکم، ما بیش از هر زمان دیگری به نیروی دریایی خود نیاز داریم.»
او افزود: «با این وجود، هنگامی که گروه رزمی ناو آیزنهاور ماه گذشته به نورفولک بازگشت، بنری مبنی بر «ماموریت انجام شد» را نصب نکرد. در عوض، نیروی دریایی بیانیهای نهچندان امیدبخش صادر کرد.»
در آن زمان، نیروی دریایی آمریکا در تلاشی برای فرار رو به جلو و نادیده گرفتن شکست خود دربرابر انصارالله یمن، اعلام کرد که این استقرار "بی سابقه" بوده است. علاوه بر این، نیروی دریایی آمریکا در دستاوردهای ۹ ماه استقرار خود در دریای سرخ، «انهدام یک پهپاد توسط خلبان زن» را نیز قرار داد و اعلام کرد: «کشتیها ۱۵۵ موشک استاندارد-۲ را علیه پهپادهای حوثی شلیک کردند. ما ۱۳۵ موشک کروز تاماهاوک را به سمت اهداف زمینی شلیک کردیم و هواپیماهای نیروی دریایی نزدیک به ۶۰ موشک هوا به هوا و ۴۲۰ سلاح هوا به سطح پرتاب کردند.»
همین دستاوردهای اندک، صدای انتقاد تحلیلگرانی همچون کوهن را در آورده است. بهطوریکه او با اشاره به بیانیه نیروی دریایی آمریکا نوشت: «با این حال ماموریت شکست خورد. انصارالله کنترل دریای سرخ و کانال سوئز را در دست دارد و با وجود تمام تلاش، فداکاری و مهارتی که ملوانان و خدمه هوایی نشان دادند، آنها دستاوردی کسب نکردند.»
علت شکست آمریکا دربرابر یمن
کوهن در ادامه تحلیل خود با بیان اینکه نیروی دریایی آمریکا همچنان در دوران جنگ ویتنام سر میکند، به چرایی این شکست پرداخت و نوشت: «دو دلیل احتمالی وجود دارد، دلیل اول، نیروی دریایی ایالات متحده فاقد ابزار و تخصص لازم برای کسب پیروزی دربرابر انصارالله یمن است، یا دولت بایدن به این نتیجه رسید که هزینه، ریسک یا ارزش راهبردی انجام چنین ماموریتی ارزش سیاسی ندارد. اما به هر دلیلی، این شکست یکی از دلایل اصلی حفظ یک نیروی دریایی گران قیمت را تضعیف کرد. هزینه هر موشک تاماهاوک و استاندارد ۲ حداقل ۲ میلیون دلار است و از این موشکهای گران قیمت برای انهدام یک پهپاد ۲۰۰۰ دلاری استفاده شدند. حتی با وجود درخشندگی پهپادها در جنگ اوکراین و درسهای ناشی از این جنگ، ما برای تجهیز کشتیهای خود دربرابر این واقعیت جدید جنگ مدرن سریع عمل نمیکنیم.»
او افزود: «ما تمایل داریم که مهمات شلیک شده را به جای نتایج اندازه گیری کنیم. این تفکر دوران ویتنام است. در عوض، نیروی دریایی باید موفقیت خود را با نتایجی که به دست میآورد بسنجد. از طرفی رهبران سیاسی باید در مورد فرستادن یک نیروی دریایی مجهز به یک مأموریت نامشخص پاسخگو باشند.
کوهن در آخر با انتقاد از دولتمردان آمریکا نوشت: «بله، ما در میانه یک رقابت انتخاباتی نزدیک هستیم و هیچ نامزدی به نداشتن اراده سیاسی یا منابع لازم برای بازپسگیری کنترل این مسیر دریایی حیاتی اعتراف نخواهد کرد. اما تا آن زمان، ما نباید مردان و زنان جوان خود را بدون تجهیزات لازم برای انجام یک مأموریت نامتعارف در خطر قرار دهیم.»
منبع: ایسنا