فاطمه یعقوبیه مقدم، مترجم مستند «اسرائیلیم» درباره این مستند و جنایات رژیم صهیونیستی گفت: پیش از ترجمه مستند «اسرائیلیم» تنها چیزی که از اسرائیل می‌دانستم همان اخبار، جنایت‌ها و ظلم‌هایی بود که حداقل از قاب تلویزیون و فضای مجازی می‌دیدم. تاریخ ننگ‌بار اسرائیل و غاصب بودن این رژیم و کشتار مردم مظلوم فلسطین بود.

یعقوبیه مقدم ادامه داد: همیشه مخاطب جنایات اسرائیلی‌ها، مردمان فلسطین بودند. اما این بار و با ترجمه مستند «اسرائیلیم» گویی بُعد جدیدی از جنایات اسرائیل برایم آشکار شد؛ آن هم نه با روایتگری فلسطینیان بلکه با روایتی که سرگذشت دو جوان یهودی-اسرائیلی. جبر تاریخی و جغرافیایی در محل تولد و خانواده که حقیقتا نیز دست خودمان نیست باعث قربانی شدن بسیاری از کودکان متولد در خانواده‌های یهودی می‌شود. قصد تقبیح سازی و مظلوم نمایی ندارم بلکه از شست و شوی مغزی اجباری صحبت می‌کنم. تربیت اجباری و شست و شوی مغزی‌ای که حتی رویای این کودکان را دست کاری می‌کند. 

مترجم مستند «اسرائیلیم» افزود: در کودکی هنگامی که از همه‌ی ما می‌پرسند می‌خواهی چه کاره شوی؟ می‌گوییم دکتر، مهندس، معلم، خلبان و...، اما کودک متولد شده در خانواده یهودی که چه بسا در جایی بسیار دور از اسرائیل زندگی می‌کنند، می‌گوید: پیوستن به ارتش اسرائیل! به راستی این رویای واقعی کودک است یا به او چنین اجبار و القا کردند که جز این نباید آرزوی دیگری داشته باشی! و کودکانی که همیشه از همان بدو تولد درگوششان خوانده‌اند فلسطینی را باید کشت، او دشمن توست و این کودکان بدون آنکه بدانند چرا، با تنفری عظیم و تاریخی تحریف شده از مردمانی که هرگز ندیدنشان، آرزوی رسیدن به سراب اسرائیل را در سر می‌پرورانند. اما نقش اراده و اختیار چه می‌شود؟ 

به گفته وی، به قول راسل «چگونه به تاول‌های پاهایم بگویم تمام مسیری که آمده‌ام اشتباه بوده؟» و چگونه این کودکان یهودی بزرگ شده با رویای اسرائیل حالا در بزرگسالی باید به خود بگویند تمام عمرشان در فریبی عظیم به سر برده‌اند و دستشان در خون هزاران هزار آدم مظلوم فلسطینی آغشته بوده؟ حقیقتا تمام عمر در فریب بودن و ناگهان فرورختن آوار دیوار حقیقت بر سر، روان‌فرساست. 

یعقوبیه مقدم افزود: اما در این مستند سیمون و ایتان همان دو جوان یهودی-آمریکایی بوده‌اند که جرئت روبرو شدن با حقیقت را داشتند و وجه‌ی جدیدی از چهره‌ی بی‌رحم اسرائیل حتی نسبت به طرفداران خودش را پرده‌برداری کردند. آنچه در دوران کودکی سیمون وایتان توجه من را به خود جلب کرد هزینه‌های بسیار زیاد اسرائیل برای تربیت سربازان آینده خود بود. به عنوان یک مربی امور تربیتی حقیقتا برایم سخت و حتی شرمسارانه بود که نه آموزش و پرورش و نه حتی خودم آنچنان که باید هزینه (شما بخوانید سرمایه‌گذاری) و تلاشی برای پرورش کودکان‌مان در مسیر سعادمتدانه تربیت اسلامی نکرده و نداریم. شاید لازم است تلنگر بیشتر را نسبت به خود داشته باشیم که ما برای قرار گیری کودکانمان در مسیر حق چه کرده‌ایم؛ آن هم وقتی که دشمن این چنین سالیان سال در حال تربیت نیروی جوان خود بود؟ و درنهایت امیدوارم که با تماشای این مستند بیش از پیش به وظایف تربیتی خود پی‌ببریم.

خبرنگار: نفیسه خلیلی