رضا پرکاس کارشناس فوتبال  در گفتگو با خبرنگار ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان درباره بازی  تیم ملی فوتبال ایران برابر تیم ملی ازبکستان در مسابقات انتخابی جام جهانی ۲۰۲۶ اظهار کرد: مثبت‌ترین و زیباترین  نکته این بازی گرفتن یک امتیاز در بازی  خارج از خانه برای ایران بود و از بعد فنی،  سرعت در بازی، پرسینگ بالا، خلق موقعیت‌های خطرناک روی دروازه‌ها  و کار‌های ترکیبی در جناحین و دریبل زدن و شوت‌های درون چارچوب را در این بازی ندیدیم.

پرکاس درباره اینکه چرا این بازی کسل کننده بود، گفت: هر ۲ تیم محتاط بودند و نمی‌خواستند ببازند و به تفکرات سرمربیان ۲ تیم، قدرت و کیفیت بازیکنان نیز برمی گردد. سرمربی ازبکستان در کنار خط نبود و این می‌تواند تاثیر داشته باشد. ازبکستان به جز ماشاریپوفّو اورونوف که در فوتبال ایران شناخته شده هستند، مابقی بازیکنان  این تیم تکنیک قوی ندارند و رونده نیستند و حتی شامارودوف بازیکنی هست که حفظ توپ دارد و تکنیک فردی بالایی ندارد که بخواهد زهردار باشد و در خط حمله با حفظ توپ بازیکنان حریف را مشغول می‌کند. ازبکستان  بازی قدرتی نه تکنیکی دارد. تیم ملی ایران برنامه تاکتیکی ندارد و در کل بازی اکثر توپ‌های ما بلند برای مهاجمان ارسال می‌شد و طارمی و آزمون مهاجمان خوبی هستند، اما حریفان دست ایران را می‌توانند بخوانند. وقتی موقعیتی آزمون به دست آورد دفاع ازبکستان تعلل کرد و ریسکی می‌خواست آفساید گیری کند.

او ادامه داد: مسئله بعدی این است که ما از برخی از بازیکنان در پست‌های غیر تخصصی استفاده می‌کنیم. بعد از ۱۰ نفره شدن تیم ملی ایران دقایقی از بازی را سامان قدوس در دفاع راست بازی کرد و در پست غیر تخصصی خود کارت زرد هم گرفت. اصرار داریم بازیکنان ثابت بگذاریم و بازیکنانی که لژیونر هستند و همه خوب‌ها را در کنار هم بگذاریم موقعی می‌تواند خوب باشد که مکمل یکدیگر باشند نه اینکه همدیگر را بخواهند خنثی کنند. نبود تاکنیک متفاوت و متنوع  در تیم ملی را شاهد بودیم در حالی که بازیکنان تاکنیک بالایی دارند. در این بازی اگر توانستیم  ۱۰ نفره بالای ۳۵ دقیقه جلوی ازبکستان که تیمش بیشتر  قدرتی هست تا تکنیکی  دوام بیاوریم و مساوی کنیم به خاطر تکنیک بالای بازیکنان ما بود. بازیکنانی داشتیم که می‌توانستند حفظ توپ کنند و یک در میان یک‌ها را رد می‌شدند و اوت و کرنر و ضربات ایستگاهی می‌گرفتند و همین‌ها باعث شد که فشاری که ازبک‌ها به خاطر برتری عددی  بخواهند بیاورند کم می‌کرد. ما مقابل قرقیزستان و امارات هم با وجود اینکه برد‌های خفیفی داشتیم، اما تنوع تاکتیکی و روان بازی کردن و انتظاری  که با توجه به تکنیک بازیکنان تیم ملی داشته باشیم نداشتیم.

او درباره اینکه به نظرش نبود اورونوف در دقایقی که در زمین نبود تاثیرگذار بود، گفت: بله، قطعا نبود اورونوف فشار کمتری به ایران آورد. اورونوف بازیکن رونده و خوش فکری است و شوت می‌زند و خصوصیات بازیکنان ایرانی را به خوبی واقف است و یا روبروی آنها در لیگ خلیج فارس بازی کرده و یا همبازی بودند به همین علت نبودش یک مقدار بار تکنیکی ازبک‌ها را کم کرد و به سود ایران بود. هر چند او در نیمه دوم به زمین مسابقه آمد، اما نشان داد هنوز ا ز بند مصدومیت رها نشده و آماده نیست و بازیکن آماده ۲، ۳ هفته قبل  نیست. من فکر می‌کنم مربی ازبکستان این بازیکن را برای بازی بعدی آماده کرد. از دید من ازبکستان تمرکزش را گذاشته تا از تیم‌های دیگر امتیازات را بگیرد و نمی‌خواهد مقابل ایران خودش را به دردسر بیاندازد و کسب عنوان دوم هم عالی هست و قدرتشان را روی تیم‌های دیگر می‌گذارند و اگر در بازی برگشت برابر ایران به تساوی برسند برای آنها عالی است. در مجموع بودن اورونوف می‌تواند برگ برنده برای تیم ملی ازبکستان باشد  و  در بازی روز گذشته هم  نبودش هم به سود ایران بود.  

پرکاس درباره اینکه نبود کنعانی زادگان و حضور علی نعمتی به جای این بازیکن را چطور دیده است، گفت: نبود کنعانی زادگان در این بازی زیاد محسوس نبود که بگوییم دفاع ایران شکننده بود و متزلزل نشان داد. همچنین  زوج دفاعی تیم ملی که اشتباه فاحشی کنند در این بازی ندیدیم، چون خط حمله ازبکستان مخصوصا در مرکز بسته شده بود و ازبک‌ها  مهاجمان تکنیکی  نداشتند که هافبک هایشان بخواهند از مرکز دفاع ایران پاس‌های عمقی بدهند و بیشتر بازی را به کناره‌ها می‌بردند بنابراین نمی‌توانیم برآورد کنیم که این زوج بسیار قوی ظاهر شدند.

کارشناس فوتبال درباره اینکه ترکیب تیم ملی همان قبلی بود و به نظرتان بازی دادن جهانبخش و بازیکنان سن بالا باعث نشد که زودتر خسته شوند و کارایی لازم را نداشته باشند، بیان کرد: در بعد ترکیب تیم ملی فکر می‌کنم ایران در بازی با قرقیزستان ۲ بازیکن جوان را بازی داد و همان بازی گفتم که ایران با توجه به ضعیف بودن حریف این کار را انجام داد و  در بازی با امارات از یک بازیکن جوان استفاده شد و در بازی با ازبکستان هم بازیکن جوانی را در ترکیب ندیدیم. مشخص است برای تیم ملی نتیجه گرفتن بسیار مهم است هر چند با توجه به گروه بندی ما نسبت به ۲ گروه دیگر گروه راحت تری داریم. به  نظرم تیم ملی با توجه به کیفیت بازیکنان می‌تواند تلفیقی از جوانان و باتجربه‌ها داشته باشد. در بازی اول هم ۲ بازیکن جوان را در پست دفاع آزمایش کردیم که به نظرم این نمی‌تواند انتخاب خوبی باشد. اگر ما می‌خواهیم بازیکن جوان در تیم ملی ترزیق کنیم می‌توانیم در پست‌های هافبک و خط جلو بهره ببریم. اگر می‌خواهیم مدافعان جوان را در ترکیب بگذاریم باید هافبک‌ها آن قدر قوی باشند که به این  بازیکن جوان فشار نیاید. مثلا در بازی با قرقیزستان دیدیم که در یکی،  2 صحنه ممکن بود بازی به تساوی کشیده شود. به نظرم خط مش و عملکرد کادر فنی با صحبت‌هایی که می‌کنند که ما می‌خواهیم تیم ملی را جوان کنیم همخوانی ندارد و بیشتر تمرکز این است که ما امتیاز جمع کنیم و به جام جهانی برویم. هر چند بازیکنان سن بالایی که در دوندگی شان تاثیر می‌گذارد. ما نباید دوندگی تیم خود را با ازبکستان مقایسه کنیم که خوب یا بد دویدیم. اگر ما جلوی قطری بازی کنیم که تکنیکی هستند و بازیکنی مانند اکرم عفیف را دارد که استارت‌های قوی دارد با این تیم به مشکل می‌خوریم. حتی برابر تیم کره شمالی هم با مشکل مواجه می‌شویم. جوانگرایی خوب است، اما باید دقت داشته باشیم در کدام پست‌ها و با چه ترکیبی قرار است این کار را انجام بدهیم. بازی‌هایی که ما نتیجه را در دست داریم در آنجا موقعیت‌های خوبی است که بازیکنان جوان استفاده کنیم. مسئله بعدی این است که دعوت شدن یکسری بازیکن جوان از بعد فنی به آن نگاه نکردند و بیشتر می‌خواهند نشان بدهند که ما بازیکن جوان دعوت کردیم و حتی دعوت شدگان بازیکنان جوان در آن پست‌ها می‌تواند قابل بحث باشد.  

پرکاس درباره اینکه چیدمان تیم ملی ایران را چطور دیده است، اظهار کرد: با توجه به بازی دادن به محبی و بودن جهانبخش و از قدوس و عزت اللهی در هافبک دفاعی استفاده کردیم این نشان می‌داد که تیم ملی خودش را برای بازی قدرتی آماده کرده بود و بازی که بتواند از تجربه بازیکنان استفاده کند و بازیکنان تحت تاثیر جو استادیوم قرار نگیرند. به نظرم از ارنج ابتدایی چنین توقعی را می‌توانیم داشته باشیم بنابراین ما می‌بینیم که در نیمه اول تا قبل از تعویض‌ها وینگر‌های ما در کار دفاعی شرکت کردند تا اینکه در حمله شرکت کنند. هر چند که خوب تغذیه نشدند و آزمون و طارمی  بازیکنان خط تهاجمی ما خیلی وقت‌ها به خط هافبک آمدند و توپ گرفتند و این نشان می‌داد که ترکیب اولیه ما سرعت لازم را نداشت، چون ما دیدیم که در نیمه دوم تعویض‌های خوبی تیم ملی نسبت به بازیکنان داخل زمین داشت تیم ما رونده‌تر شد. البته بگذریم که 10  نفره شدن  تیم ما یکسری از تفکرات و تاکنیک‌های سرمربی را قطعا در جریان بازی تغییر داد، اما به فرض اینکه 11  نفره می‌ماندیم، اما این تعویض‌هایی که انجام شد می‌توانست به بازی ایران سرعت بیشتری بدهد. مثلا نبودن قایدی و قلی زاده در نیمه اول نشان داد که ما به دنبال دریبل زدن نیستیم هر چند که دفاع‌های کناری ازبکستان آسیب پذیر بودند و حتی کارت گرفتند.‌ای کاش تیم ملی جسارت را می‌کرد که از اول بازیکنان تکنیکی را در زمین می‌گذاشت و می‌توانستیم پنالتی بگیریم و با  دور زدن این ۲ بازیکن قطعا در ۱۸ قدم حریف صاحب توپ می‌شدیم و چه بسا ازبک‌ها زودتر از ما کارت قرمز می‌گرفتند به خاطر خطا‌هایی که انجام می‌دادند.

کارشنا س فوتبال درباره اینکه مهدی طارمی و سردار آزمون در امر گلزنی ناموفق هستند، اما آنها در تیم‌های باشگاهی خود خوب بازی می‌کنند، گفت: به نظرم یک مهاجم در امر گلزنی فقط صرفا به تکنیک، نبوغ و هوش خود متکی نیست و تغدیه، در معرض پاس‌ها قرار گرفتن و موقعیت  برایش از سوی هافبک‌ها برایش ایجاد شود این مسائل یک مهاجم را زهردار و خطرناک می‌کند. به نظرم طارمی و آزمون در تیم ملی خوب تغذیه نمی‌شوند. مثلا طارمی بازیکنی هست که خیلی خوب در فضا‌ها حضور می‌یابد و جاگیری می‌کند و توپ‌ها را خوب قطع می‌کند به شرطی که از جناحین پاس‌های کناری و پاس‌های تو عمق برایش ارسال شود و با وینگر‌ها پاس یک در ۲ را خوب انجام بدهند. آزمون هم می‌تواند خوب از فضا‌ها استفاده کند و از تله آفساید‌ها خارج شود. همچنین این ۲ بازیکن  روی ضربات ایستگاهی و ضربات تک ضرب و ریباند‌ها بازیکنان تاثیرگذاری در باشگاه‌های خودشان هستند و قبلا هم در تیم ملی این طور بودند. اما اینکه بگوییم  چرا قدرت گلزنی طارمی و آزمون در تیم ملی کم شده است، به بازیکنان خط هافبک ما برمی گردد و دیگر بازیکنان برای این ۲ مهاجم موقعیت سازی نمی‌کنند. با توجه به تاکنیک بلند بازی کردن خط دفاع ما تقریبا این ۲ نفر همدیگر را خنثی می‌کنند. در بازی جام ملت‌های آسیا زمانی که ما تک مهاجم به دلیل مصدومیت داشتیم بیشتر آن تک مهاجم تغذیه شد. برای همین من به این نتیجه می‌رسم که عدم تغدیه شدن این ۲ مهاجم و یا در موقعیت گل قرار دادن بهترین و مهمترین دلیلی است که آنها نسبت به بازی‌های باشگاهی خود در تیم ملی کمتر گل می‌زنند.

پرکاس درباره بازی تیم ملی ایران برابر تیم ملی قطر در امارات را چطور می‌بیند، گفت: تیم قطر از تیم ازبکستان قوی‌تر نیست، اما یک نکته اساسی که قطر را از ازبکستان متمایز می‌کند تکنیکی بودن چند بازیکنش در فاز تهاجمی است. معز علی و اکرم عفیف نسبت به تیم ما شناخت کاملی دارند و همانطور که ما شناخت کافی از این ۲ بازیکن داریم. به نظرم  بازیکنان قطری تکنیک بهتری نسبت به بازیکنان ازبکی دارند. هر چند که ازبکی‌ها قدرت دوندگی شان، کار تیمی و پرسینگ کردنشان از قطری‌ها قوی‌تر است، اما در بازی با ایران چیزی را نشان ندادند و بازی ضعیفی را به نمایش گذاشتند مخصوصا در ۳۰، ۴۰ دقیقه‌ای که ایران یار کمتری داشت. ما میزبانی از دست دادیم و در کشور ثالث برگزار می‌شود و این بازی می‌توانست با حضور تماشاگران برای ایران نیروی مضاعفی باشد. مسئله دیگر تکنیکی بودن بازیکنان قطری  مخصوصا اکرم عفیف که انفجار‌های خیلی قوی انجام می‌دهد و نشان داده هم در بازی باشگاهی و هم بازی ملی برابر ایرانی‌ها برای ما دردسر ساز شده است.