زمستان سال ۱۴۰۲ گزارش درگیری خونین در یکی از محله‌های جنوبی تهران به مرکز فوریت‌های پلیسی اعلام شد. پس از آن مأموران به محل اعزام شدند و با بررسی‌های اولیه مشخص شد که جوانی ۳۵ ساله به نام نوید از ناحیه قفسه سینه دچار جراحت شده است که وی بلافاصله به بیمارستان منتقل شد. اما ساعتی بعد به خاطر شدت جراحات تسلیم مرگ شد.

با مرگ نوید پلیس تحقیقات خود را برای شناسایی عامل قتل در دستور کارش قرار داد و با تحقیقات میدانی، اظهارات شاهدان و بازبینی دوربین‌های مداربسته مشخص شد که ضارب، مرد جوانی به نام کریم بوده است.

به این ترتیب کریم بازداشت شد و به درگیری خونین با نوید اعتراف کرد. با تکمیل تحقیقات و بازسازی صحنه جرم برای کریم به اتهام قتل عمد کیفرخواست صادر و پرونده برای رسیدگی به دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد.
 
در دادگاه چه گذشت

در ابتدای جلسه نماینده دادستان به جایگاه ویژه رفت و ضمن قرائت کیفرخواست عنوان کرد: از آنجا که مقتول کودک دو ساله‌ای دارد از سوی ریاست قوه قضائیه درخواست قصاص برای متهم مطرح شده است.
پس از آن برادر و خواهر مقتول به عنوان وراث پدرشان که به تازگی فوت شده است به جایگاه رفتند و خواستار حکم قصاص برای متهم شدند.

سپس متهم در دفاع از خودش گفت: روز حادثه من در داخل مغازه نشسته بودم و برادرم با مقتول بر سر ۴۴۰ هزار تومان اختلاف حساب بحث و جدل می‌کردند. من به خاطر اینکه آنها با هم آشنا بودند و فکر کردم نباید وارد بحث‌شان شوم دخالتی نکردم، اما ناگهان مقتول از مغازه بیرون رفت و دقایقی بعد با چند نفر از دوستانش به مغازه‌مان برگشت و به پدرم که داخل مغازه نشسته بود، حمله کردند.

من ابتدا برای اینکه درگیری بیشتر نشود جلو رفتم، اما دیدم آنها مدام به پدرم فحاشی می‌کردند.

 خیلی عصبانی شده بودم؛ در همین موقع دوستم چاقویی به من داد و من بدون اینکه قدرت تصمیم‌گیری و فکر کردن داشته باشم، ضربه‌ای به نوید زدم و او روی زمین افتاد. خیلی ترسیدم و همان موقع با اورژانس تماس گرفتیم، اما چند ساعت بعد فوت کرد.

متهم در پایان گفت: باور کنید قصدم کشتن او نبود و خصومتی هم با نوید نداشتم. اصلاً بحث و جدلی با او نداشتم و اختلاف او با برادرم بود. حالا هم از اولیای دم درخواست بخشش دارم.
با پایان اظهارات متهم قضات برای صدور رأی وارد شور شدند.

منبع: روزنامه ایران