بنابر مطالعات جدید، گرمای جهانی باعث میشود بخشهای بیشتری از سیاره زمین بر اثر آتشسوزیهای جنگلی از بین برود و احتمالا سالانه ۱۲ هزار نفر به شمار افرادی که بر اثر استنشاق دود حاصل از این حریقها جان خود را از دست میدهند، افزوده شود.
یک مطالعه مدل سازیشده نشان داده است گرمایش جهانی به ویژه خطر مرگ ناشی از دود آتش سوزی در استرالیا، آمریکای جنوبی، اروپا و جنگلهای شمالی آسیا را افزایش میدهد.
یک مطالعه جداگانه نیز نشان داد که بین سالهای ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۹ میلادی، گرمای جهانی، مساحت سوختهشده سیاره زمین را تقریبا ۱۶ درصد افزایش داده است، اما سایر اقدامات انسانی از جمله پاکسازی جنگلها و دشتها برای جادهسازی یا کشاورزی، کل مساحت سوختهشده را ۱۹ درصد کاهش داده است.
هر دو مطالعه که در ژورنال Nature Climate Change منتشر شدهاند، تأثیری را که افزودن گازهای گلخانهای به اتمسفر بر آتشسوزیها در مقایسه با سایر اقدامات انسانی مانند پاکسازی زمین میگذارد، متمایز میکنند.
برهمین اساس تخمین زده میشود که در دهه ۲۰۱۰ حدود ۱۰۰ هزار نفر هر سال بر اثر تنفس دود آتش سوزی که حاوی ذرات ریز موسوم به PM ۲.۵ است که میتواند به ریهها و جریان خون نفوذ کند، جان خود را از دست دادند.
به گزارش روزنامه «گاردین»، در همین حال، پروفسور «هیلاری بامبریک»، مدیر مرکز ملی اپیدمیولوژی و سلامت جمعیت در دانشگاه ملی استرالیا گفت میلیونها نفر در این کشور طی آتش سوزیهای تابستانی سیاه در سال ۲۰۱۹ و ۲۰۲۰ در معرض سطوح خطرناک و طولانی آلودگی ناشی از دود قرار گرفتهاند.
بامبریک که در این مطالعه شرکت نداشت، گفت: این امر منجر به مرگ صدها نفر در آن زمان شد و احتمالا عواقب سلامتی طولانیمدتی برای بسیاری دیگر خواهد داشت.
تغییرات اقلیمی عامل اصلی افزایش آتشسوزیهاست؛ به طوریکه در حال حاضر احتمال وقوع موجهای شدید گرما پنج برابر بیشتر از ۱۵۰ سال قبل است و انتظار میرود با ادامه گرم شدن زمین، تکرار شود. افزایش دما، موجب خشکی طبیعت و جنگلها میشود تا محیطی ایدهآل برای آتش سوزیهای مهیب و مکرر ایجاد کند. این امر منجر به انتشار بیشتر گاز کربن دی اکسید میشود، تغییرات آب و هوایی را تشدید و به نوبه خود به وقوع آتش سوزیهای بیشتر کمک میکند.
به گفته کارشناسان، هیچ راه حلی برای کاهش موارد وقوع آتش سوزی بدون کاهش شدید انتشار گازهای گلخانهای وجود ندارد. البته فعالیتهای انسان در جنگلها و محیطهای اطراف، آنها را در برابر آتشسوزی حساستر میکند و در افزایش میزان از بین رفتن پوشش درختان ناشی از آتش سوزی در مناطق استوایی نقش دارد.
بهبود تابآوری جنگلها با توقف جنگلزدایی و تخریب جنگلها برای جلوگیری از وقوع آتشسوزی در آینده حیاتی تلقی میشود.
منبع: ایسنا