خانه آزموده اردلان از جمله بناهای تاریخی سنندج است که از طریق ماده ۲۷ به سرمایهگذار بخش خصوصی واگذار شد و بهعنوان یک محل اقامتی و هتل بوتیک بازسازی شده است.
معاون میر اثفرهنگی ادارهکل میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی کردستان در بازدیدی که از خانه تاریخی آزموده اردلان داشت گفت: ما در استانی زندگی میکنیم که بناهای تاریخی فراوانی دارد، بناهایی با معماریهایی درخشان که یادگار فرهنگ و تاریخ این مرز و بوماند.
گولان فرزامی افزود: سازمان میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی کردستان در سالهای اخیر، برای مرمت بناهای تاریخی، بخشی از آنها را طی شرایطی خاص برای کاربریهای مناسب در اختیار بخش خصوصی قرار داده است و این مسئله علاوه بر حفظ ارزشهای تاریخی و فرهنگی، با توسعه گردشگری و رونق اقتصادی نیز همراه است.
وی با بیان اینکه در این میان خانه تاریخی آزموده اردلان در محله قدیمی قطارچیان سنندج یکی از بناهای تاریخی این شهر است گفت: با همت سرمایهگذار بخش خصوصی توانسته است با تغییر کاربری به هتل بوتیک، ضمن احیا و بازسازی آن در جذب گردشگر اهمیت بسیاری داشته باشد و همچنین بازسازی و مرمت این خانه تاریخی حدود سه سال به طول انجامیده است.
سرمایهگذار و مدیر هتل بوتیک دیاکو نیز در این بازدید گفت: سه سال پیش ابتدا برای بازسازی این مکان یک میلیارد و ۹۰۰ میلیون تومان هزینه برآورد شده بود که با توجه به مشکلات اقتصادی و تورم، تاکنون حدود ۹ میلیارد تومان هزینه دربرداشته است.
دیاکو رضایی با بیان اینکه مساحت عرصه این بنا حدود ۵۳۰ مترمربع و زیربنای آن ۷۰۰ مترمربع است افزود: اکنون این مکان ۳۰ تخت و شش سوئیت اقامتی فعال دارد و برای ۱۰ نفر نیز اشتغال ایجاد شده است.
وی گفت: بازسازی این بنا با توجه معماری قدیمی شهر سنندج صورت گرفته است که شامل بخشهای مختلف از جمله اقامتی، صنایع دستی، آتلیه عکاسی، کافه، پارکینگ اختصاصی و دفتر خدمات مسافرتی است.
طراح معماری این خانه تاریخی نیز توضیحاتی را در خصوص نحوه بازسازی این مکان ارائه داد و گفت:در عین حال که این بنا بهروز شده است.، سعی کرده ایم اصالت ساختمان را حفظ کنیم.
دنا عطری افزود: حفظ اصالت براساس استاندارهای جهانی و همچنین مقاومسازی در حد بالا دو اولویت مهم کاری در اجرای این پروژه بوده است و اکنون در هر دو بعد از نتیجه کار هم خود ما و هم کارشناسان رضایت دارند.
خانه تاریخی آزموده اردلان یکی از بناهای تاریخی شهر سنندج و مربوط به دوره قاجار است که در تاریخ ۲۵ اسفند ۱۳۸۰ به شماره ۵۰۸۷ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.