به گزارش خبرنگار نبض بازار گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان، علاقه‌ی مردم ایران به کراس‌اورها، هر روز بیشتر از قبل می‌شود و شرکت‌های چینی از این موقعیت، نهایت استفاده را می‌برند. برند چری با محصول جدیدی به نام تیگو ۷، مهمان جاده‌های ایران خواهد بود.

خودروسازی چری، در شهر ووهو استان آنهوی (Wuhu, Anhui Province) کشور چین فعالیت می‌کند. این شرکت در سال ۱۹۹۹ بنیان نهاده شد و از سال ۲۰۰۳ با تولید انواع خودرو‌های سواری آغاز به کار کرد و هم‌اکنون رتبه دهم ساخت و مونتاژ خودرو در چین را با تیراژ ۶۰۰ هزار دستگاه در سال به خود اختصاص داده است. چری علاوه بر تولیدات خود، برای شرکت‌های مطرح دنیا، خصوصا جگوار و لندروور، خودرو مونتاژ می‌کند و در مجموع نزدیک به یک‌چهارم کل تولیدات این شرکت، به خارج از چین صادر می‌شود.

شرکت مدیران خودرو تیگو7 را که  پرچمدار چری در ایران و یکی از لوکس‌ترین خودروهای بازار عجیب این روزهای کشورمان است را معرفی کرد.

طراحی ظاهری و بدنه

شاید در ظاهر و تصاویر منتشرشده از تیگو ۷، این خودرو کوچک‌تر از تیگو ۵ به نظر رسد، اما چنین نیست و حالا این مدل، پرچم‌دار برند چری و خصوصا کلاس کراس‌اور‌های این شرکت محسوب می‌شود. چری سرمایه‌گذاری سنگینی روی طراحی و تولید این خودرو داشته است و تلاش می‌کند تا به عنوان گروهی مستقل از دیگر خودروسازان دنیا، فعالیت کند.

در نمای روبه‌رو، حالت اسپرت و جوان‌پسند تیگو ۷، بیننده را جذب خود می‌کند. چراغ‌های مثلثی، حس آیرودینامیک جالبی دارند، درحالی‌که تهاجمی و مدرن جلوه می‌کنند. جلو پنجره همراه با لوگوی کوچک چری در وسط، جایگاه مناسبی دارد، ضمن اینکه استفاده از یک نوار کروم، به‌خوبی یکنواختی جلوپنجره را کاهش داده است و محدوده‌ی زیر چراغ‌ها را به هم متصل می‌کند تا نمای روبه‌رو، به دو بخش بالا و پایین تقسیم شود. علاوه بر این، خطوط مورب و متقارن جلوپنجره، چشم را به سمت لوگوی چری می‌برد.

سپر تیگو ۷، کمی شلوغ و دارای قطعات مختلف است که شامل جایگاه لوزی‌شکل مه‌شکن‌ها، دو مجرای عبور هوا در وسط و ادوات فلزی نقره‌ای رنگ در قسمت پایین است. بهره‌گیری از چنین شیوه‌ی مدرنی در سبک طراحی، نشانه‌ی پیشرفت چری در صنعت خودروسازی جهان محسوب می‌شود، هرچند که پختگی برند‌های ژاپنی را در اختیار ندارد، قابل قبول و مورد پسند عامه‌ی مردم خواهد بود.

از نمای جانبی، طراحی تیگو ۷ فراتر از انتظار است. زه‌کشی کروم، بخشی از شیشه‌ها را فراگرفته است، درحالی‌که ریل‌های باربند و رکاب هم، نقره‌ای رنگ و چشم‌نواز به نظر می‌رسند. طبق معمول کلاس کراس‌اور‌های میان رده، فریم گلگیر‌ها از پلاستیک سیاه تشکیل شده است و سپر‌های جلو و عقب را از طریق زیر رکاب، به هم متصل می‌کند. مهم‌ترین عنصر در طراحی نمای کناری تیگو ۷، خط حجم‌دهنده‌ای است که از گوشه‌ی چراغ جلو و روی گلگیر عقب، در امتداد دستگیره‌ها کشیده می‌شود.

هرچند از نمای جانبی و روبه‌رو، می‌توان نمره‌ی بالایی به طراحی تیگو ۷ داد، انتظارات از عقب این خودرو برآورده نمی‌شود و حتی باور اینکه بخش جلو و پشت این خودرو توسط یک گروه طراحی شده باشد، مشکل است. از طرفی دیگر، شباهت زیادی بین این قسمت و نمای عقب محصولات لیفان دیده می‌شود که خود، نوعی نمونه‌برداری از مدل‌های کره‌ ای به نظر می‌رسد. شیشه‌ عقب، نسبتا کوچک است و دید چندان مناسبی به بیرون نخواهد داشت، ضمن اینکه فضای خالی آزاردهنده‌ای روی کاپوت عقب دیده می‌شود. سپر عقب تیگو ۷، کاملا پلاستیکی است و با چراغ‌های باریک در کنار قطعه‌ای نقره‌ای رنگ، طراحی سردرگمی دارد. حضور بالچه در انتهای سقف و بالای شیشه، از معدود نکات مثبت در طراحی عقب تیگو ۷ است.

در مجموع، با توجه به اهمیت طراحی نمای روبه‌رو در ظاهر یک خودرو، می‌توان به محصول جدید چری، نمره‌ی بسیار خوبی داد و آن را فراتر از انتظار بازار جهانی از یک خودروی چینی دانست. ابعاد تیگو ۷ شامل ۴.۵ متر، عرض ۱.۸۳۷ متر همراه با ارتفاع سقف ۱.۶۷۰ متر است که با فاصله محور‌های ۲.۶۷۰ متر ارائه می‌شود. ارتفاع استاندارد کف خودرو تا سطح زمین، ۲۱ سانتیمتر است.

به محض ورود به تیگو ۷، با نکات مثبت و منفی جالب آن آشنا می‌شوید. بخش مثبت و جذاب این خودرو، شامل صندلی‌های لوکس و خوش‌فرم، خصوصا برای سرنشینان جلو می‌شود که به‌ندرت در یک کراس‌اور چینی دیده‌ایم، اما داشبورد پلاستیکی و کاملا ساده‌ی آن، چیزی فراتر از یک خودروی معمولی با نمایشگر میانی به نظر نمی‌رسد.

طراحی داخل در، بسیار خوب است و جایگاه مناسبی برای آرنج دارد. فرمان تیگو ۷ به تبعیت از داشبورد آن، از پلاستیک خشک ساخته شده است، ولی در بخش‌های پیرامون که با دست راننده ارتباط دارد، با چرم مصنوعی ارائه می‌شود. استفاده از قطعه‌ای فلزی و براق در فرمان تیگو ۷، جلوه‌ای لوکس در مقابل راننده می‌گذارد که همراه پنل دیجیتال پشت فرمان، مدرن‌تر و جذاب‌تر از دیگر خودرو‌های چینی است. نمایشگر ۴.۸ اینچ TFT، میان عقربه‌های سرعت و دور موتور دیده می‌شود که تفاوت کابین تیگو ۷ با دیگر کراس‌اور‌های هم‌وطن خود را افزایش می‌دهد. دکمه‌های روی فرمان، برای کنترل کروز کنترل، فرمان‌دهی به پخش صوت و تعدادی از ادوات فنی خودرو کاربرد خواهند داشت.

نمایشگر اصلی با سایز ۹ اینچی ارائه می‌شود که مشخص نیست در نسخه‌های ورودی به ایران هم وجود دارد یا با نمونه‌ای کوچک‌تر جایگزین خواهد شد. این نمایشگر برای پخش سرگرمی‌های چندرسانه‌ای، کنترل سیستم تهویه‌ی مطبوع، پخش تصویر دوربین عقب و بعضی تجهیزات فنی تیگو ۷ کاربرد خواهد داشت. دو درگاه USB برای شارژ و ارتباط تیگو ۷ با تلفن‌های همراه در نظر گرفته شده است، ضمن اینکه امکان اتصال از طریق بلوتوث و مکالمه‌ی تلفنی هم برای سرنشینان وجود دارد.

سانروف تیگو ۷، با حالت پانورامیک ارائه می‌شود و حدود ۱ متر طول دارد، هرچند که باز هم نمی‌توان درباره‌ی نسخه‌ی ورودی به ایران و حضور چنین تجهیزاتی در آن، پیش‌داوری کرد. از نکات مثبت این خودرو، باید به فضای مناسب آن برای سرنشینان عقب اشاره کرد که با فاصله‌ی ۷۲ تا ۹۷ سانتیمتر بین صندلی عقب و ردیف جلو (بسته به جایگاه صندلی‌های جلو) برای افراد بلندقد هم رضایت‌بخش خواهد بود. صندوق بار تیگو ۷ با حجم خالص ۴۱۴ لیتر ارائه می‌شود که در صورت جمع کردن صندلی‌های ردیف دوم، به ۱۱۰۰ لیتر افزایش پیدا خواهد کرد.

پیشرانه و قوای فنی

ضعیف‌ترین نسخه‌ی تیگو ۷ که اتفاقا برای ورود به ایران هم انتخاب نشده، دارای پیشرانه‌ ۲ لیتری تنفس طبیعی به قدرت ۱۲۰ اسب بخار است که در دور موتور ۵۵۰۰ دور بر دقیقه، حاصل می‌شود. بالاترین گشتاور این مدل، ۱۸۰ نیوتن‌متر خواهد بود که از دور موتور ۴۰۰۰ دور بر دقیقه، در اختیار راننده است. زمان دقیق رسیدن این خودرو از حالت سکون به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت مشخص نیست، اما با توجه به وزن خالص ۱۴۳۲ کیلوگرم، می‌ توان زمانی بین ۱۱ تا ۱۳ ثانیه برای آن پیش‌بینی کرد. نهایت سرعت تیگو ۷ با پیشرانه‌ی ۲ لیتر، ۱۷۰ کیلومتر بر ساعت اعلام شده است که با میانگین مصرف سوخت ۷ تا ۷.۵ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر، ارائه می‌شود. جعبه‌دنده‌ ۷ سرعته‌ی خودکار از نوع CVT، پیش‌فرض این خودرو در چین است، اما ممکن است با نمونه‌ی ۶ سرعته‌ی خودکار و دوکلاچه‌ ساخت ایسین ژاپن هم عرضه شود.

همان‌طور که پیش‌تر اشاره کردیم، نمونه‌ ۱.۵ لیتری توربوشارژ از تیگو ۷، در دو مدل عرضه می‌شود. نمونه‌ ارزان‌تر که اتفاقا به دلیل استفاده از جعبه‌دنده‌ ۶ سرعته‌ی دستی، ارزان‌تر از نسخه‌ی ۲ لیتری است، با کد SQRE۴T۱۵ شناخته می‌شود. قدرت این خودرو ۱۵۰ اسب بخار و نهایت گشتاور آن ۲۰۵ نیوتن‌متر است که از دور موتور ۲۰۰۰ دور بر دقیقه حاصل می‌شود. نهایت سرعت این نمونه، ۱۸۵ کیلومتر بر ساعت خواهد بود و میانگین مصرف سوخت ۶.۷ لیتر، برای آن اعلام شده است.

گران‌ترین مدل چری تیگو ۷، از پیشرانه‌ی ۱.۵ لیتری توربوشارژ استفاده می‌کند، اما قدرت بیشتری نسبت به نمونه‌ دنده دستی دارد. این خودرو با کد SQRE۴T۱۵B، حدود ۱۴۴ اسب بخار قدرت و ۲۱۰ نیوتن‌متر گشتاور دارد که از دور موتور ۱۷۵۰ دور بر دقیقه، در اختیار خواهد بود. با توجه به گشتاور بالاتر در دور موتور پائین، می‌توان پیش‌بینی کرد که این نسخه از تیگو ۷، در زمانی کمتر از ۱۰ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت برسد، درحالی‌که نهایت سرعت آن، ۱۸۵ کیلومتر بر ساعت با میانگین مصرف سوخت، ۶.۵ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر عنوان شده است.

تمامی نسخه‌های تیگو ۷، فارغ از نوع پیشرانه، صرفا به صورت دیفرانسیل جلو عرضه می‌شوند و نسخه‌ی دو دیفرانسیل، برای هیچ‌کدام از آن‌ها، قابل سفارش نیست. این خودرو‌ها درچهار سطح از آپشن‌های پایه، الایت، دلوکس و پریم عرضه می‌شوند که قیمت بازار چین آن‌ها، از طریق جدول زیر قابل مشاهده و بررسی است.

انتهای پیام/