گمان نمي‌رود كسي از ديدن گربه‌اي كه دمش را با قيچي بريده‌اند يا موشي كه آتشش زده‌اند يا كلاغي پرسوخته كه از سيم برق آويزان شده است و سگي كه با گرسنگي و تشنگي دادن، جانش را گرفته‌اند، ناراحت نشود و يا حتي زبان به اعتراض نگشايد. قطعاً هيچ‌روان انساني و سالمي، اين كارها را تأييد يا ترويج نمي‌كند...