باداب سورت چشمهٔ پلکانی تراورتنی بی‌نظیر در ایران و کم‌نظیر در جهان، در سال ۱۳۸۷ پس از کوه دماوند به عنوان دومین میراث طبیعی ایران در فهرست آثار ملی ایران ثبت شد که در روستای ارست از بخش چهاردانگه‌ی شهرستان ساری واقع شده است. باداب به معنی آب گازدار و سورت به معنی شدت اثر است. تراورتن نوعی سنگ آهک متخلخل از دسته سنگ‌های رسوبی و تزیینی است که این سنگ‌ها به جای مانده از رسوبات چشمه‌های آب گرم هستند. این باداب شامل چندین چشمه با آب‌های کاملاً متفاوت از لحاظ رنگ، بو، مزه و حجم آب است. چشمهٔ پرآب دارای آب بسیار شور و استخری با قطر حدود ۱۵ متر و عمق زیاد است. چشمهٔ دوم که در بالادست و شمال غربی این چشمه قرار دارد، ترش مزه و دارای آبی به رنگ قرمز و نارنجی است و در اطراف چشمه کمی رسوب آهن نشسته است. جریان آب‌های رسوبی و معدنی این چشمه‌ها طی سال‌ها، در شیب پایین دست کوهستانی خود، صد‌ها طبقه و ده‌ها حوضچهٔ پلکانی بسیار زیبا به رنگ‌های نارنجی، زرد و قرمز در اندازه‌های مختلف پدید آورده است. زیبایی این طبقات و محل ویژهٔ قرارگیری چشمه در دامنهٔ کوهستان و چشم‌انداز‌های اطراف به ویژه در غروب تحسین‌برانگیز و پرجاذبه است. این چشمه‌ها به دلیل داشتن ساختار پیچیده زمین‌شناسی در بدترین شرایط خشکسالی پر آب بوده است. عدم مراقبت اساسی بویژه سهل انگاری گردشگران در بازدید از این چشمه طبیعی و ملی با پای گذاشتن بر لایه‌ها موجب تخریب این مجموعه زیبا و بکر شده است.
آخرین شهر مسیر جاده تهران به مشهد که از تاریخ، تمدن و طبیعت زیبا یی نیز برخوردار است، شهر نیشابور بوده که در فاصله ۱۲۰ کیلومتری مشهد واقع شده است. بخش اعظم این شهرستان در دشت نسبتاً وسیعی قرار گرفته که از حاصلخیزی بسیار بالایی برخوردار است. با توجه به اختلاف زیاد ارتفاع (حدود ۲۳۰۰ متر) بین دشت نیشابور و کوه‌های منطقه، شرایط خاص آب و هوایی در این شهر حاکم است. نیشابور خود شامل چهار بخش، هفت شهر و ۱۳ دهستان می‌باشد.