پس از تعرض اسرائیل به خاک ایران، موجی از فیک نیوزها راهی رسانهها شدند که این نشان میدهد اسرائیل بیش از آنکه برای لشکر نظامیاش هزینه کند، برای لشکر رسانهای خود هزینه میکند.
خط و ربط رسانههای خارجی و دنبال کردن اهدافشان، در اتفاقات مختلف دامنهدار است. نمونهای اخیر از این دست، رویکرد متفاوت بیبیسی در قبال سیل اخیر مشهد و مشابه آن سیل یونان است که در واکنش به آن، رویکردی کاملا متفاوت را شاهد بودیم.
در طول کمتر از دو سال گذشته رسانههای فارسیزبان ضدایران و حتی غربی، بارها و بارها در گفتگو با افراد مختلف، گزارشهایی درباره نحوه درگذشت نیکا شاکرمی ۱۶ ساله منتشر کردهاند؛ گزارشهایی که در بسیاری از مواقع، حتی با روایتهای مخدوش مادر و خاله نیکا شاکرمی نیز تناقضهای جدی داشته است.
فروپاشی منشور همبستگی عملا نشان داد که هدف از این جریانسازیها در اصل همان سناریویی بود که از روزهای آغازین اغتشاش در ایران گرچه زیر عنوان تکثرگرایی شکل گرفت، اما هدفی جز تجزیه و نابودی کشور نداشت.
گره زدن انتخابات ایران به ناآرامیهای سالهای قبل، از جمله ترفندهایی است که برخی رسانههای معاند تقلا میکنند از آن برای تحت تاثیر قرار دادن افکار عمومی بهره برداری کنند.
مصی علی نژاد در اینترنشنال با طرح این سؤال که غرب چگونه میتواند به اپوزیسیونی که همچنان سرگردان است اعتماد پیدا کند؟ انتقاداتی را به رضا پهلوی و حامد اسماعیلیون وارد کرد.