دخالت مراجع و علمای دینی در آزاد کردن رهبر جنبش دینی و اجتماعی ایران از حصر در اواسط سال ۱۳۴۲ موجب مشارکت بزرگان حوزههای علمیه از جمله آیتالله میلانی در مبارزه علیه رژیم پهلوی شد.
در روزگاری که ایران استقلال نداشت، «مجلس نمایندگان» مردم خار چشم خارجیها بود. بهویژه آنکه در مجلس شورای ملی از دوره سوم، نمایندگان وطنپرست زیادتر شدند؛ «مدرس» و «بهار» هم آمده بودند.
حوادث اسفباری که همزمان با دوران مجلس چهارم شورای ملی اتفاق افتاد، طغیان و سرکشی رضاخان در مقام وزارت جنگ بود. او سعی داشت در همه مسایل کشور دخالت کند، اما شهید مدرس در برابر او ایستاد.
اعضای مجلس سنا پس از بحث روی فرمان تقنینی رییسجمهور مبنی بر اصلاح قانون مربوط به ساختارها و صلاحیتهای نهادهای انتخاباتی این فرمان را مورد تایید قرار دادند.