مرحوم پدرمان بعد از فوت شیخ مرتضی زاهد به مشهد رفتند و برای من که آن موقع در مدرسه مروی مشغول بودم نامه نوشتند که تهران ماندن برای من بدون شیخ مشکل است...
خدایا! آیا آداب مهمانداری این است که از ما بپرسی چیزی خوردی یا نه؟ تو قبلاً عمل صالح داشتی یا نه؟ جاش نیست دیگه اینجا. تو روایت داشت زشت است اصلاً این سؤال. بلکه خدا آنچه دارد باید امشب تو سفره ما بگذارد. تو روایت همین را داشت دیگر!
استاد اخلاق می‌فرمودند که در بعضی مواقع عفو نقش تخریبی دارد، یعنی اینکه گاهی بخشیدن ممکن است منجر به آثار سوء شود، لذا اگر بخشیدن نتیجه بدی داشته باشد انسان نباید از آن بگذرد.
تقي دژاکام در وبلاگ اب و اتش نوشت:حاج‌آقا مقیّد بودند که حتماً برای لحظۀ سال تحویل در مشهد مقدّس باشند. چون زیارت امام رضا «علیه‌السلام» از زیارت بقیۀ اهل‌بیت به‌حسب ظاهر سهل‌الوصولتر بود.
ایشان با این که خیلی مرید داشتند اما مریدباز و مریدپرور نبودند. باور کنید مریدانشان حاضر بودند هر کاری برای ایشان بکنند چون واقعاٌ حیات معنوی شان را مدیون حاج آقا هستند.