متأسفانه بخش عمده‌ای از گفتگو‌های والدین با فرزند نوجوان خود هم در نصیحت کردن، اصلاح اشتباهات و آموزش به آنها خلاصه می‌شود. از این رو آنان سخنان شما را بیشتر به عنوان یک سخنرانی تلقی می‌کنند تا یک ارتباط دوستانه.
هیچ کسی در این روز‌ها حوصله‌ی شنیدن پند و نصیحت را ندارد. این روند بی حوصلگی تا جایی ادامه دارد که به چاله‌ی مشکلات نیفتاده باشیم و همه چیز عادی پیش رود