تهران تا ۱۵۰ سال پیش شهر نبود؛ قصبهای بود شاهنشین! تا اینکه ۱۷ آذر سال ۱۲۴۶ شمسی ناصرالدین قاجار کلنگ ساخت شهری جدید را به زمین زد؛ شهری شبیه پاریس که «دارالخلافه ناصری» نامیده میشد.
تهران پایتختی که همه با تمام گلایههایی که از آن دارند در نهایت دوستش دارند؛ حداکثر مثل فرزندی که از او دلخوریم، اما دوستش داریم و نمیتوانیم از او صرفنظر کنیم.