به گزارش

، شعرهای مجموعه‌ «برگ‌های بی‌عشوه‌ ختمی» را می‌توان در سه بخش مجزا قرار داد؛ در بخش اول این مجموعه‌شعر عاشقانه‌هایی می‌خوانیم که به گفته‌ شاعر باید آن را گونه‌ای مواجهه با تغزل از منظر سوژه‌ای دانست. شعرهایی که شاعر آن‌ها را برگرفته از مسائلی می‌داند که در زندگی واقعی با آن مواجه شده. او درباره‌ دفتر اول مجموعه شعر «برگ‌های بی‌عشوه‌ ختمی» می‌گوید: «در این بخش وضعیت‌های ذهنی خودم را در پوشش استعاره‌ها یا موقعیت‌هایی درآورده‌ام که با غنا و پیچیدگی و ناچاری تجربه‌ عاشقانه دست‌به‌گریبان بوده‌اند. البته این ایده‌ها نبودند که به شعر بدل شدند، بلکه من در ذهنیت خودم با این مسائل مواجه بودم، ذهنیتی که البته با دنیای بیرون، مرز مشخص و قاطعی ندارد؛ بلکه توسط آن ساخته می‌شود و در عین‌حال آن را تا حدودی در برمی‌گیرد.»

آنطور که ناشر گزارش داده، عنوان دفتر دوم این کتاب «ایده‌هایی برای چند داستان کوتاه است» است که شامل هشت شعر می‌شود. گل‌بیانی درباره‌ شعرهایی که در این بخش گنجانده اضافه می‌کند: «مسئله‌ من در شعرهای این بخش دغدغه‌هایی از این قبیل بود که آیا این روزها شعر اصلاً موجبیتی دارد یا نه. دغدغه‌هایی از این قبیل که به‌نظر می‌رسد دنیای مدرن امروز، دنیای روایت است و در روایت است که روابط پیچیده و تغییریافته‌ میان آدم‌ها و شکل عینی درماندگی انسان مدرن، می‌تواند ساخته شود. در این فصل این مسائل را دعوت کرده‌ام به دنیای شعر و به طور کلی مسئله‌ام این بود که آیا می‌شود از شعر اسطوره‌زدایی کرد؟»

بخش سوم مجموعه‌ «برگ‌های بی‌عشوه‌‌ ختمی»، با عنوان «انفرادی»، شعرهای پراکنده‌‌ سال‌های 86 و 87 سعدی گل‌بیانی است. پیش‌تر از او مجموعه‌‌شعر «نی‌زن، جذامی و باد» از سوی انتشارات آهنگ دیگر منتشر شده بود./ي2