اخوان ثالث درونمايه هاي حماسي را با استعاره مزين مي كرد و در اين كار مهارت خاصي داشت.

به گزارش

باشگاه خبرنگاران

، مهدي اخوان ثالث شاعر ايراني متوليد اسفند سال 1307 در مشهد بود كه در سال 1369 در تهران درگذشت.

وي شاعر پرآوازه و موسيقي پژوه ايراني متخلص به "م.اميد" در اشعارش است.

اخوان ثالث در شعر كلاسيك ايران توانمند بود و بعد به شعر نو گراييد. او آثاري دلپذير در هر دو نوع سبك شعر به جاي نهاده است. مهارت اخوان ثالث در شعر حماسي است او درونمايه هاي حماسي را در اشعارش به كار مي گيرد و جنبه هايي از اين درونمايه ها را به استعاره و نماد مزين مي كند.

به گفته برخي از منتقدان تصويري كه از اخوان بر اذهان مانده اين است كه او از نظر شعري به نوعي به پيام آوري روي آورده است كما اين كه تعريف خود ثالث اين است شعر محصول بيتابي انسان در لحظاتي است كه در پرتو شعور نبوت قرار مي گيرد و از نظر عقيدتي آميزه اي از تاريخ ايران باستان و آراء عدالت خواهانه پديدآورده و در اين راه گاه ايران دوستي او جنبه نژادپرستانه پيدا كرده است.

شعرهاي اخوان در دهه هاي 30 و 40 شمسي روزنه هنري تحولات فكري و اجتماعي زمان بود و بسياري از جوانان هنرمند آن روزگار با شعرهاي او به نگرش تازه اي از زندگي رسيدند. هنر اخوان در تركيب شعر كهن و سبك نيمايي و سوگ او برگشته، ‌مجموعه اي به وجود آورد كه خاص او بود و اثري عميق در هم نسلان او و نسل هاي بعدي گذاشت.

وي چند ماه پس از بازگشت از خانه فرهنگ آلمان در 4 شهريور 69 در تهران جان سپرد و در توس،‌ در كنار آرامگاه فردوسي به خاك سپرده شد.

برخي آثار مهدي اخوان ثالث عبارت است از "ارغنون"، "‌زمستان‌"، "آخر شاهنامه"، "از اين روستا" و "پاييز در زندان"./ي2
 

اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.