نشست نقد و بررسی فیلم سینمایی«خنده در باران»؛
نشست نقد و بررسی فیلم سینمایی«خنده در باران»؛
به گزارش خبرنگار حوزه سينما باشگاه خبرنگاران نشست نقد و بررسي فيلم خنده در باران با حضور کاظم مير ولي الله مدني تهیه کننده، حبيب اسماعيلي پخش كننده، حسن قلي زاده مدير فيلمبرداري، شقايق فراهاني بازيگر و محمدرضا لطفی منتقد و مجری شب گذشته در خانه فیلم فردوس برگزارشد.
كاظم مير ولي الله مدني در خصوص تاثيرات شرايط سينمايي بر فروش فيلم هاي روي پرده، گفت: قطعا نحوه فروش تابع شرايط است، ايرادات فيلم و ارتباط پيدا نكردن مخاطبان ايراني با اين نوع فيلم ها بر روي فروش تاثير داشته است اما بحران مخاطب است كه اين روزها دامن سينماي ما را گرفته است.
وي در ادامه در مورد اينكه چه چيز او را براي ساخت چنين فيلمي ترغيب كرد، عنوان كرد: من مدتها بود كه به اين موضوع فكر مي كردم كه چرا ما در ايران كار تخيلي نداريم و همين موضوع را با آقاي سهرابي فيلمنامه نويس كار درميان گذاشتم و همين باعث شكل گيري نطفه فيلم شد و بعد از آقاي فرهنگ دعوت به عمل آورديم و در نهايت كار به ساخت چنين محصولي رسيد.
مدني در خصوص هدف خودبراي ساخت يك فيلم تخيلي با سوژه جابجايي شخصيت ها، افزود: هدف من ساخت يك فيلم رمانتيك بود و نمي خواستيم صرفا يك كار كمدي بسازيم،بلكه به دنبال فضايي مفرح بوديم كه پيامي را هم به مخاطب ارائه دهد.
حبيب اسماعيلي، پخش كننده فيلم، در خصوص بحران كاهش مخاطب و علت به وجود آمدن آن، گفت: تصور مي كنم در شرايط فعلي تماشاگران با سينما قهر كرده اند و فكر نمي كنم كه اين شرايط پايدار باشد. علت آن هم به زعم من اتفاقاتي است كه در ابتداي سال براي دو فيلم روي پرده رخ داد و باعث دلزدگي تماشاگر از سينما شد.
وي ادامه داد: سينما در ابتداي سال شروع خوبي داشته و حتي نسبت به سال گذشته هم پر رونق تر بود، اما به هرحال شرايط به شكلي رقم خورد كه مردم به نوعي نسبت به سينما سرد شدند،كه اين اتفاق در مورد تمام فيلم هاي بعد هم افتاد.
اسماعيلي تصريح كرد: فكر مي كنم خنده در باران با توجه به سوژه لب مرز و احتمال افتادن در دام مميزي توانسته كار خوبي از آب دربيايد و فيلم آبرومندي است و فروش پايين مربوط به تمام فيلم ها است.
شقايق فراهاني، بازيگر،در خصوص توانايي سينماي ايران براي جذب مخاطبان به سمت فيلم هاي تخيلي و فانتزي،گفت: ما به سراغ سوژه اي خاص رفتيم كه بيشتر تيزرهاي ما هم دچار مميزي مي شود و همه همدل بوديم كه كار را به بهترين نحو ممكن به سرانجام برسانيم و فكر مي كنيم با تمام محدوديت ها در همين حد واقعا شاهكار زده ايم.
وي در ادامه در خصوص بازي در نقش يك شخصيت مرد، عنوان كرد: هميشه دوست داشتم نقش هاي مردانه بازي كنم و براي همين وقتي اين فيلم پيشنهاد شد به شدت استقبال كردم و تمام تلاش خود را براي بهتر شدن نقش، انجام دادم.
فراهاني ادامه داد: معتقدم چنين نقش هايي براي بازيگر، يك بار پيش بيايد،براي همين ما به همراه كارگردان انواع راه ها و تقليد و دوبله از صداي رادش استفاده كرديم ،اما در آخر به اين نتيجه رسيديم كه بايد به سمت رئال برويم و از غلو پرهيز كنيم.
وي ضمن اشاره به حفظ راكورد حسي شخصيت توسط كارگردان، اظهار داشت: داريوش فرهنگ در طول فيلمبرداري مواظب بودند كه راكورد حسي اين شخصيت از مسير ترسيم شده خارج نشود و من پيش از اين در فيلم شب هاي تهران براي ايشان بازي كرده بودم و همچنين مدت پنج سال در كلاه پهلوي در كنار هم بازي كرده ايم و به همين جهت شناخت كاملي از روحيات و نوع كارهاي يكديگر داريم و از نظر ذهني بهم نزديك بوديم.
فراهاني در خصوص بازيگر نقش مقابل خود، گفت: سابقه ايشان را مي دانستم ،ضمن اينكه بعضي نقش ها هستند كه جاي كار به بازيگر نمي دهد،بر اين باورم كه اگر جاي جلالي تبار رابرت دنيرو هم مي آمد نقش همين بود و به همين شكل مي شد.
حسن قلي زاده، مدير فيلمبرداري، در خصوص تصويري كه براي يك فيلم تخيلي در نظر گرفته است،گفت: وقتي فيلمنامه اي به من داده مي شود ذهن من ناخودآگاه به سمت تجسم سازي مي رود و براي ارتقاء كار، تجسم سازي و مشورت با كارگردان بسيار كمك مي كند.
وي ادامه داد: مدني در ابتدا مخالف فيلمبرداري با دوربين ديجيتال بودند اما در اين فيلم به دليل حجم بالاي تروكاژهاي كامپيوتري كه وجود داشت پيشنهاد دادم كه كار را ديجيتال بگيريم و دست آخر توانستم ايشان را در اين زمينه قانع كنم و در نهايت هم براي اولين بار در ايران تبديل ديجيتال به نگاتيو به شكل بلوغ يافته اي انجام شد.
در پايان نشست محمدرضا لطفی ،منتقد، در خصوص فيلم خنده در باران، گفت: خنده در باران آخرين ساخته داريوش فرهنگ از موضوعي فانتزي بهره برده است كه قصه اصلي آن جابجايي شخصيت ها است.
وي ادامه داد: مشكل اين فيلم اين است كه اساس چنين فيلم هايي برپايه شخصيت محوري است،اما در فيلمنامه با بجاي بهره مندي از شخصيت با تيپ سروكار داريم و به همين دليل در بعضي از صحنه هاي فيلم مخاطب وارد دنياي خيالي فيلم نمي شود./ي2