به گزارش خبرنگارباشگاه خبرنگاران سنندج ، کارشناس تغذیه با بیان اینکه عسل برای زخمها به عنوان پوشش مورد استفاده قرار می گیرد با آب سطح زخم رقیق شده و تولید پراکسید می کند و در نتیجه آزاد شدن به آرامی، پراکسید به عنوان یک ضد میکروب عمل می کند.
محمدی گفت: گذاشتن عسل بر روی زخمها ضمن جلوگیری از تهاجم و تخریب میکروبها با آسیب بافتی همراه نیست.
پراکسید هیدروژن تجزیه می شود کلوگز اکسیداز با تسهیل ساختن آن از کلوگز، پیوسته آن را جایگزین می کند.
وی افزود: عسل روی باکتری های مقاوم به آنتی بیوتیک موثر است و به نحو چشمگیری موجب پیشرفت سیر بهبود عفونت ها می شود، توان زخم ها و مقابله با میکروب های مقاوم به آنتی بیوتیک که در این ماده بی نظیر وجود دارد ممکن است روزی عسل را از نوعی درمان جایگزین به یک شیوه درمانی اساسی در پزشکی تبدیل شود.
این کارشناس تغذیه گفت: عسل از قدیمی ترین و نخستین شیرین کننده هایی است که انسان استفاده کرده است و شامل قندهایی چون کلوگز، فروکتوز، مواد معدنی همچون منیزیم، پتاسیم، کلرید، سدیم، گوگرد، آهم و فسفات است که بر اساس کیفیت و نوع عسل به نسبت های متفاوت در آن دیده می شود  ./س