به گزارش سرويس بهداشت و درمان باشگاه خبرنگاران ،تازه ترين تحقيقات پزشکي که در نشريه "کلينيکال آنکولوژي" منتشر شده است ، به بررسي چگونگي شکل تهاجمي نوعي بيماري سرطان غدد لنفاوي به نام« سلول بزرگ لنفاوي بي» ( دي.ال.بي.سي.ال) پرداخته است.
اين بيماري شامل بخش وسيعي از سرطانهايي است که بر روي سيستم سلولهاي لنفاوي که بخشي از سيستم ايمن سازي بدن به شمار مي رود، تاثير مي گذارد و از جمله شايع ترين آنهاست.
اين درحالي است که برخي از پژوهش ها نشان مي دهد چاقي مفرط نيز از عواملي است که مي تواند به رشد و گسترش( دي. ال. بي.سي.ال) در بدن اينگونه افراد کمک کند.
در سرطان هاي ديگر، شامل سرطان سينه و روده بزرگ، بهبود افرادي که مبتلا به بيماري چاقي مفرط هستند در مقايسه با افراديکه هنگام تشخيص درمان لاغرتر بوده اند، با وخامت و تاخير همراه خواهد بود.
با اين همه نتايج تحقيقات نشان مي دهد از ميان بيش از دوهزار و پانصد نفر از بيماران مبتلا به سرطان، با در نظر گرفتن ديگر عوامل تاثير گذار شامل وضعيت سلامتي و سن اينگونه افراد ، احتمال فوت مرداني که هنگام تشخيص بيماري دچار چاقي مفرط بوده اند ، درمقايسه با افراد لاغر تنها حدود دو سوم يا هفتاد پنج درصد تخمين زده شد.
از ميان ششصدو بيست و پنج نفر از بيماران چاق، دويست و نود و چهار نفر يا چهل و هفت درصد از آنان ، در پنج سال آينده فوت کردند. اين در حاليست که از ميان هشتصد و چهل و نه نفر از مرداني که هنگام تشخيص بيماري داراي وزن عادي بوده اند ، شصت و چهار درصد ، طي پنج سال پس از تشخيص بيماري فوت کردند .
افزون برآن مرداني که مبتلا به بيماري چاقي نبوده وصرفا اضافه وزن داشته اند در مقايسه با گروهي که هنگام تشخيص بيماري وزن معمولي داشته اند، هنگام تشخيص بيماري از شرايط بهتري برخوردار بوده اند.
به گزارش خبرگزاري رويترز، هنوز دقيقا مشخص نيست که چرا مردان سنگين وزن که مبتلا به سرطان غدد لنفاوي هستند در مقايسه با ديگران از احتمال زنده ماندن بيشتري برخوردارند اگرچه دانشمندان تاکيد مي کنند يافته هاي علمي بدان معني نيست که مردان بايد خود را چاق تر يا وزنشان را سنگين تر کنند.
به گفته پژوهشگران يافته هاي اخير سبب تشخيص بهتر سرطان و همچنين درمان بهتر اين بيماري خواهد شد.
براساس تحقيقات دو دليل اصلي وجود دارد که چرا افرادي که اضافه وزن دارند و يا بيماران مبتلا به چاقي بهتر مي توانند از سرطان جان سالم به دربرند که اين دلايل را مي توان در تفاوت ماهيت زيستي بيماري يا تفاوت واکنش بيماران به شيمي درماني جستجو کرد.
افراد چاق مبتلا به سرطان، پيش از اينکه در معرض عوارض جانبي شيمي درماني قرار بگيرند، چه بسا بهتر و بيشتر مي توانند اين نوع درمان را تحمل کنند.افزون برآن، برخي پژوهش هاي پزشکي نيز نشان مي دهد بيماران چاق که بايد به روش شيمي درماني معالجه شوند، ممکن است براساس اندازه و حجم فيزيکي بدنشان مقدار شيمي درماني مورد نياز آنان کمتر باشد.