جناب آقای دکتر لری پیج
مدیر عامل محترم شرکت گوگل 

طی ماه‌های اخیر در سایت گوگل نسبت به «خلیج فارس» که در قلب ملت ایران جای دارد تحریف‌هایی صورت گرفته است که در صدد برآمدم این نامه را برای شما و مخاطبین گوگل و افکار عمومی قرار بدهم که هم جناب‌عالی یک اقدام شایسته‌ای را انجام دهید و هم مردم جهان بدانند که اسناد و مدارک اثبات خلیج فارس مربوط به تاریخ بشریت است و غیرقابل انکار می‌باشد.
 
این نامه را به نمایندگی مردمی می‌نویسم که سال‌ها، – بلکه قرن‌ها- برای دفاع از آب و خاکش میهنشان و نیز صلح و امنیت منطقه پیرامونی شان ایستاده‌اند و تاریخ و جغرافیای تمدنشان را در پیوند با آموزه‌های دینی‌شان با حساسیت پاسداری کرده‌اند و نگاه‌هاشان امروز متوجه شماست.

تغییرات و نوآوری‌های تکنولوژیک در دهه های اخیر، جامعه انسانی کنونی را دگرگون ساخته و جهان به شاهراه بزرگ مویرگی شبیه شده که فرآیند انتشار اطلاعات در آن به سریعترین شکل ممکن مقدور شده است. جهان معاصر آکنده از نظام‌ها و ابزارهای گوناگون اطلاع رسانی است و شبکه جهانی اینترنت در تغییر این روند نقشی جدی ایفاء می کند. موتور جستجوگر گوگل که یکی از مهمترین موتورهای جستجو در فضای مجازی است در بین کاربران از جایگاه خاصی برخوردار است و همین اهمیت سبب شده تا بیشتر کاربران به داده‌های این موتور جستجوگر اعتماد نمایند که البته این موضوع وظیفه و تعهد مسئولان شرکت گوگل را دوچندان می‌کند.

در قرون گذشته ملت‌ها با استفاده از رسانه های مکتوب به انتشار اطلاعات می‌پرداختند تا در این رهگذر به ثبت میراث فرهنگی، هنری، سیاسی، اقتصادی و معنوی خویش اقدام نمایند، میراثی که اکنون متعلق به کشوری خاص نیست بلکه مجموعه میراث جهانی بشر را شکل داده‌اند و در این بین نهایت تلاش خویش را به کار گمارده‌اند تا اطلاعاتشان همراه با دقت، صحت و اصالت باشد. اکنون که به مدد بهره گیری از ابزارهای تکنولوژیک فرصت بهتری برای بشر مهیا شده، لازم است صحت اصالت و دقت اطلاعات منتشره در فضای جهان گستر وب با دقت و وسواس لازم صورت پذیرد تا کاربران با اعتماد بیشتر بتوانند نیازهای خویش را تامین نمایند.

اخیراً در میان کاربران اینترنت و به ویژه کاربران موتور جستجوگر گوگل تحریفات زیادی صورت پذیرفته است که مهمترین آنها تغییر نام جای تاریخی و فرهنگی «خلیج فارس» است.

این نام جای، طی قرون متمادی مورد استفاده جغرافی دانان، محققین، سیاستمداران، مورخین و... بوده است در اقدامی سوال برانگیز و غیرحرفه‌ای در موتور جستجوگر گوگل تحریف شده است که این مساله با جریان آزاد و مطمئن اطلاعات در شاهراه جهانی اینترنت در تناقض است. این قبیل تحریفات نه تنها با جریان سالم فرهنگی در تناقض است بلکه باعث تفارق بین ملت‌ها شده و با رسالت اخلاق حرفه‌ای رسانه ای در تضاد است.

«خلیج فارس»، دریایی است تاریخی، میان ایران و شبه جزیره عربستان، به درازای حدود 800کیلومتر از کرانه های اروندرود به طرف جنوب شرقی تا شبه جزیره «مسندام» در عمان و سپس با اقیانوس هند ارتباط می‌یابد. اکنون ژرفای آن به ندرت از 90 متر فراتر می رود و بیشترین عمق آن180 متر در نزدیکی راس مسندام است.

در اینجا قصد ندارم تا سیر تاریخی نام جای «خلیج فارس» و کنش‌های مختلف فرهنگی انجام شده در آن را واکاوی کنم اما برای روشن شدن بخشی از آنچه امروز توسط شما و در حالتی تحریف آمیز - که شاید تعبیر «سرقت تاریخ» بر آن درست‌تر باشد- بر این مکان جغرافیایی رفته است ناگزیرم بر اساس منابع کهن موجود در کتابخانه‌های معتبر دنیا حکایتی هر چند مختصر از اشکال گونه گون این نام جای را روایت کنم.

1- قدیمترین سندی که نام «خلیج فارس» در آن ذکر شده است متون بازمانده آشوری ست که در آن نام «خلیج فارس» را «نارمرتو» (Narmeratu ، به معنای رود تلخ ) نامیده‌اند. در عصر هخامنشی دریای جدا کننده خلیج فارس از شبه جزیره ی عربستان را پارسا درایا (Parsa draya یعنی دریای پارس) می‌خواندند و یونانیان آن را «سینوس پرسیکوس» ( Sinus persicuss خلیج فارس ) می‌نامیدند.

البته در برخی آثار به جا مانده از زبان یونانی، به گونه‌ای متفاوت ، به هر دو نام «خلیج فارس» و «دریای پارس» اشاره شده است. چنانکه در جغرافیای «استرابون» (Strabo) در قرن اول پیش از میلاد (ج7، ص 154، 30) خلیج فارس «پرسیکوس کلپس» و دریای پارس «پرساس تالاتا» نامیده شده است. «پلینی/ پلینیوس» مورخ و طبیعی دان رومی (ج2، کتاب 6، ص 420) در قرن اول میلادی دو واژه «پرسیکوس» و «پرسیکوم» را برای «خلیج فارس» به کاربرده است.

آریانوس(Aryanus) مورخ رومی یونامی الاصل نیز در قرن دوم میلادی ( ج 2، ص268، 362، 384، 432) خلیج فارس را «کلپس پرسیکوس» و دریای پارس را « تالاسا پرسیکا/ پرساس تالاسان» نامیده است. همچنین در جغرافیای بطلمیوس (Claudius Ptolemy) که در قرن سوم هجری / قرن نهم میلادی به عربی ترجمه شده ، اصطلاح «الخلیج الفارسی» به کرات دیده می‌شود.

«پارسا درایای ایرانی» بعدها در جغرافیای روم به شکل «ماره پرسیکوم» «Mare Persicum» (دریای پارس) استفاده شد. این واژه از واژگان رومی یا به طور مستقیم از نام های ایرانی به منابع تاریخی و جغرافیای عربی در دوران اسلامی راه پیدا کرد. در بسیاری از کتاب ها ، هر دو نام به جای مانده از تمدن های ایرانی و یونانی همزمان به کار می رفتند، یعنی «پارسا درایای ایرانی» را «بحرفارس» و «سینوس پرسیکوس» یونانی را «خلیج فارس» می خواندند. این نام جای در سایر زبان های زنده دنیا، از جمله فرانسه، انگلیسی، آلمانی، ایتالیایی، روسی، ژاپنی، چینی، ترکی، و عربی نیز راه پیدا کرده است.

2- بعد از ظهور دین مبین اسلام مورخین و جغرافی دانان اسلامی نیز هماره بر نام «خلیج فارس» تاکید داشتند و سراسر «خلیج فارس» در دوران باستان را متعلق به ایران دانسته اند که برای پرهیز از طولانی شدن کلام تنها به ذکر نامشان بسنده می کنم.
 
جدول نویسندگان به ترتیب تاریخ تالیف