وی در تشریح علل تأثیرگذار در ظهور و بروز خشونت و رفتارهای پرخاشگرایانه در جامعه اظهار داشت: یکی از عوامل اثر گذار در پرخاشگری و تشدید آن، حس ناکامی است در واقع زمانی که فرد برای رسیدن به اهداف مورد نظر خود، تلاش و برنامه ریزی می کند ولی در رسیدن به اهداف خود ناکام می شود، یکی از رفتارها و عکس العمل ها، بروز پرخاشگری است. به عنوان مثال شخصی که به دنبال یک موضوع و یا هدف مشخص پس از پیگیری های بسیار و طی مراحل اداری به نتیجه مورد نظر خود دست پیدا نمی کند و یا در کسب و کار خود با شکست مواجه می شود، ممکن است رفتارهای پرخاشگرایانه و یا خشونت آمیز از خود بروز دهد. از سوی دیگر انباشت این ناکامی‌ ها، شکست ها، فشارهای عصبی و روانی نیز در دراز مدت به تشدید هر چه بیشتر رفتارهای خشونت آمیز و پرخاشگرایانه می انجامد.

وی در ادامه افزود: افراد بسیاری هستند که در مقابل بسیاری از دشواری ها و مشکلات از خود مقاومت و صبوری نشان می دهند اما با یک مسأله و مشکل کوچک به یکباره همچون کوه آتشفشان فوران می کنند، بسیاری از نزاع های خیابانی یا مثلاً پرخاش در هنگام رانندگی در اثر عدم رعایت قوانین راهنمایی و رانندگی و یاسنگین شدن ترافیک، باعث آشفتگی شدن ذهن و اعصاب فرد می شود و پرخاش می کند، این ها همگی نمونه هایی از انباشت فشارها و استرس ها و مشکلات است که در موقعیت های اینچنینی، خود را به این صورت نشان می دهد.

ابراهیمی مقدم، دومین عامل مؤثر در تشدید پرخاشگری را ناشی از تقویت روحیه پرخاشگری در هنگام بروز آن و نتیجه گیری و دستیابی به هدف مورد نظر خود، از طریق اعمال این رفتار، عنوان کرد این جامعه شناس تصریح کرد: گاهی اوقات رفتارهای پرخاشگرایانه و خشونت آمیز، حتی شاید تقویت هم بشوند، ممکن است فرد در ازای تقاضای به حق خود چندین بار به اداره خاصی مواجعه کرده باشد و اقدامی در جهت تقاضای وی انجام ندهند، ولی با یک برخورد شدید به نتیجه مورد نظر خود دست یابد، این حالت، گاهی باعث یادگیری و تقویت رفتارهای پرخاشگرایانه و خشونت آمیز می شود.

ابراهیمی مقدم در ذکر سومین عامل افزایش و بروز پرخاشگری و خشونت درجامعه اظهار داشت: پایین آمدن سطح اخلاقیات در میان برخی از افراد جامعه نیز، درتشدید و ظهور و بروز خشونت در جامعه مؤثر است در واقع کسانی که باز دارنده های اخلاقی دارند و از روش ها و اصول تربیتی مناسب برخوردار هستند کمتر از خود رفتارهای پرخاشگرایانه بروز می دهند.

به بیان دیگر تربیت اصولی و صحیح، و آشنایی با مدیریت بحران و تنش، می تواند تأثیر چشمگیری در کاهش خشونت و عکس العمل های پرخاشگرایانه داشته باشد.

این جامعه شناس و آسیب شناس اجتماعی با بیان اینکه قائل بودن و لحاظ کردن الگوهای نامناسب و نامطلوب و خشن از سوی جوانان و نوجوانان چهارمین عاملی است که در تشدید این ناهنجاری تأثیر گذار است اظهار داشت: بعضی از فیلم ها و سریال ها و بخصوص فیلم هایی که از طرف کمپانی های غربی تولید و توزیع می شوند، باعث ترویج خشونت می شود این نوع از محصولات اگر چه برای افراد پخته و بالغ جنبه ی آگاهی بخشی و عبرت آموزی دارد، اما برای بعضی از جوانان، نوجوانان و افرادی که به بلوغ فکری لازم نرسیده اند، یک الگوی منفی و مخرب محسوب می شود.

وی در ادامه افزود: بارها مشاهده شده که در مصاحبه با افراد سارق، بزه کار و جنایت کار که نمونه هایی از افراد خشونت گرا و خشن پرخطر هستند، مطرح شده که این گروه سیستم یادگیری و الگوبرداری خود را از بعضی فیلم ها که ترویج کننده خشونت بوده، اخذ و اقتباس کرده اند.

ابراهیمی مقدم در ادامه تصریح کرد: ناهنجاری های دیگر اجتماعی همچون افزایش آمار طلاق، تعارضات و مشکلات داخل خانواده، مسائل اقتصادی، بحران های روحی، روانی و عاطفی همگی می تواند بر روی شیوع و افزایش پرخاشگری و خشونت اثرگذار باشد. در واقع با از هم پاشیدگی احساسات و تزلزل در مسائل فکری و روحی و روانی، فرد مستعد بروز رفتارهای پرخاشگرایانه می شود.

ابراهیمی مقدم در ذکر تبعات این ناهنجاری اجتماعی اظهار داشت: یکی از اولین و بارزترین تبعات رشد و شیوع پرخاشگری و خشونت در جامعه بی نظمی و احساس ناامنی است.

تشدید حس ناامنی، منجر به بالا رفتن اضطراب و استرس می شود که خود پیامدهای دیگری را به همراه دارد ودر دراز مدت منجر به اخلال در آرامش و ظهور و بروز بیماری های روحی و روانی بسیاری می شود.

این آسیب شناس حوزه اجتماعی در رابطه با اقدامات بازدارنده موثر در جهت کنترل و پیشگیری خشونت و پرخاشگری در جامعه اظهار داشت: آموختن شیوه ها و روش های کنترل خشم بهبود وضعیت اقتصادی و اشتغال، الگوسازی های مناسب و مطلوب و از بین بردن الگوهای نامساعد و تنش آفرین، از عوامل بازدارنده مؤثر درکنترل، کاهش و پیشگیری از بروز خشم و خشونت در جامعه محسوب می شود.

وی در نهایت افزود: استفاده هر چه بیشتر از نظریات روانشناسانه در بدنه دولت و مجلس نیز میتواند در دراز مدت، تاثیر بسزایی در بهبود وضعیت اجتماعی در سطح گسترده و کلان ایفا کند./ل