روزنامه نیویورک تایمز: میر حسین موسوی علت تحریم المپیک توسط ایران و عدم اعزام  ورزشکاران ایرانی به لس انجلس را دخالت های آمریکا در خاورمیانه می داند .

موضع آمریکا در برابر ملت های مظلوم و با توجه به دخالت های آمریکا در اوضاع خاورمیانه و حمایت آن از رژیم اشغالگر قدس، و به ویژه جنایاتی که در آمریکای لاتین و دیگر نقاط جهان درحال ارتکاب است بیان می کند.

میرحسین موسوی در گفت و گو با خبرنگاران ضمن تشریح انگیزه های تحریم المپیک، اظهار داشت: در جلسه امروز تصمیم گرفته شد که با تحریم مسابقات المپیک 1984 لوس آنجلس، ورزشکاران در این مسابقات شرکت نکنند.

میرحسین موسوی که از کاندید های انتخابات سال 88 بود در مناظره ها و شعار های انتخاباتی خود به کرار  از ضعف دولت وقت جمهوری اسلامی در مسائل سیاست خارجه و افراط گری برخی مسئولین در روابط بین الملل سخن می گفت. وی در تمام دوران تبلیغات انتخاباتی  مدام  ژست  روشن فکری به خود  گرفته بود و حرف های او با دستورات و فعالیت های گذشته وی در تناقض بوده است. این مصاحبه و دستور وی در مورد حجاب کارمندان نمونه ای از سخت گیری ها و فشار بسیار زیادی است که سبب بر هم خوردن تعادل اجتماعی جامعه شد. وی که مدام خود را  جز قشر روشن فکر و همسرش را  روشن فکر ترین زن مسلمان قلمداد می کرد و با شعار هایش جوانان را به گرد خود جمع می نمود  سابقه ای دارد،که با ادعاهای وی کاملا در تناقض است. به  طوری که تندروی های دولت وی سبب شد تا جامعه از بعضی المان های به ظاهر مذهبی  زده شوند . 

میرحسین موسوی در مناظرهای سال 88 گفت:ما در زمینه سیاست خارجی هم عزت ملت خودمان را مخدوش کردیم و لطمه زدیم آبروی کشورخودمان را بردیم و هم توسعه داخل کشور خودمان را با مشکل مواجه کردیم، تنش وسیعی با کشورها ایجاد کردیم.  

من می‌گویم که دولت بسیار بی‌اعتنا به این نوع مسایلی است که مربوط به رنج و درد و مشکل مردم است واقعاً من دلم برای مردم می‌سوزد با این سیاست‌هایی که ما داریم و این بلاهایی که سرشان می‌آوریم ازاین طریق این افراط کاری‌هایی که ما داریم و اینها بر می‌گردد به همان  سیاست خارجی ما.

بنده می‌گویم این سیاست خارجی شما باعث شده که کشور لطمه وحیثیت ما لطمه بییند و این شیرغران ایرانی را در بند بکند .

در کل المپیک برای هر کشور و هر ورزشکار اهمیت زیادی دارد به طوری که قیاس این رقابت جهانی با هیچ  تورنومنتی قابل مقایسه نیست  و شرکت در آن جزو آرزو های هر ورزشکار می باشد و افتخار آفرینی در آن نیز باعث عزت و سربلندی کشور و اقتدار در عرصه بین المللی می شود .

با این تفاسیر این سوال مطرح است در حالی که در تمام کشور های  دنیا حداقل در ظاهر ، سیاست و  ورزش دو مقعوله جدا از هم می پندارند ،چگونه  آقای موسوی که در سال 88 از افراطی گری در خصوص روابط بین الملل و ضعف  دولت نهم سخن می گوید با تحریم و عدم اعزام ورزشکاران به المپیک موافقت کرده است؟