به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران به نقل از سرزمین خبر، انقلاب که آمد «خودکفايي» را هم طلب کرد.سال ها از انقلاب اسلامي گذشت تا خودکفايي گندم را هم جشن گرفتيم .مراسمي  که در آبان 83 برگزار شد،جشني بود براي تلاشي دهها ساله . آن روزها گفتند : «ايرانيان پس از 40سال توانستند گندم مصرفي خودشان را خودشان توليد کنند و بايد براي حفظ آن تلاش کرد.»

همان سال کارشناسان هشدارهايي درخصوص شيوه کشاورزي در ايران دادند.شيوه کشاورزي سنتي،کشت ديمي و وابسته بودن آن به نزولات آسماني باعث شد تا طرح ملي خودکفايي گندم در دستور کار قرار بگيرد.

هنوز 5سالي از اين تدابير نگذشته بود که وزارت کشاورزی آمریکا پيش بيني کرد در سال 2009ايران بزرگترين وارد کننده جهان شود.

سال 2009 ايران بزرگترين وارد کننده گندم جهان شد.اتفاقي که از نگاه مسئولان به همه چيز مرتبط بود جز سوء مديريت آنها !

خشکسالي تنها بهانه شد و کنترل مصرف تنها راه حل پيشنهادي مسئولان.

يکسال پس از آن طرح هدفمندي يارانه ها اجرا شد.همان روزها وزارت بازرگاني از کاهش نياز به5/9ميليون تن گندم و قطعي شدن خودکفايي گندم خبر داد.دو سال پس از وعده وزارت بازرگاني، واردات گندم به كشور در چهار ماهه نخست امسال نسبت به سال قبل از نظر وزني 158 و از نظر ارزشي 201 برابر شده است.

ابتداي مرداد ماه سال جاري بود که تحقق نيافتن خودکفايي گندم به همراه نابساماني ها در بازار مرغ،صداي مجلسيان را بالا برد.امضاها براي استيضاح وزيري که به گفته علي ايرانپور،عضو کميسيون کشاورزي مجلس:«چند قانون مانند «نظام جامع دامپروری» و «قانون افزایش بهره‌وری در بخش کشاورزی» را که در مجلس هشتم به تصویب رسیده را معطل نگه داشته و تا کنون به مرحله اجرا درنیاورده است.»جمع شد.

مجلس نهم پس از تعطيلي تابستاني،چند گزينه براي استيضاح دارد که معلوم نيست قرعه به نام کدام يک بيفتد اما  سخنگوی کمیسیون کشاورزی گفته است:« وزير کشاورزي پاسخگو نبوده از مسئولیت نیز شانه خالی کرده و وقت کشی می‌کند لذا امکان طرح دوباره استیضاح وی پس از تعطیلات وجود دارد».

اين روزها  واردات گندم و توليد داخلي گندم به داستان مرغ و تخم مرغ پهلو مي زند.در حالي که دولتي ها علت واردات گندم را کاهش توليد داخلي ميدانند،مجلسيان علت کاهش توليد داخلي را افزايش واردات بي رويه مي دانند.

البته برخي با اشاره به هزينه تمام شده گندم در ايران و پيش کشيدن مزيت نسبي ،طرح خودکفايي گندم را به صرفه نمي دانند .

همين چند ماه گذشته بود که وحشت از قحطي، طبقه هاي مواد غذايي فروشگاههاي زنجيره اي را خالي کرد.حتي اطمينان سازي هاي مسئولان هم کسي را از خريد منصرف نکرد تا اينکه سرانجام گذر زمان خيال ها را آسوده کرد.

رفتار غلط اقتصادي مصرف کنندگان نشان از وحشت عميق اين جامعه از قحطي و عدم اطمينان مردم به اطلاع رساني ها دارد.

براساس تازه‌ترين آمار گمرك، ايران از 13 کشور جهان گندم وارد مي کند.اگرچه واردات مواد غذایی به ایران از شمول تحریم های غرب مستثنی شده اند،اما معلوم نيست که اين استثناء چه مدت دوام داشته باشد.

از ميان اين فروشندگان 13 گانه نيز همواره شايعاتي درخصوص فروش گندم هاي آلوده به ايران وجود داشته است. اوايل شهريور اعلام شد که محصول گندم هند و پاکستان آلوده به عوامل بیماری‌زا هستند.مدیر قرنطینه‌ای سازمان حفظ نباتات کشور اعلام کرد: بنا بر گزارش‌های هیأت تخصصی اعزامی ایران، مشخص شد محصول گندم کشور پاکستان به یکسری از عوامل بیماری‌زا به نام «سیاهک ناقص گندم» (کارنال بانت) و علف هرزی به نام «استریگا» آلوده است و بنا به ضوابط قرنطینه‌ای جمهوری اسلامی ایران به هیچ وجه نباید به کشور وارد شوند.

بازار گمانه زني ها گرم بود که اصل خبر تکذيب شد. ساسان خدایی، معاون مدیرکل دفتر واردات سازمان توسعه تجارت تأکید کرد که ایران از پاکستان و هند گندم وارد نکرده است.

با وجود تمام تکذيبه ها به نظر مي رسد مجلس هنوز در انتظار توضيحات صادق خليليان،وزير کشاورزي است.

يقينا  امنيت ملي جدا از امنيت غذايي نيست.سابقه اجراي طرح هايي مانند «نفت در مقابل غذا» در عراق،تحريم هاي اقتصادي و اهميت گندم به عنوان خوراک اصلي ايرانيان کافي است تا خودکفايي گندم را نه تنها امري اقتصادي که  به عنوان محوري امنيتي پي گيري کنيم ...