به گزارش سرويس اقتصادي باشگاه خبرنگاران مهندس شیرین صوراسرافیل، پژوهشگر فرش با بیان این مطلب افزود: گویی در نزاع بین هنر و سنت های اصیل فرش ایرانی وزارت صنعت، معدن و تجارت و مشخصا مرکز ملی فرش، بیشتر به جنبه های تجاری فرش توجه دارند تا وجوه هنری آن که اصل قضیه آن است که مرکز ملی فرش ایران باید فرش را بشناسد و فرش را مورد حمایت قرار دهد، نه افراد و تجار فرش را.

این پژوهشگر فرش با تاکید بر لزوم مشارکت پیشکسوتان و مشورت گیری متولی فرش دستباف کشور از صاحب نظران این حوزه اظهار داشت: از نظر مرکز ملی فرش صاحبنظران فقط تجار بازار هستند. به نظر من تا زمانی که فرش صرفاً به عنوان یک کالای تجارتی دیده می شود هیچ نوع برنامه ریزی نمی تواند در این زمینه موثر باشند ولو اینکه پیشکسوتانی که هستند قصد کمک داشته باشند. این تفکر از اساس باید تغییر کند.

وی ادامه داد: انتقادات من به مرکز ملی فرش بسیار زیاد است. این مرکز نه تنها از طرح ها و نقوش سنتی ایران پاسداری نکرده، بلکه از سیستم های رایانه ای برای انجام کار استفاده کرده اند و آن را رونق داده اند. برخی شیوه های سنتی بافت در ایران مانند دارهای چوبی زمینی که فلسفه آن قابل حمل بودن آن است، کاملاً مورد بی توجهی قرار گرفته اند.

مولف چندین کتاب فرش دستباف اذعان داشت: باید نگاه تجارتی صرف به فرش کنار گذاشته شود. فرش پدیده ای چند بعدی است که همان قدر که به لحاظ اقتصادی مهم است، هنر ، فرهنگ، جامعه شناسی، مردم شناسی و بسیاری از موارد دیگر دارد که آن ها نیز مهم هستند.

وی افزود: دولت باید از اندیشه های بیان شده بهره بگیرد. مانند زمانی در 50 سال گذشته که از طراحان، نقاشان، رنگرزان سنتی و ملی و تولیدکنندگان مواد اولیه حمایت شد هم اکنون هم چنین برنامه ای عملیاتی شود. صنعتی کاری فرش مقوله ای است که در فرش این هنر ملی و تاریخی ایران نمی گنجد. ورود تکنولوژی به حوزه فرش دستباف از اساس اشتباه است و کسی که این کار را انجام دهد دلسوز جامعه فرش دستباف نیست.

این پژوهشگر فرش ادامه داد: در حال حاضر می بینیم که تکنولوژی را وارد فرش سنتی ما کرده اند که این مسئله از اساس اشتباه است. فرش دستباف ایرانی زاییده تخیل بافنده است که حاصل تفکر و اندیشه مردم این مملکت است؛ آن وقت تکنولوژی در این تفکر و اندیشه به چه کار می آید؟!

صوراسرافیل افزود: ورود رایانه به فرش سنتی ایران باعث نابودی طراحی سنتی می شود و بدتر از آن ربات بافنده را وارد فرش کرده اند. ما باید علم را وارد مقوله فرش کنیم نه تکنولوژی را. این علم است که به فرش ایران کمک می کند. اگر چیزی را بخواهیم بهبود ببخشیم بدان معنا نیست که آنرا از ریشه بزنیم. طراحی فرش با انسان سر و کار داشته است با فرهنگ ایرانی ، ذائقه ایرانی و با طبیعت ایرانی عجین بوده است، چگونه یک ماشین و ربات می تواند این طبع را همراه داشته باشد ولو اینکه همانند سازی و کپی کاری کند. آن روح دمیده شده توسط قالیبافان ایرانی را که کامپیوتر و تکنولوژی نمی تواند در فرش بدمد! تکنولوژی ریشه این کار را زده است.

این پژوهشگر فرش و مولف چندین کتاب فرش دستباف در پایان افزود: تفکر صرفاً صنعتی و تجارتی از سوی دولت بر فرش دستباف ایرانی باید برچیده شود. فرش باید به عنوان یک پدیده فرهنگی مورد توجه قرار گیرد که دارای جنس، رنگ و طرح اصیل ایرانی است و بافنده ایرانی آنرا بافته است که متاسفانه خیلی از آنها در روستاهای ایران از بین رفته است. به عشایر نقشه چاپی می دهند در حالیکه عشایر ما بیش از 30 نوع بافته تخصصی خود را داشته اند که ما به عنوان صنایع دستی از آن استفاده می کنیم ولی حاضر نیستیم آنها را برای فرش هایمان احیاء کنیم. اصل قضیه آن است که تفکر مطلق تجاری باید از فرش کنار گذاشته شود.