به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران، هــرســال بــه آبــان مـاه کـه نـزدیـک مـی شـویـم، مـردم چـشـمـشـان را بـه بـسـتـر خـشـک زاینده رود می دوزند بلکه بتوانند همچون گذشته شـاهـد پرآبی رودخانه شهرشان باشند.اما امسال گویی قرار نیست همچون سال گذشته رودخانه پر آب را بـبـیـنـنــد، چـرا کـه زمـزمـه بـاز نـشـدن آب در رودخانه در آبان ماه از زبان منصورشیشه فروش مـدیـرکـل مدیریت بحران استانداری بـه گـوش مـی‌رسد:‌آبان ماه امسال اصلاً قرار نیست که آب زاینده رود را حتی برای کشت پاییزه هم باز کنیم.
وی به بیان استدلال هایی دراین رابطه پرداخت و گفت:حجم آب پشت سد 270 میلیون متر مکعب است که نسبت به مدت مشابه سال گذشته 77 درصـد کـاهـش داشتـه و ایـن آمـار نشـانـدهنده شرایط دشواری است و به همین خاطراست که آب زاینده رود را باز نمی کنیم چون کم آبی به حدی است که مردم باید در مصرف آب و کنترل شرایط همکاری لازم را داشته باشند.
این خبر در حالی ازسوی شیشه فروش اعلام شد کــه غــلامـحسیـن حیـدری‌پـور معـاون حفـاظـت و بـهـره‌بـرداری سـازمـان آب مـنـطـقه‌ای استان هم با اظهارات شیشه فروش هم آوا شد:امسال میزان بـرف حوضه زاینده‌رود نسبت به متوسط دراز مـدت حـدود 55درصـد کاهش داشته است و مـتـأسـفـانه طی پنج سال خشکسالی متوالی در استان، میزان آورده آب به سد زاینده‌رود حدود 40درصد کاهش داشته و در سال‌جاری نیز این شرایط تکرار شده است.
طبق اعلام کارشناسان، کاهش30 الی 70درصدی بارندگی و ذخایر برفی در استان اصفهان، کاهش منابع آبی و حجم سدهای مخزنی به ویژه درسد زاینده رود و بروزخسارات به بخش کشاورزی، زراعــت، بــاغــات و دام درچـهــارسـال گـذشـتـه در حدود بیش از 37هزار میلیارد ریال، نمونه‌هایی از آثار خشکسالی در این استان است که به خشک شـدن بیـش از40درصـد قنـوات، چشمه سارها و چاه های مناطق مختلف استان انجامیده است.
اما مبارزه با معضل خشکسالی و به خصوص خشک بودن رودخانه زاینده رود درچند سال گذشته بیش از هرموضوع دیگری نقل محافل بوده و اظهارنظرهای مختلفی درباره آن شده‌است.از جمله در یکی از این اظهارنظرات، سقاییان نژاد شهردار اصفهان گفت که:بی‌آبی زاینده‌رود را فقط نباید برگردن خشکسالی انداخت بلکه سوء‌مدیریت، عدم توجه به مباحث علمی، برداشت‌های غیر‌مجاز در بالا دست و پیش‌بینی نکردن منابع آبی، علت وقوع پدیده مرگ زاینده‌رود است.زاینده رود نیازمند مدیریتی واحد است و نمی‌توان آن‌را تقسیم کرد و برداشت‌های بی‌رویه آب در بالادست زاینده رود نیز باید برطرف شود تا دیگر شاهد مرگ‌های مقطعی زاینده‌رود نباشیم.
در حالی‌که مردم هنوز چشم به راه جاری شدن آب در زاینده‌رود هستند و امید دارند که این شریان حیاتی شهرمان به زندگی برگردد، جمال‌الدین خواجه‌دین کارشناس محیط زیست و متخصص اکولوژی گیاهی معتقد است که تا 30سال آینده زنده‌رود به کلی خشک می‌شود و تنها نشانه رودی که از میان این شهر می‌گذشته نیز پل‌هایی است که شاید بدون آب، دیگر نباشند.
این کارشناس همچنین این سئوال را مطرح کرده‌است که چرا هنوز هیچ کدام از ارگان ها مسئولیت رسیدگی به این معضل را به عهده نگرفته اند؟