سيد عليرضا قهاري رئيس انجمن مفاخر معماري ايران به خبرنگارحوزه ميراث فرهنگي باشگاه خبرنگاران گفت: رويكرد منفي به شهر پديده اي تازه نيست و شهر همواره از سوي معاصرانش نامتناسب، غيرقابل تحمل،‌ نازيبا ارزيابي شده است.
وي افزود:‌ درحقيقت ما دربرخورد با اين پديده، چه درزمينه تاريخي، اجتماعي و چه درزمينه فكري و فلسفي نتوانسته ايم، نقادانه تر و با فكر بيشتر عمل كنيم و آگاهانه از رويه حس درگذريم تا معناها را بيافزاييم.
قهاري تصريح كرد :‌ زيباشناسي شهري، تلقي و دريافت ما ميان سازندگان و شهروندان درحواشي شهراست و آنچه ازاين تلقي حاصل مي شود در پشت تاثيري كه بر مباحث مربوط به شكل و ساختارش اثر مي گذارد همواره پنهان مانده است.
رئيس انجمن مفاخرمعماري ايران بيان كرد: دريافت هنرمند مخاطبان يك عصرمي توانند نظرياتي مغاير با مخاطبان ديگر داشته باشد و شهر را از نوع ديگر بپسندند.
وي اظهارداشت: در دوراني كه مقبوليت يك طرح شهري تازه و نوظهور جلوه مي كند امكان دارد در زمان ديگر معمولي و حتي پيش پا افتاده باشد، درحقيقت نسلهاي تازه اگر همواره مفاهيم كهن را نقد و به گونه اي برجسته طرح و درك كنند، آن را مي پذيرند يا به دور مي اندازند.
قهاري تاكيد كرد:‌ در برداشت زيباشناسانه ازشهر و رويارويي مخاطب با كالبد آن عنصري مشترك وجود دارد كه ارتباط را ممكن مي سازد و اين عنصر زبان دانايي بوده و از واقعيتي حرف مي زند كه درعين نگاه به زيبايي نوستالوژيك خلاق است كه به مكاشفه مي پردازد و دنياي معناهاي تو درتويي را مي گشايد كه از عهده نشانه شناسي و معناشناسي برنمي آيد.
رئيس انجمن مفاخرمعماري ايران تصريح كرد:‌ آدمي قادر به ارائه تعريف دقيق از آنچه كه بايد باشد نيست و هرگز نمي تواند كلام آخر را بگويد حيات ادامه دارد و به پايان نرسيده است.
وي خاطرنشان كرد:‌ هر ايده نو، هر دخالت تازه هرچه هم كه بي اهميت جلوه دار شود بحث را ادامه مي دهد و افق تازه اي را به روي هنرمند و مخاطبان مي گشايد.
قهاري تاكيد كرد:‌ زماني اگر گسترش شده ها بربنيان طبيعت زدايي تكيه مي كرد امروزه طبيعت بخش تفكيك ناپذيرشهر بوده و زيبايي را براي شهرتوصيف مي كند.
وي بيان كرد: اهميت كار در تعريف جديدي از زيباشناسي شهر دراين نيست كه به جدال هاي فكري درحوزه هنرو زيبايي اضافه كند، بلكه با ورود به مباحث جديد مي توان به اين پرسش پاسخ داد كه آيا معماران و طراحان شهر حرفي براي گفتن دارند يا نه و آيا هنوز مي توان به شهرها روح و چهره اي زيبا و خوشايند داد./م