امام زاده صالح (ع) بر اساس کتیبه بالای سردر صحن و زیارتنامه از فرزندان بلافصل حضرت امام موسی کاظم (ع) و برادر امام رضا (ع) معرفی شده است.

مجله شبانه باشگاه خبرنگاران:

ساعت 20:30 دقیقه است و مرد راننده ترمز ناجوری می زند و همه به سمت جلو نیم خیز می شویم.از پارک وی تا سرپل تجریش حرکت لاکپشتی ماشین ها باعث شد تا نیم ساعتی در ترافیک بمانیم. چیز عجیبی نیست ، ترافیک اینجا ماندنی است.

به خصوص در جمعه شبی که تجریش پر می شود از مسافران غیربومی و آدم هایی که نه برای خرید و انجام کارهای روزانه بلکه برای پرسه زدن و وقت گذرانی اینجا آمده اند.تک و توک چراغ مغازه ها روشن است و بیشتر نوررستوران ها و غذاخوری ها و بوتیک ها میدان را چراغانی کرده است.

شبگردی دراین میدان و خیابان های اطرافش حال و هوای دیگری دارد.به خصوص اگر خاطراتت با اینجا یک جورهایی گره خورده باشد .آنقدرچراغ های رنگی و چشمک زن دور تا دور میدان را پرکرده که کسی رغبت نمی کند سربالا کند و سیاهی آسمان و بی ستاره گی اش را ببیند.این خاصیت شلوغی و هیاهو و ازدحام است دیگر سیاهی و سفیدی شب وروز معنا ندارد این ویترین های شیشه ای و آدم ها هستند که همه چیز را تعیین می کنند حتی گذر زمان را. همان طور که تجریش با مغازه هایش چشم باز می کند و شبانگاه با پایین آمدن کرکره مغازه ها به خواب می رود.

یک میدان آشنای آشنا میدان تجریش از آن میدان های معروف و نام آشنایی است که تهرانی ها به بهانه های مختلف به آنجا می آیند.زیارت امامزاده صالح (ع)، رفتن به دربند و کوهنوردی و خرید از مراکز تجاری معروف و بزرگ هر تهرانی را برای یک بار هم که شده به تجریش کشانده است.البته تجریش با این خصوصیات یک مکان گردشگری هم محسوب می شود. قابلیتی که از سال های دورتجریش به آن معروف بود و هست.


تجریش در سال 1310

ظاهراً نام تجریش را نخستین بار ظهیری نیشابوری در اواخر قرن ششم به صورت «طجرشت » ضبط کرده است . به نوشته محمدبن علی بن سلیمان راوندی ، طغرل بیگ سلجوقی از تبریز به ری و سپس به قصران بیرونی (از مناطق قدیمی در شمال تهران ) سفر کرد و به دلیل خنکی هوا به «دیه طجرشت » رفت. او در تجریش برای خود خانه ای بنا کرد و در همانجا وفات یافت . نام طجرشت را معرّب «تیگرشت » («تیگر» به معنای زمین تند و شیبدار) ذکر کرده اند . که نام طجرشت به سبب کثرت استعمال و گذر زمان به تجریش تغییر یافت .

باغ های ییلاقی و هوای کوهستانی تجریش را محفل درباریان و تهرانی ها کرده بود. محلّهٔ تجریش مرکز شهرستان شمیرانات استان تهران است و همین مرکزیت باعث شده اهمیت زیادی از نظر اقتصادی ، فرهنگی و اجتماعی داشته باشد. خیابان های معروف تجریش شهرداری، فناخسرو، جعفری، جلالوند، ملکی، ولی‌عصر، دربندی، ثقفی و کوگل خیابان‌ها و کوچه‌هایی هستندکه به میدان تجریش می‌پیوندند .



خیابان شهرداری بین میدان تجریش و میدان قدس قرار دارد و کوگل کوچه‌ای است که به امامزاده صالح ختم می‌شود.

امام زاده صالح (ع) بر اساس کتیبه بالای سردر صحن و زیارتنامه از فرزندان بلافصل حضرت امام موسی کاظم (ع) و برادر امام رضا (ع) معرفی شده است. این امامزاده، نه تنها در تهران بلکه در ایران و حوزه‌های شیعه نشین جهان که هر سال تعداد زیادی از مشتاقان را از گوشه و کنار ایران، عراق، پاکستان، افغانستان و لبنان به خود می‌طلبد، شهرت دارد.

در سفرنامه ژان دبولافوا در سال ۱۸۸۱ درباره باغ‌های تجریش و چنار کهنسال تجریش آمده است:

«در اطراف تجریش باغ‌ها و عمارات زیادی وجود دارد یکی از آنها باغ فردوس است که به داماد شاه تعلق دارد (منظور معیر الممالک) است در وسط این باغ بزرگ قصر ناتمامی دیده می‌شود که در شرف ویرانی است و یک نقاش مبتدی ایتالیایی دیوارهای آن را به عوض نقاشی کثیف کرده است.

خیابان‌های بوعلی، صاحبی، آشتیانی منفرد و حکمت از جمله خیابان‌هایی هستند که چندان خیابان سازی استانداردی ندارند و از جمله مناطق قدیمی و فرسوده تجریش محسوب می شوند.

مکان هایی که شما را به تجریش می کشانند امامزاده صالح، اداره پست تجریش، بازار تجریش و حسینیه آن، بیمارستان شهدا، بنیاد شهید شمیرانات، سازمان تأمین اجتماعی و مراکز خرید است.

اگر قصد خرید هم دارید، مجتمع تندیس پیشنهاد خوب اما گرانی است. این مرکز یکی از مراکز خرید مدرن و مشهور تهران است که فروشگاههای آن عمدتا به برندهای مشهور خارجی و داخلی اختصاص دارند.


امامزاده صالح (ع)

رود فصلی جعفرآباد که از توچال سرچشمه می گیرد، به طول حدود پانزده کیلومتر با جهت شمالی ـ جنوبی از وسط شهر می گذرد. از این رود، نهرهایی جدا می شود، از جمله نهر چال و نهر دولاب و نهر حکیم هاشم . رود فصلی دَرَکه در مغرب شهر، و رود فصلی شاه آباد ــ که هر دو از توچال سرچشمه می گیرند ــ در این محله جریان دارد . آب و هوای تجریش معتدل و متمایل به سرد است .


حداکثر دمای شهر در تابستانها ْ36، حداقل آن در زمستانها ْ20-، و میانگین بارش سالانة آن حدود 280 میلیمتر است . در تجریش قنات های متعددی وجود داشته و برخی از آنها هنوز هم آب دارد، از جمله قنات امامزاده صالح (ع )، قنات محمدیه ، قنات مقصودبک در کنار رود دربند، قنات سرپل تجریش و قنات کهریز . مزار امامزاده صالح در کنار میدان تجریش ، از مهمترین زیارتگاههای شهر است .

از دیگر آثار قدیمی تجریش اینهاست : مسجد امامزاده صالح معروف به مسجد جامع ، مسجد خان در بازار تجریش ، مسجد اعظم در کنار تکیه پایین ، مسجد فاطمیه نزدیک سرپل تجریش ، مسجد محمدیه در زعفرانیه ، تکیه های بالا و پایین ، پل آجری و باریک میدان سرپل ، و پل رومی درخت کهنسال چنار در صحن امامزاده صالح نیز معروف است .

هرچند امروز تنها نشانه‌ای که از تجریش قدیم باقی مانده، بازارچه قدیمی آن و چند خانه کنار امامزاده است اما هنوز هم مکانی دیدنی برای شبگردی و قدم زدن است.
اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
آخرین اخبار