قرائی مقدم افزود: متاسفانه در چنین حالتی، مراجعه کننده را یک بیمار روانی می پندارند و این موضوع را گاهی دستمایه تسویه حساب های شخصی قرار می دهند تا به افراد مسئله دار که نیازمند رجوع به روانشناس یا روانپزشک هستند، فشار بیاورند، که این مسئله با اصول و مبانی علمی و حتی اخلاقی منافات دارد.

وی با بیان اینکه مراجعه به روانشناس به صورت مطلق، محدود به بیماری های روحی و عدم تعادل روانی افراد نمی شود اظهار داشت: روانشناس به عنوان کارشناس مسائل روانی، روحی، فکری می تواند مشورت های ارزشمندی به متقاضیان ازدواج و افرادی که از تعاملات اجتماعی خود رنج می برند و با موانعی روبرو هستند یاری رساند و راه گشا واقع شود.

این آسیب شناس حوزه اجتماعی در ادامه عنوان کرد: یکی دیگر از دلایل عدم مراجعه به روانشناس، حساسیت و ملاحظات افراد، در حفظ اسرار و رازهای خود می باشد. در صورتی که روانشناس فارغ از یک کارشناس و متخصص، یارو محرم اسرار، افراد است.

قرائی مقدم در بررسی تبعات چنین باور و ذهنیت غلطی در مراجعه به روانشناس تصریح کرد: روانشناس یک درمانگر است، معالج روح و روان افراد است شخصی که در مراجعه به روانشناس معذوریت دارد، به تبع مساله و بیماری او در نهان رشد می کند و به مراحل بحرانی می رسد که این مسئله خود می تواند، بستر ساز بسیاری از نارسایی ها و مشکلات دیگر شود.

در واقع این باور غلط یعنی ننگ پنداشتن مراجعه به روانشناس و مشاوره می تواند به صورت غیر مستقیم عامل تشدید درگیری ها اختلافات و طلاق ها و بسیاری از آسیب های اجتماعی دیگر شود.