پیامک های ویژه شهادت امام محمد باقر(ع)
امام محمد باقر(ع) امام پنجم ما شیعیان و فرزند امام زین العابدین(ع) است. او در سوم رجب سال 53 هجری به دنیا آمد.
به گزارش گروه خواندنی های باشگاه خبرنگاران، به مناسبت روز شهادت امام محمد باقر(ع) تعدادی از پیامک های مخصوص شهادت ایشان را برای شما آورده ایم:
اى صبر مطلق، گشتهاى بى تاب از چه؟
اى كشتى عدل خدا، گرداب از چه؟
جسم شریفت از چه كم كم آب گشته
بنگر كه صادق از غمت بى تاب گشته
----------------------------------------------
تفسیر دشت كربلا در سینه توست
دلها گرفتار غم دیرینه توست
با رفتنت دیگر تو آسوده ز دردى
داغ یتیمى را به صادق هدیه كردى
----------------------------------------------
اى كاش بر قبرت حرم سازیم امامم
بر گنبدش پرچم بیافرازیم امامم
آییم پابوس و تو را زوّار گردیم
ما بى كسان هم لایق دیدار گردیم
باقر(ع) از فرط غمت افسرده گشتیم
از غصه جانسوز تو پژمرده گشتیم
هر شیعه در دل حجله داغ تو بسته
سنگینى داغت دل ما را شكسته
----------------------------------------------
دیده جانانهاى پر ابر بود
لحظههاى واپسین صبر بود
آنكه در ذهنش هجوم دشنه داشت
یادگار آب، كامى تشنه داشت
----------------------------------------------
بود اندر خاطرش آلالهها
آخرین ساعات عمر لالهها
در نگاه آخر پور حسین
موج میزد كربلاى شور و شین
----------------------------------------------
همچو جدش بیقرار بیقرار
روز عاشوراى عمرش ناله دار
----------------------------------------------
گاه قلبش از غم، آتش مىگرفت
گاه زهر كین حیاتش مىگرفت
اشكهاى سرخ امانش را گرفت
ذره ذره داغ جانش را گرفت
----------------------------------------------
یا باقر از فرط غمت افسرده گشتیم
از غصه جانسوز تو پژمرده گشتیم
هر شیعه در دل حجله داغ تو بسته
سنگینى داغت دل ما را شكسته
----------------------------------------------
دارِ فانى را وداعى خسته داشت
زیر لب نامى گران، پیوسته داشت
آخر الامر از تب و تاب ممات
داد ذكر وا حسینایش نجات
----------------------------------------------
اى به تو از خالق داور سلام
از لب جانبخش پیمبر سلام
اى پدر عالم هستى همه
نخل على یوسف فاطمه
----------------------------------------------
اگر گردد شفیع ما بنزد خالق یكتا
بهر هر دردى شفا بخشد دعاى حضرت باقر
شمس و قمر را به نسب اخترى
نسل امام از پدر و مادرى
اختر تابنده دانش تویى
بلكه شكافنده دانش توئى
----------------------------------------------
ای همصدای کودکان، همبازی بنت الحسین
کی می زنی دل را صلا، ای یادگار کربلا
----------------------------------------------
ای آنکه بین حجره ات، در لحظه های آخرین
ذکرت حسین و کربلا، ای یادگار کربلا
----------------------------------------------
حاصل آیات قرآن، باقرِ علم رسول
وارث فضل و کمال انبیا دارد بقیع
----------------------------------------------
علم نهانى ز گلستان تو
پیر خرد طفل دبستان تو
هر نفست باغ گلى از كمال
هر سخنت پاسخ صدها سوال
----------------------------------------------
سر به دیوارش زند هرکس از این جا بگذرد
در سکوتش ناله ها و گریه ها دارد بقیع
چار معصومند و، دورند از حریم جدّشان
شکوه ها از دشمنانِ مصطفی دارد بقیع
----------------------------------------------
از زبان حضرت باقر :
یاد دارم که کربلا بودم
از غریبی چه ناله ها کردم
جسم جدم میان مقتل بود
با رقیه چه گریه ها کردم
----------------------------------------------
از زبان حضرت باقر :
یاد دارم که بزم شرم یزید
خیزران آتشی بر این دل زد
من خودم با دو چشم خود دیدم
عمه سر را به چوب محمل زد
خاک بقیعت دل جلا، ای یادگار کربلا
قدرش فزون تر از طلا، ای یادگار کربلا
شمعی شدی در زندگی، روشن نمودی سوختی
غم ها کشیدی از بلا، ای یادگار کربلا
اى صبر مطلق، گشتهاى بى تاب از چه؟
اى كشتى عدل خدا، گرداب از چه؟
جسم شریفت از چه كم كم آب گشته
بنگر كه صادق از غمت بى تاب گشته
----------------------------------------------
تفسیر دشت كربلا در سینه توست
دلها گرفتار غم دیرینه توست
با رفتنت دیگر تو آسوده ز دردى
داغ یتیمى را به صادق هدیه كردى
----------------------------------------------
اى كاش بر قبرت حرم سازیم امامم
بر گنبدش پرچم بیافرازیم امامم
آییم پابوس و تو را زوّار گردیم
ما بى كسان هم لایق دیدار گردیم
باقر(ع) از فرط غمت افسرده گشتیم
از غصه جانسوز تو پژمرده گشتیم
هر شیعه در دل حجله داغ تو بسته
سنگینى داغت دل ما را شكسته
----------------------------------------------
دیده جانانهاى پر ابر بود
لحظههاى واپسین صبر بود
آنكه در ذهنش هجوم دشنه داشت
یادگار آب، كامى تشنه داشت
----------------------------------------------
بود اندر خاطرش آلالهها
آخرین ساعات عمر لالهها
در نگاه آخر پور حسین
موج میزد كربلاى شور و شین
----------------------------------------------
همچو جدش بیقرار بیقرار
روز عاشوراى عمرش ناله دار
----------------------------------------------
گاه قلبش از غم، آتش مىگرفت
گاه زهر كین حیاتش مىگرفت
اشكهاى سرخ امانش را گرفت
ذره ذره داغ جانش را گرفت
----------------------------------------------
یا باقر از فرط غمت افسرده گشتیم
از غصه جانسوز تو پژمرده گشتیم
هر شیعه در دل حجله داغ تو بسته
سنگینى داغت دل ما را شكسته
----------------------------------------------
دارِ فانى را وداعى خسته داشت
زیر لب نامى گران، پیوسته داشت
آخر الامر از تب و تاب ممات
داد ذكر وا حسینایش نجات
----------------------------------------------
اى به تو از خالق داور سلام
از لب جانبخش پیمبر سلام
اى پدر عالم هستى همه
نخل على یوسف فاطمه
----------------------------------------------
اگر گردد شفیع ما بنزد خالق یكتا
بهر هر دردى شفا بخشد دعاى حضرت باقر
شمس و قمر را به نسب اخترى
نسل امام از پدر و مادرى
اختر تابنده دانش تویى
بلكه شكافنده دانش توئى
----------------------------------------------
ای همصدای کودکان، همبازی بنت الحسین
کی می زنی دل را صلا، ای یادگار کربلا
----------------------------------------------
ای آنکه بین حجره ات، در لحظه های آخرین
ذکرت حسین و کربلا، ای یادگار کربلا
----------------------------------------------
حاصل آیات قرآن، باقرِ علم رسول
وارث فضل و کمال انبیا دارد بقیع
----------------------------------------------
علم نهانى ز گلستان تو
پیر خرد طفل دبستان تو
هر نفست باغ گلى از كمال
هر سخنت پاسخ صدها سوال
----------------------------------------------
سر به دیوارش زند هرکس از این جا بگذرد
در سکوتش ناله ها و گریه ها دارد بقیع
چار معصومند و، دورند از حریم جدّشان
شکوه ها از دشمنانِ مصطفی دارد بقیع
----------------------------------------------
از زبان حضرت باقر :
یاد دارم که کربلا بودم
از غریبی چه ناله ها کردم
جسم جدم میان مقتل بود
با رقیه چه گریه ها کردم
----------------------------------------------
از زبان حضرت باقر :
یاد دارم که بزم شرم یزید
خیزران آتشی بر این دل زد
من خودم با دو چشم خود دیدم
عمه سر را به چوب محمل زد
----------------------------------------------
خاک بقیعت دل جلا، ای یادگار کربلا
قدرش فزون تر از طلا، ای یادگار کربلا
شمعی شدی در زندگی، روشن نمودی سوختی
غم ها کشیدی از بلا، ای یادگار کربلا
