شب اول مراسم مسلميه در حالي در حرم مطهر حضرت عبدالعظيم‌حسني(ع) برگزار شد كه محبانش معتقدند حرم حضرت عبدالعظيم‌حسني(ع) كربلاي ايران بوده و مراسم مسلميه نيز بي‌نظير‌ترين مراسم اين ايام در جهان است.

به گزارش خبرنگار ویژه‌نامه محرم باشگاه خبرنگاران؛ در روايتي از حضرت امام هادي(ع) نقل شده است: اگر قبر عبدالعظيم(ع) را زيارت كنيد، مانند كسي خواهيد بود كه امام‌حسين(ع) را زيارت كرده است.(كامل الزيارات ص537)

براين اساس امام‌زاده والامقام و محدث لازم التكريم، حضرت عبدالعظيم حسني(ع) دانشمندي فرهيخته و محدثي امين است كه نسب شريفش با چهار واسطه به حضرت امام حسن مجتبي(ع) مي‌رسد.

حضرت عبدالعظيم(ع) كه كنيه‌اش ابوالقاسم است در سال 173 ه.ق و در زمان امامت حضرت امام موسي كاظم(ع) در شهر مدينه متولد شد و افتخار زانو زدن در مكتب امام رضا(ع)، امام جواد(ع) و امام هادي(ع) برخوردار بوده است.

از اين جهت حرم مطهر اين سالك و عارف خدا همواره مورد توجه و عنايت ويژه صاحبان دل و مخصوصا محبان و عاشقان ائمه اطهار(ع) واقع  مي‌شود.

با نگاهي به تقويم ثبت احوالات تاريخ در خواهيم يافت كه روز هفتم ذي‌الحجه مصادف است با شهادت پنجمين اختر تابناك آسمان امامت و ولايت حضرت امام محمد باقر(ع) كه يكي از روزهاي خاص شيعيان است.

اين در حالي است كه دو روز بعد يعني نهم ذي‌الحجه روز عرفه، روز نيايش عاشقانه به خدا با الگو گيري از امام حسين(ع) است و همچنين روز شهادت مرد تاريخ كوفه حضرت مسلم بن عقيل (ع) است.

مسلميه مراسمي است كه براساس آن از شب شهادت امام محمد باقر(ع) تا شهادت حضرت مسلم بن عقيل(ع) به مدت سه شب تمام هيئت‌هاي مذهبي تهران و حتي ساير شهرها و كشورها به حرم عبدالعظيم(ع) در تهران جمع مي‌شوند تا با سينه‌زني، نوحه‌خواني و ذكر مصيبت ضمن اظهار عشق و ارادت، خود را براي شروع ماه محرم آماده  كنند.

روال كار هيئت‌هاي حاضر در مراسم مسلميه كه به اذعان بزرگان اين مراسم در هيچ كجاي دنيا حتي كوفه نيز چنين مراسمي به اين شكل و عظمت برگزار نمي‌شود به گونه‌اي است كه هيئت‌هاي حاضر از قبل اعلام آمادگي كرده و با تنظيم وقت از جاي‌جاي تهران در ميدان شهر ري گرد هم مي‌آيند و سپس با تشكيل گروه‌هاي سينه‌زني از داخل بازار قديمي منتهي به صحن حرم عبدالعظيم(ع) وارد اين مكان مقدس مي‌شوند.

فاصله چند صد متري ميدان شهر ري تا صحن حرم مطهر با رسم و رسومات مختلفي همراه است به طوري كه ابتدا با "دودمه" خواندن (يعني هيئت‌هاي مذكور به دو گروه يا همان دو گل‌دسته تقسيم مي شوند و سپس اشعاري در مدح امام حسين(ع) و يا ساير معصومين(ع) را تقسيم كرده و با صداي بلند مي‌خوانند)، در اواسط بازار هم مراسم "چهارپايه خواني" (كه براساس آن مداح هيئت مذكور بر روي چهارپايه‌اي رفته و ميان مردم مداحي مي‌كند) برگزار مي‌شود و سپس هيئت‌ها به ترتيب وارد صحن حرم عبدالعظيم(ع) شده و با سينه‌زني دور صحن مي‌چرخند.

در ضلع اصلي منتهي به ضريح حضرت عبدالعظيم(ع) جايگاهي به عنوان "سن" در نظر گرفته شده است كه در نهايت هيات‌هاي مذكور از مقابل اين جايگاه عبور مي‌كنند، در اين هنگام مداح هر هيئت به مدت زمان تعيين شده بر روي سن رفته و مجلس‌گرداني مي‌كند.

از جمله مداحان ثابت اين "سن" حاج غلامرضا سازگار كه از قديمي‌ترين و معروفترين مداحان و شاعران اهل بيت(ع) به شمار مي‌رود، مشكيني، نوروزي و طالبي مي‌باشند.

اين مراسم پر فيض و با عظمت كه شايد به نوعي مهجور مانده و آن گونه كه بايد و شايد به آن پرداخته نشده است يكي از مهم‌ترين آيين‌هاي مذهبي در تهران است كه به قول علي يكي از حاضرين در اين مراسم "پاتوقي براي هيئتي‌ها است، چرا كه كه اگر در طول سال همديگر رو نبينيم مطمئن هستيم كه در مسلميه همديگر رو خواهيم ديد".

 ساعت 20 تا پاسي از نيمه‌‌شب وعده عاشقاني است كه از جاي‌جاي كلان شهر بزرگ تهران به اينجا جمع شده و فارغ از هر گونه فكر و ذكر مادي و دنيوي به راز و نياز با معبود خود از طريق واسطه قرار دادن اوليا خدا مي‌پردازند.

كافي بود در تاريكي شب سري به بازار قديمي جوار حرم مطهر حضرت عبدالعظيم حسني(ع) بزني، مي‌ديدي كه هيئت‌هاي مختلف از سرتاسر تهران به صورت متوالي و پشت سرهم از درب اصلي وارد بازار شده و با نوحه‌خواني و سينه‌زني، آرام آرام به صحن حرم مطهر روانه مي‌شدند.



فقط كمي تامل كافي بود تا پيرمرد كفاشي را ببيني كه پرچم هيئتي را در دست داشت كه روي آن نوشته شده بود "هيئت كارگران كفاش تهران".

محمد رنجبر كه پينه‌هاي دست او به خوبي نشان از كارگر بودنش داشت با همان صفا و صميميت و با گرمي ديرك پرچم هيئت را چنان مي‌فشرد كه بغض سينه را مي‌فشارد.

هيئت جوانان بني‌هاشم، هيئت كريم‌‌آل طاها، هيئت منتظران، هيئت علي‌اصغر، هيئت عليئ‌اكبر، هيئت متوسلين به شاهزاده علي‌اصغر از جمله هيئت‌هايي بودند كه به نوبت و با شور و شوق حسيني در حال آماده‌سازي دل ها براي ماه محرم، ماه خون بودند.

مهدي و علي 16 و 18 ساله در حالي پرچم هيئت منتظران را با شور و شوق به دست گرفته بودند كه نمي‌شد به راحتي از كنار آن‌ها گذشت، مي‌گفتند از محله شاپور هر ساله شب اول مسلميه به اينجا مي‌آيند.

حسين جانفروز كه از بچه‌هاي هيئت "حسين مظلوم ديوانگان" بود مي‌گفت قدمت اين هيئت 65 سال است يا قاسم محمديان معتقد بود هيئت زينبيه سال 1342 تاسيس شده است با اين وجود فقط يك چيز مي‌تواند باعث شود تا پس از نيم قرن هيئتي هم چنان باقي بماند و آن عشق به ائمه اطهار(ع) و امام حسين(ع) است.

صداي زمزمه و نوحه خواني آرام آرام در فضاي عطر‌آگين بازاري كه روزها مملو از هياهوي بي‌هويت است جان دل را صيقل مي‌دهد، مداح،حرف فلسفي، علمي و يا غير طبيعي نمي‌زد بلكه همين كه مي‌گفت "مرا به جرم عاشق بودن به بند كشيده‌اند حسين جان" آه و ناله  فضا را دگرگون مي‌كرد، دست خود آدمي نبود خواه ناخواه در طول مسير بازار، اشك خود نمايي را فراموش نمي‌كرد.



 همين بازاري كه روزها چشمان آدمي به دنبال پول و سود و منفعت مادي بود، جاي گرم اشك شده بود و تر بودنش افتخار دل عشاق.

سعيد كريمي كه 17 سال در حرم مطهر حضرت عبدالعظيم(ع) مشغول خدمت است،مي‌گفت: خوشحالم كه 17 سال مراسم مسلميه را مي‌بينم، به جز روزهاي عاشورا و تاسوعا شلوغ‌ترين مراسم مذهبي شيعيان در تهران همين سه شب مسلميه است، چرا كه همه هيئت‌ها مي‌آيند در حالي كه در ايام محرم هر هيئتي در مسجد خودش به عزاداري مشغول است.

حاج غلامرضا سازگار كه به عنوان پدر مداحان تهران شناخته مي‌شود در خصوص مراسم مسلميه معتقد بود پنجاه سال است كه من ياد دارم اين مراسم با شور و شوق برگزار مي‌شود و طبق شنيده‌ها كه سينه به سينه نقل شده است قدمت اين مراسم به صد سال قبل بر مي‌گردد وهر سال با استقبال خوب مردم روبه رو مي‌شود.

اين مداح و شاعر اهل بيت(ع) مي‌گفت: مراسم مسلميه كاملا به صورت خود جوش بوده و به خاطر همين عشق به حسين(ع) تا به امروز دوام داشته است.

حاج آقا سازگار كه معمولا تمام مداحان تهران از اشعار وي براي مراسم‌هاي مذهبي استفاده مي‌كنند آخرين سروده خود را اين گونه در اختيار ما قرار داد:

اگر دهند به من آب‌هاي عالم را/ نمي‌دهم نمي از گريه محرم را
گناهكارم و گر سوي دوزخم ببرند/ به اشك ديده گلستان كند جهنم را
نماز را كه ملائك هميشه مي‌خواندند/ براي گريه خدا آفريد آدم را
 بهشت عاشق پيراهن سياه شماست/ كفن كنيد به تن اين لباس ماتم را

مردم در حالي با شور و شوق وصف‌ناپذيري در گوشه و كنار صحن و حرم مطهر به راز و نياز با معبود يكتاي خويش خلوت كرده بودند كه پاسي از شب گذشته بود.

صداي گريه آرام پسر جواني كه فقط تي شرت آبي رنگ او مشخص بود، اشك مرد ميانسالي كه در گوشه چشم‌اش حلقه بسته بود، لرزيدن شانه‌هاي نوجوان عاشقي كه مي‌گريست و يا فضاي پر احساسي كه بوي غربت مي‌داد گوشه‌اي از حال و هواي صحن مطهر حضرت عبدالعظيم حسني(ع) و حرم حضرت امام زاده حمزه(ع) و  حضرت امام‌زاده طاهر(ع) بود.

عاشقان حسين بن علي(ع) كه از شب شهادت امام محمد باقر(ع) تا شب شهادت حضرت مسلم بن عقيل(ع) گرد هم مي‌آيند، اين جمع عاشقانه را براي آماده شدن و به استقبال محرم رفتن مي‌دانند و معتقدند در حالي مراسم مسلميه را به پايان مي‌بريم كه روز عرفه را با همان شور خواهيم ديد و آماده محرم خواهيم شد.

البته اين عاشقان معتقد بودند حرم حضرت عبدالعظيم(ع) به عنوان كربلاي ايران بوده و تنها امام‌‍زاده‌اي است كه زيارت آن به مانند زيارت كربلا قلمداد مي‌شود.

دل كندن از حرم مطهر و خداحافظي با گنبد طلايي حضرت عبدالعظيم(ع) كه نورانيتش در نيمه‌هاي شب حال و هواي خاصي داشت زياد كار راحتي نبود ولي از اين دلخوش بوديم كه اين مراسم به مدت سه شب با همان صفا و صميميت برگزار خواهد شد.

گزارش از وحيد عظيم‌نيا

انتهاي پيام/
اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
آخرین اخبار