وی تصریح کرد: انسان عادی در ارتباط با دیگران تنها حدود 10 درصد به اطلاعات رد و بدل شده توسط کلمات متکی است و 90 درصد باقی عناصر ارتباطی بین دو انسان دیگر را لحن صدا، زیر و بم آن و حالات چهره و حالات بدن تشکیل می دهد.

فدایی گفت: بسیاری از اوقات انسان با حذف واژه ها و فقط از طریق لحن صدا می تواند محتوای کلام دیگری را دریابد و حال بیندیشد که از ارتباطی که 90 درصد آن حذف شده است چه  چیزی را می توان فهمید و استنباط کرد.

این متخصص روانپزشکی متذکر شد:آنانکه به دنبال دوستی اینترنتی هستند به صورت يك قاعده نمی توانند به صورت بهنجار با دیگران تماس داشته باشند که این یار به علت اهداف و نیات نادرست آنان است و یا به علت مشکل های شخصی و رفتاری آنان است،که امکان روبرویی بهنجار را نمی دهد و در این گونه ارتباط ها کلمه ها پوششی می شوند تا نیات واقعی فرد را که به طور عمومی مشفقانه نیست، پنهان کنند.

وی اضافه کرد: واژه ها به عوض آنکه پلی برای رسیدن به حقیقت باشند، تبدیل به جامه ای مبدل برای پوشاندن واقعیت مي شوند و وسیله ای برای فریب یا تحقیر طرف مقابل می شود.

فدایی خاطر نشان کرد: به طور عمومی در دوستیهای اینترنتی فردی که خود را شایسته و ارزشمند نمی بیند به پشت کامپیوتر پناه برده است تا شناخته نشود.