به گفته وی،زمانی که افراد تحت تاثیر تنش های عصبی قرار می گیرند هورمون های استرس مانند آدرنالین، نورآدرنالین، کورتیزول، گلوکاگون و هورمون رشد ترشح می شوند.
این هورمون ها افزایش دهنده قند خون هستند که این اثر در دیابت نوع دو بیشتر مشهود است و در دیابت نوع یک فقط در کودکانی دیده می شود که دارای دیابت عصبی و تندخو هستند.
این متخصص غدد در ادامه افزود: علاوه بر تاثیرات هورمون های استرس، وقتی شخص عصبی می شود، سمپاتیک تحریک شده و در اثر این تحریک، مویرگ ها تنگ شده و به سلول های بتا در جزایر لانگرهاسن لوزالعمده غذا نمی رسانند، در نتیجه این سلول ها انسولین ترشح نمی کنند.
بنابراین در تنش های عصبی قند خون هم در افراد سالم و هم در افراد مبتلا به دیابت افزایش می یابد که این افزایش در بیماران دیابتی بسیار بیشتر است.
دکتر پژوهی در راستای این موضوع که افراد مبتلا به صورت عدم درمان درمعرض عوارض چشمی، کلیوی وعصبی قرار دارند، گفت: به این افراد توصیه می شود علاوه بر استفاده ی به موقع از داروهای تجویز شده توسط پزشک معالج، از استرس و تنش های عصبی دوری کنند و با رعایت رژیم غذایی مناسب و انجام ورزش روزانه در تسریع بهبودی خود بکوشند./ع2